Saints Row IV นายกสุดบ้าระห่ำกับนายเอเลื่ยนจอมแสบ

".......ที่ไหน..ละเนื้ย....โอ..โอ้ยยย เจ็บชะมัด"

คิมจู่ๆ เธอก็ตื่นขึ้น ที่ไหนสักแห่งดูเหมื่อนเป็นห้องพัก ที่สวยหรูไม่เบา แต่สภาพของเธอหลังจาก ตบตีกับเหล่ากองทัพหุ่นยนต์มา ก็ยับเยินไม่ใช่น้อย 

"ว่าแต่ฉันมาที่นี้ได้ยังไงกันละเนี้ย...อืมมม คิดไม่ออกช่างมันเถอะ โฮะ....."

ถึงแม้คิมจะจำอะไรไม่ได้ จากที่ สลบมา แต่เธอก็ไม่ได้คิดอะไรมากในเรื่องนั้น 

"เฮ! ตื่นแล้วเหรอ"

จู่ๆก็มีเสียง ถามขึ้นมา ที่กำลังออกมาจากห้องน้ำ เป็นผู้ชายร่างกำยำ หน้าตาเอเชีย เขาชื่อจอนนี่ เก็ต หรือ เก็ต เก็ตเป็นเพื่อนสนิทกับคิม 

"โอ้พระเจ้า!! เก็ต นายยังไม่ตายเหรอ ก็ไหนตอนนั้น บนเครื่องบิน..นาย..ฮึก ฮืออ"

"ฮาๆ คิม เธอนี้ไม่เปลื่ยนเลยนะ ฉันนะ อึดชะอย่างไม่ต้องห่วงหรอก โดนมีดแค่นั้นไม่ทำให้ฉันตายได้หรอก... ตลอดเวลา ตอนที่ยังอยู่บนโลกฉันเฝ้ามองเธออยู่ห่างๆหรอกนะ ...คิดว่า สักวัน ฉันจะมาเปิดเผยตัวนะ แต่คิดว่าคงต้องเปิดแล้วเพราะโลกมันไม่มีแล้วนี้สิ...."

แต่แล้วคิมก็ต้องเอ๊ะใจขึ้น กับเรื่องหนึ่ง ถ้าในเมื่อ นี้คือโลกสเหมื่อนที่ซึนแยรกสร้างขึ้น ...ถ้าจอนนี่ ไม่ไปหา คินซี่ก่อน เขาจะเข้ามาได้ยังไง..คิมจึงถามเขาไป...

"ว่าแต่ นี้มันโลกสเหมื่อนนี้น่า นายเข้ามาได้ไง..หรือว่า.."

ตูม!! จู่ๆ มือของอีกฝ่ายก็ชกเข้าที่กำแพง และ เอาหน้าเข้ามาใกล้คิม.....ใกล้แบบใกล้เชรี้ยๆ แบบ หายใจรดต้นคอกันเลยทีเดียว.. โฮกกก...

"แหม่ๆ..รู้ตัวเร็วจังนะ ฉลาดจริงๆ สมกับเป็น มนุษย์ ที่ฉันสนใจ"

คิม คาดใว้ไม่มีผิด ทีแท้ ซึนแยรกก็ปลอมตัวเป็นเพื่อนของเขา เพื่อมาหลอกตบตา แต่ทุกอย่างไม่เป็นแบบนั้น คิมนั้นรู้ตัวทัน จนได้ 

"...นี้ไอเลว!! แกกล้าดียังไงมาปลอมตัวเป็นเพื่อนฉันนะ ห่ะ!! แกมันไอชั่ว ไอสารเลวเอ้ยย แกทำทุกอย่างพังหมดเลย ทั้งโลกทั้งเพื่อน ของประชาชนของฉัน แกมั..!! อุบบบ"

จู่ๆ ซึนแยรก ก็ใช้มือของเขา ปิดปากของคิมใว้ และกระซิบข้างหูของคิม อย่างนุ่มนวล..อี๋ เลียขี้หูด้วยเลยไหม(หลบตรีน)...ขนลุกขนซุ่ ยิ่งกว่าหยิบ การ์ตูนเกย์ มานั้งอ่านอีก ..เพราะนี้มันมาแบบทั้งกลิ่น ทั้งเสียง หายใจรดต้นคอกันเลยเดียววว ...

"ฟังฉันนะ...คิม....คนที่ผิดคือตัวเธอเองต่างหาก เธอลองนึกให้ดีๆสิ ว่าฉันนะไม่ได้ต้องการจะทำลายโลกนี้หรือเพื่อน โง่ๆของเธอหรอกนะ.... เธอเองตั้งหากที่เป็นคนเริ่มทั้งหมด ถ้าเธอไม่ปากดี กับฉันและยอมให้มันง่ายๆ ฉันคงไม่ต้องใช้ไม้แข็งทำอะไรแบบนี้หรอก แต่นะ ..เธอนะมันไม่เหลืออะไรแล้ว เธอไม่ใช่นายกอีกแล้ว เพราะมันไม่มีประเทศ ให้เธอปกครองอีกแล้วไม่มีโลกอีกแล้ว เธอไม่ต้องไปคิดมาก ไม่ต้องคิดมากเหมื่อนตอนที่เธอพูดหมาๆกับฉันสิ...หึ..ฉันนะชื่นชอบบทกวี ชื่นชอบภาษาของมนุษย์โลกมาก ฉันนะ รักมนุษย์จะตายแต่ถ้าเจอมนุษย์ดื้อด้านแบบเธอ ฉันคงต้องทำแบบนี้ ฉันไม่ได้ต้องการให้เธอตายนะ คุณประธานาธิปดี ฉันแค่อยากให้คุณ ทรมาณมากที่สุดก็เท่านั้นเอง หึ..หึ.หึหึหึหึ ฮาๆ..."

ฉัวะ!! และ ซึนแยรกเขาก็ดึงเสื้อสูทของคิม ออก อร้ายยยให้ตายสิ ฉากเยิบกันมันจะมาแล้วว เร็วๆนี้ แค่ตอนที่5 ก็จะได้ ปะดาาปามมมกันแล้วว ว้ายยย....

"เด...เดียวสิ..จะทำบ้าอะไรนะ!! อย่านะ"

(กรื๊ดดดดดดดดด พ่อแก้วแม่แก้วเจ้าค่ะ ลูกคิมกำลังจะเสียซิ่งครั้งแรกให้กับเอเลื่ยนค่ะ ว้ายยย!!!นี้ ลูกคิมควรจะดีใจหรือเสียใจดีค่ะ ..แต่ อร้าาาอร๊างงเบาๆนะ) //หลบตรีน

"..ว้ายยย อย่ามองนะ ไอบ้าเอ้ยย"

เมื่อซึนแยรกได้เห็นหน้าอกคิมแล้วเขาจึงหันขวับทันทีแล้วถามคิมว่า..

"....นี้เธอเป็นผู้ชายหรอกเหรอ.."

เพี้ยะ!!!

"ไอบ้าา!! พูดแบบนั้นได้ไงยะ เสียมารยาทมาก ฉันเป็นผู้หญิงนะเว้ยยย!! แว้กกกกก"

แต่แล้วทุกๆอย่างก็ต้องสงบลงเมื่อซึนแยรกจับที่แผลตรงแถวๆ หน้าท้อง..

"ขอโทษนะ...แผลเธอสาหัสน่าดูเดียวฉันจะทำแผลให้"

..เอ้...เอ.....เอ้..เดียวๆ มะกี้ ซึนแยรกขอโทษฉันเหรอ....แถมจ...จะ...จะทำแผลให้ด้วย ไอสีหน้าและคำพูดมะกี้หมายความว่าไงนะ..เฮือกก หวั้นไหวแปลกๆ....

"เห้...ไม่เห็นจะต้องทำแบบนั้นเลย นะ..."

"เธอนะนอนนิ่งๆไปเถอะ ฉันไม่เกิดอารมณ์กับไอร่างของเธอที่เหมื่อนยั้งกับเสาไฟฟ้าหรอกนาา"

*ปึด* (เสียงของกล้ามเนื้อที่ทำให้เกิดเส้นเลือกบนหัว ที่มีความรู้สึก โกรธ)

แต่คิมก็ไม่ได้พูดอะไรและปล่อยให้ ซึนแยรก ทำแผลให้ต่อไป ถึงจะรู้สึกเขินๆ และต้องหลบหน้า เพื่อไม่สบตากับเขาตอนทำแผล แต่ข้างในของคิมแล้ว เธอเป็นคนอ่อนไหวและหวั้นไหวง่าย เจอใครทำแบบนี้ด้วยหน่อยเธอก็รู้สึกมีใจให้ ถึงแม้ว่า ซึนแยรกจะไม่ใช่มนุษย์ จะมีรูปร่างส่วนสูงความกว้างความใหญ่ยาว(เดียวๆ..) ที่ทุกอย่าง ใหญ่กว่า แต่นั้นก็ไม่ใช่ปัญหา 

เอาง่ายๆ คิมนั้นเขินเขาอยู่ และอาจจะเรียกได้ว่าตอนนี้กำลังหลงรักเขาเข้าอย่างจังมากๆ จนแทบจะลืมเรื่องที่เขาระเบิดและทำลายเผ่าพันธุ์ของเธอ

แต่ถึงยังนั้น ความถูกต้องและความเป็นมนุษย์ของเธอ ที่มันมาแย้งกับความรัก มันคืออุปสรรค จริงที่เธออาจจะหวั้นไหวแต่ถ้าเมื่อไหร่ ที่เธอคิดถึงเรื่องนั้น เธออาจจะทำอะไร ที่ไม่ทันได้คิดลงไปก็ได้ คิมนั้น เขาเป็นคนขี้เล่น แต่ถ้าถูกกดดันมากๆ เขาจะไม่ใช่คิม คนเดิม และอาจจะเริ่มเปลื่ยนไปเรื่อยๆ จนเขาจะไร้ชึ้งความปรานี และความอ่อนโยน 

เพราะงั้น คิมจึงปิดตาย ตัวเองในด้านนั้น แต่ถึงจะปิดตายยังไง มันก็แทบจะทำลายกำแพงที่กั้นไม่ให้ออกมา ทุกที....

มันก็จริงเรื่องที่ว่า เขาอาจจะบุกมาทำลาย ธรรมเนียบขาวของเธอ แบบมุทะลุ แต่คิมเองก้ดันไปพูดใส่ไฟเขา ทำให้เรื่องมันเกิดเป็นเรื่องใหญ่ จนถึงตอนนี้ 

แต่สิ่งที่คนเขียนคิดคือ ..ความรักมันไม่ง่ายขนาดนั้น เพราะงั้นแน่นอน เรื่องนี้ถูกติ้กทุกอัน ดร่ามาก็ต้องมี มันต้องมีทุกอย่าง 

นิยายเรื่องนี้มันบ้าบ่ แต่ถ้าตกอยู่ในสถานการ์ณ ที่มันต้องบีบจนทำให้เนื้อเรื่องมันดูกดดันและดูเศร้าบ้างครั้งเราก็ต้องเพิ่มมันเข้าไป 

"ความรักไม่ง่าย และมันไม่ง่ายเลยจะไปรักใครง่ายๆ โดยที่ยังไม่รู้ภูมิหลังของเขามาก่อน"