รักตั้งแต่เมื่อไหร่ [Yaoi]

“เอี๊ยม เสร็จยัง วันแรกจะสายไม่ได้นะ!!” ช้าจริงๆแม้คุณเอ๊ย

“เสร็จแล้วๆ จะเร่งทำไม รีบจนจะตกบันไดแล้วเนี่ย แฮกๆ” มันจะไม่ต้องรีบเลย ถ้าตื่นให้เช้ากว่านี้ =__=’’

อะแฮมๆ แค่กๆ คอก ถุ้ย! (สถุน!!) อ่า… สวัสดีครับ กระผม นายเปมทัต มนสิช ชื่อสั้นๆคือ เปม ย่อมาจาก เปมนีย์ แปลอีกทีว่า น่ารัก (ใครตั้งชื่อให้มันว่ะ) อ่อ ส่วนไอ้เอี๊ยม มันเป็นเพื่อนข้างบ้านอ่ะครับ เป็นภาระให้ผมทุกวัน ไม่เว้นเสาร์อาทิตย์ จันทร์-ศุกร์ ก็ไปมหาลัย อ่อ ผมอยู่ปี 2 แล้วครับ เสาร์อาทิตย์ ก็ไปดูหนังสือบ้าง ช่วงปิดเทอมยังไม่เว้นนะครับ เดี๋ยวก็ชวนไปดูหนัง ไปดูหนังสือ ไปเสื้อของ นู้นนี้นั้นของมัน ตั้งแต่มัธยม ถึง ปี 1 แหละครับ มาปี 2 ก็เพลาๆลงบ้าง อ่อ ที่ผมต้องไปกับมันบ่อยๆอย่างนี้ ไม่ใช่เพราะผมกลัวมันนะ ผมกลัวแม่ผมต่างหาก ถ้ามันชวนผมที่อื่น ผมปฏิเสธมันได้ง่ายๆอยู่แล้ว แต่ถ้าต่อหน้าแม่ ฝันครับ แม่ผมจะบอกอยู่เสมอๆว่า 'แล้วจะมีรถไปทำไม ถ้าไม่ใช้' กับ 'เอี๊ยมเป็นผู้หญิง ให้ไปไหนมาไหนคนเดียว มันอัตราย'

"เย็นนี้ไปกินเค้กมั้ย" ถึงหน้าคณะเอี๊ยมมันแล้ว มันหันมาถามผม ซึ่งผมก็ไม่ปฏิเสธ เพราะผมรักเค้ก!!

“ไว้เดี๋ยวโทรหานะ บาย” ไอ้เอี๊ยมลงรถ ผมก็บอกลาแล้วรีบไปคณะผมแบบติดจรวจเลยครับ อย่าลืมสิ มันสายแล้วนะ!! เมื่อถึงคณะผมก็รีบวิ่งไปรวมตัวกับเพื่อนที่ม้าหินอ่อนหลังอาคาร 4

โอ้ เพื่อนมากับครบแล้วง่า แนะนำพวกมันให้เพื่อนๆฟังหน่อยก็แล้วกัน คนแรก เพื่อนสุดน่ารัก ยิ่งกว่าใครในกลุ่ม ฟอตเฟส คนต่อมา พ่อ(ผัว)ไอ้ฟอตเฟส ไอ้เพรช มันหล่อน้อยกว่าผมนิดนึง หึหึ ต่อมาก็ ไอ้หิน หน้าโหด กวนตีน ตัวพ่อของการเที่ยวเล่น อ่า ต่อไปเป็นไอ้แสบ มันชื่อ พู ครับ หน้าคม ก็ถือว่า โอเค อ่ะครับ ต่อมาน้องไอ้พูเป็นเด็กเกรียนครับ น้องพั้นธ์ อยู่ ม.5 ครับ เพื่อนไอ้พั้นธ์ก็ เสือ ครับ มันเป็นคนเงียบๆ ที่มันมาเพราะ ไอ้พั้นธ์ลากมันมาครับ แรกๆที่มาก็เกรงกันมาก แต่ต่อมาก็เฉยๆ คือ มันเป็นคนไม่ค่อยพูดอยู่แล้ว นอกนั้น ผีเจาะปากมาพูดเป็นว่าเล่น

“มาสายนะมึง ไปส่งไอ้เชือกรองเท้ามารึไงว่ะ” ไอ้พู มันทักครับ ไอ้สองตัวนี้ก็กัดกันทุกครั้งเวลาเจอกัน

“อื้อ วันนี้ทำไรบ้างว่ะ?” ผมถามพวกมัน ผมหล่ะอยากเตะไอ้คู่รัก(เพชรฟอต)นั่นมาก หวานกันอยู่นั้น(แอบอิจฉา) เห็นแล้วขนลุกว่ะ

“รอรับน้องมั้ง เราปี 2 แล้วหนิ” ไอ้พูมันบอกก่อนจะไล่น้องมันกลับบ้าน

“เออ วันนี้ไปดูของที่ B2S ป่ะ? เลิกเรียน” หินมันชวนก่อนจะหันไปนั่งวาดรูปเป็ดของมันต่อ

“เออๆ ก็ดี ไอ้เอี๊ยมมันชวนไปกินเค้กพอดี” ผมบอกก่อนที่ไอ้เฟสและผัวมันพยักหน้าตาม

“ก็ดี ไม่เจอหน้ามันนานแล้ว จะไปดูหนังหน้าไอ้เชือกสักหน่อย ว่าหน้าเป็นรอยตีนยัง หึหึ” วันนี้เซนฯลฯ แตกแน่ครับ จากนั้นพวกผมก็ขึ้นห้องเรียนครับ

โปรดติดตามตอนต่อไป ^^