Miracle Sky ร่ำร้องขอปาฏิหาริย์

Miracle Sky ร่ำร้องขอปาฏิหาริย์

#2 เด็กหนุ่มผู้ร้องขอ

ตั้งแต่ที่ชั้นคบกับจุนมาเขาไม่เคยทำให้ชั้นเสียใจเลยสักครั้งและชั้นจะไม่ทำให้จุนเสียใจเหมือนกัน

"นี้ก็เข้าหน้าหนาวแล้วระวังบางสิ"

"^^" เวลาที่ชั้นนึกถึงคำพูดของจุนทีไรก็มักจะนิ่งเหม่อยิ้มบนโต๊ะเรียนของตัวเอง จนบางที่จุนที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆยื่นนิ้วมาแตะที่แก้มของชั้น>///< จุนทั้งที่เป็นคนที่ยิ้มแย้มอยู่เสมอ แต่บางครั้งก็เคยทำสีหน้าเศร้าเพียงแค่นิดเดียวที่ชั้นบังเอิญไปเห็นเข้า จุนเค้ารู้ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับชั้นเพราะเวลาที่ชั้นมีปัญหาก็มักจะปรึกษาที่เค้า แต่เรื่องของจุนสำหรับชั้นกับไม่รู้อะไรเลยเพราะจุนไม่เคยมาปรึกษาชั้น ราวกับว่าเค้าคือโลกอันขาวโผนที่มีแต่ความว่างเปล่า มันจะใช่อย่างนั้นได้ยังไงกันก็จุนยังอยู่กับชั้นที่ตรงนี้นี่น่า

"^^"

อีกไม่กี่วันก็จะถึงวันวาเลนไทน์ จุนเค้าจะเติมความรักให้กับชั้นแค่ไหนกันนะ:>

เวลาผ่านพ้นตลอดหลายวันที่ผ่านมาชั้นก็ยังคงเดินวนอยู่ในโลกที่มีแต่ความว่างเปล่า ในที่สุดวันวาเลนไทน์ที่ชั้นเฝ้ารอคอยก็มาถึง

"อริส ตื่นเร็วลูกเดี๋ยวก็ไปโรงเรียนสายหรอก"

"..." ชั้นที่งัวเงียตื่นขึ้นมาหลังจากที่ได้ยินเสียงปลุกของแม่

"อาบน้ำแต่งตัวแล้วอาหารอยู่ที่โต๊ะนะลูก"

"ค่า~" คำพูดแบบเดิมๆช้ำๆจนรู้ว่าหลังจากนี้แม่จะพูดอะไร

"ลืมอะไรรึป่าวลูก" ทันทีที่ชั้นจะก้าวออกจากประตูแม่ก็ทักขึ้น

"อะ..ชอคโก้แลต"

"ขอบคุณคะแม่" ทันทีที่นึกออกชั้นรีบวิ่งขึ้นห้องเพื่อไปเอาชอคโก้แลตวาร์เลนไทน์ แต่ว่าวันนี้ชั้นไม่พบกับจุนที่ทางเข้าของโรงเรียน และในห้องเรียนโต๊ะกับเก้าอี้ที่ว่างเปล่าทำให้รู้ว่าวันนี้จุนไม่มา ทั่วทั้งห้องเริ่มเงียบหลังจากที่อาจารย์ก้าวเท้าเข้ามาในห้อง

สีหน้าของอาจารย์ต้อนหันมาทางพวกเรานั้นสังเกตุเห็นได้ชัดว่าเป็นสีหน้าของคนที่กำลังเศร้า

"...ครูมีข่าวร้ายจะแจ้งให้นักเรียนทราบ"

"...?" นักเรียนทุกคนรวมถึงชั้นเกิดความสงสัยขึ้น ในใจของชั้นตอนนี้ได้แต่หวังว่าข่าวร้ายนั้นจะไม่เกี่ยวข้องกับจุน

"...มิคาวะ จุน ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต"

"เอ๋~" เสียงของทุกคนในห้อง แต่สำหรับชั้นหลังจากที่อาจารย์พูดจบ จู่ๆน้ำตาก็ไหลออกมาเองทั้งๆที่ชั้นไม่ได้ร้องให้แท้ๆ

"ทำไม...ทำไม..ต้องเป็นจุน.." ชั้นกรีดร้อง

------

อริส: ถ้าความรักเปรียบเสมือนกาแฟ ถ้างั้นสองเราก็คงจะเป็นน้ำตาลที่จะเติมกาแฟถ้วยนั้นให้หวาน *รักจุนคุงที่สุด*

-----

ไรท์: ว่าจะแต่งเรื่องยาวให้ทุกคนอ่านกันนานๆ ทำไมถึงคิดบทสรุปออกมาแล้วละ ใกล้จะจบแล้วง่ะ -^- รู้งี้แต่งเป็นเรื่องสั้นดีกว่า

>ตอนต่อไปตอนสุดท้าย #3 หญิงสาวผู้ร่ำร้องขอปาฏิหาริย์

See you next time! Last over เจอกันคร๊าพ tot