Dare to Die กล้าเข้ามาก็ต้องกล้าตาย

บทนำ

          ท้องฟ้าสีส้มบ่งบอกถึงเวลาที่ใกล้ค่ำ เสียงนกนานาชนิดส่งเสียงกันว่อน และบินเพื่อที่จะกลับบ้าน

          “ลุกนี้ฉันจะหวดสุดแรงเลยนะ รับให้ได้นะนิว”

          “เอาเลยจัดมานุ่น” ลูกขนไก่สีขาวถูกเสิร์ฟมาอย่างรวดเร็วโดยนุ่นเด็กสาวนักกีฬา มันลอยขึ้นไปสูงมาก..สูงจนนิวเด็กสาวร่างเตี้ยตีไม่ถึง

          “โหเสิร์ฟซะสูงขนาดนั้น ใครจะไปรับได้เนี่ย” นิวเด็กสาวร่างเล็กน่ารักบ่นกระปอดกระแปดพลางมองหาลูกขนไก่สีขาวที่ตกไปไหนไม่รู้ ุนุ่นเองก็มองไปรอบๆเพื่อหาลูกขนไก่สีขาวเช่นกัน..และแล้วนุ่นก็สดุดตาเข้ากับบ้านหลังหนึ่งลูกขนไก่สีขาวมันร่วงลงไปในบ้านหลังนั้นนั่นเอง

          “เห้ย ทำไงดีมันเข้าไปในสวนของบ้านหลังนั้นแล้วอะ” นุ่นชี้ไปยังบ้านหลังหนึ่ง ซึ่งลูกแบดของพวกเธอได้ร่วงเข้าไปในเขตสวนของบ้านหลังนั้น

          “เดี๋ยวฉันไปหยิบมาให้เองเธอรออยู่ตรงนี้นะ” นิวตัดสินใจวางไม้แบดมินตันไว้กับพื้นแล้วตัดสินใจเดินเข้าไปยังบ้านหลังนั้น บ้านหลังใหญ่อย่างกับคฤหาสถ์ เธอเปิดรั้วเหล็กออก..รั้วที่เขลอะไปด้วยสนิม

          “ขอโทษนะคะ หนูขออนุญาตเข้ามาเก็บลูกแบดนะคะ” เธอตะโกนเข้าไปในบ้าน แต่..ไม่มีเสียงอะไรตอบกลับมาเลย คงจะไม่อยู่บ้านกันมั้ง

          เธอเริ่มเดินไปเก็บลูกแบดของเธอซึ่งตกอยู่ทางด้านขวาของบ้านหลังนี้ใต้ต้นไม่ใหญ่ซึ่งไร้ใบไม้สีเขียว..เธอก้มลงไปเก็บมันแต่แล้ว

          แผละ

          เธอรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างตกลงมายังหัวของเธอ มันเปียกๆเหนียวๆ เธอจึงรีบปัดมันออกแล้วจึงมองขึ้นไปเพื่อหาต้นตอของสิ่งนั้น ภาพที่เธอเห็นนั้นทำให้เธอกรีดร้องเสียงหลงดังลั่น

          “กรี้ดดดดดดดด!!!” มีเด็กสาวในชุดกระโปรงยาวสีขาวคล้ายคลึงชุดนอน เธอนั่งอยู่บนกิ่งไม้ถือหัวคนอยู่ในมือแล้วกำลังพยายามใช้มีดสับหมูเล่มใหญ่ชำแหละชิ้นส่วนต่างๆออก ศรีษะที่เด็กสาวถืออยู่นั้นไร้ลูกตา ฟันถูกถอนจนหมดปาก อาบไปด้วยเลือดสีแดงสด

          “พี่สาว ขอหัวพี่สาวมาเล่นได้มั้ยอะ หัวนี้มันเละแล้วอะ หนูขอนะ” ไม่ช้าเด็กสาวโยนศรีษะเก่าทิ้งไปพลางกระโดดลงมาจากกิ่งไม้

          “กรี้ดดด !!! ช่วยด้วย !!!” นิวถูกกดตัวลงนอนกลับพื้นโดยเด็กสาวปริศนา

          “คิกๆ สนุกจังเลย หนูจะตัดหัวพี่ออกมานะ..พี่ไม่ต้องกลัวหรอก..หนูจะทำให้เบาที่สุดนะ คิกๆ” เหมือนเด็สาวปริศนาจะสนุกกับการตัดหัวคนมากๆ

          “กรี้ดด ปล่อยนะอีเด็กบ้า” นิวใช้แรงทั้งหมดที่มีผลักตัวเด็กสาวปริศนาออกไปด้วยความกลัวตาย เธอวิ่งหนีเพื่อที่ออกจะบ้านหลังนี้ แต่!! เธอก็ต้องมาหยุดอยู่ที่หน้ารั้วบ้านหลังนี้

          “เปิดทีๆ ช่วยด้วยๆ !! นุ่น !! ช่วยฉันด้วย ใครก็ได้ช่วยที !!” รั้วเหล็กกลับเปิดไม่ออก !! เธอเขย่าสุดแรง..แต่มันก็เปิดไม่ออก น้ำตาที่คลอเบ้าเริ่มรินไหลอาบแก้มสีขาวอมชมพูของเธอ

          ทำไงดี..ฉะ..ฉันจะทำไงดี ฮือๆ

          ฉึบ

          มีดสับหมูเล่มใหญ่ตัดเข้าไปที่คอของเด็กสาวอย่างรวดเร็วโดยที่เธอไม่ได้ตั้งตัว จนหัวกระเด็นออกมาเลือดสาดกระจายไปทั่วบริเวณ

          “ก้ากกๆ สนุกจังเลย” เด็กสาวหัวเราะคิกคักชอบใจพลางหยิบหัวนั่นขึ้นมาปล่อยให้ส่วนร่างกายนอนชักกระตุกอยู่ตรงนั้นอย่างน่าสยดสยอง เธอควักลูกตาออกมาเล่นอย่างสนุกสนาน และเดินหายเข้าไปในบ้าน..อย่างไร้ร่องรอย..

จากไรต์เตอร์ : อาจจะสั้นไปนิดนะคะ เพราะเป็นแค่บทนำ ยังไงก็ช่วยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ แต่งเรื่องแรกเลยคะ ช่วยมาอ่านแล้ววิจารณ์กันเยอะๆนะคะขอบคุณมากๆเลยคะ ^^