ยัยขี้อาย กับ คุณชายเพล์บอย

               ได้เเต่คิดถึงเเต่เพียงหน้า คิดถึงเเค่เพียงหน้าเธอ ฉันเดินฮัมเพลงโปรดมายังโรงเรียนใหม่ซึ่งเป็น

โรงเรียนที่ดังมากกกก ขอบอก ฉันก็ไม่ได้อยากเข้าที่ๆดังขนาดนี้หรอกนะ เเต่เเม่บังคับมาอะสิ เเม่เป็น เพื่อน

 ผอ.ของที่นี่ เฮ้อ โรงเรียนนี้เพล์บอยเยอะมากจากที่มีคนคนบอกฉันมาอะนะ เเต่ละคนก็ดังๆทั้งนั้น แล้วฉัน

เป็นใครกัน อ้าวถึงโรงเรียนตอนไหนเนี่ย ห้องอยู่ไหนเนี่ย เหอะๆเจริญหล่ะค่า

               "นี่ๆนายๆห้อง 4/2 อยู่ไหนหรอ" ฉันสะกิดผู้ชายคนหนึ่งคาดว่าเด็กโรงเรียนนี่เเหล่ะดูจากชุด

 เค้าหันมาเเล้วโอ้ยพระเจ้าเทพบุตรชัดๆ

              "มีไรหะ"โอ้โห หน้าตาออกจะดี พูกสะเสียหมดเลยไม่น่าชมเลยเรา

             "ค..คือนายรู้มั้ย..วะ..ว่าห้อง 4/2 อยู่ตรงไหน" เป็นอะไรเนี่ยเเค่นายนี่หันมามองทำไมจะต้องติด

อ่างด้วยนะ บ้าชะมัด

              "ตึก 3 ตรงไปเลี้ยวซ้าย ชั้นสอง"ก็ยังดีที่ยังพอมีน้ำใจบอกทางบ้าง ถึงจะพูดจาไร้สกุลไปหน่อยก็เถอะ

              "ข..ขอบใจ"เเค่ขอบใจทำไมต้องเสียงสั่นเนี่ย

              "ไม่เป็นไร"พอเค้าพูดจบฉันก้ก้มหัวงุดๆแล้ววิ่งไปทันที