The Power Dead แค้นพลังจิต

9.2

วันที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.01 น.

  13 บท
  3 วิจารณ์
  14.89K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 15.51 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

11) โบส์ถฟริงเก้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

รถทัวร์เริ่มแล่นไปตามพื้นถนนอย่างช้าๆ เหล่าเพื่อนๆของฉันนั่งนิ่งๆอย่างผิดปกติ ทำไมทุกคนไม่แกล้งฉันล่ะ?

จะว่าไปเราจะไปโบสถ์ไหนน่ะ? ทางแถวๆนี้คุ้นๆซะด้วยแต่ชั่งเหอะ! เราไปสวดมนต์ให้ครอบครัวนี่นา

"ทีเซียร์เอาของว่างมั้ยเธอไม่ค่อยกินอะไรเลยนะ?" ครูถามกับฉัน

"อ้อค่ะๆ" ฉันรับขนมปังมาและทำการกินทันทีอร่อยดีนะแต่ขมๆยังไงไม่รู้

"หึ!" ทุกๆคนเริ่มทำเสียงนี้ขึ้นมา 

แล้วทำไมจู่ๆฉันถึงง่วงนอนแบบนี้น้า.....

'วืดดดดดดด'

"นังแม่มดๆ" เสียงนี้มัน..

"เปล่านะฉันไม่ใช่แม่มด!" นั่นมันฉันนี้!

"ฮ่าๆๆๆๆๆ พวกเราจับมันๆ!" เด็กนักเรียนคนนึงพูดขึ้นก่อนที่คนอื่นๆจะเข้ามารุมจับตัวของฉันในฝันเอาไว้

"แกจะทำอะไร!" ฉันใช้พลังจิตพยามดึงเด็กพวกนั้นออก แต่! พวกนั้นกลับไม่ขยับเลยด้วยซ้ำ

"อย่านะ...ฮือออออ" เธอร่ำไห้ออกมาด้วยความกลัวก่อนที่จะมีคนเปิดประตูออกมา

"จับมันไว้ก็ดีแล้วฉันจะได้ตัดนิ้วมันสังเวยพระเจ้า" ป้าแก่ๆคนนึงพูด

ดูเหมือนนี่เป็นเรื่องในอดีตเลยแหะ.. อดีต!

"แล้วฉันจะกลับมาฉันจะกลับมาชื่อทีเซียร์!! กรี๊ดดด!!!"

ของทุกๆอย่างกระจายไปหมดเด็กที่จับตัวฉันในฝันไว้ก็กระเด็นออกมา

"ฮี่ๆๆๆ" ตัวของฉันในตอนนั้นหัวเราะออกมาอย่างหน้าหวาดกลัว

เธอใช้พลังจิตยกโต๊ะทุกตัวและรุมขว้างใส่เด็กนักเรียนคนหนึ่งตามด้วยทำให้กระจกแตกเป็นเสี่ยงๆและรุมแทงเหล่าป้าๆที่จะตัดนิ้วของเธอ เธอใช้พลังจิตทำให้ทุกคนที่หนีตายในห้องหัวระเบิดกระจายออกมา

"ไม่นะ..แม่ค๊ะ!" ตัวฉันในตอนนั้นวิ่งไปดูผู้หญิงแก่ที่ถูกกระจกรุมแทงไปที่คอและหัวของเธอจนเลือดอาบ

"กรี๊ดดดดดดดดดด!!" ตัวฉันกรี๊ดออกมาก่อนที่ตึกทั้งตึกจะถล่ม

"โอ้วพระเจ้า!" ฉันได้แต่เอามือกุมปากพรางน้ำตาไหลตัวฉันในตอนนั้นก็เจอเรื่องแบบนี้อย่างงั้นหรอ หึ! ฉันจะแก้แค้นและทำให้มันเจ็บปวดเหมือนที่พวกมันทำกับฉัน!!

"เผามันเลย!เผามัน!"

ทุกๆคนพากันตะโกนออกมาฉันมองไปรอบๆและพบว่าฉันถูกตรึงกับไม้กางเขนและข้างล่างเต็มไปด้วยฟืน อะไรกัน!

"ปล่อยฉันนะ!" ฉันพูดออกไป

"แกน่ะ! มันนังปีศาจต่างหากยัยทีเซียร์!" ป้าของฉันตะโกนออกมาจากด้านหลัง

ดูเหมือนพวกมันคงยังไม่หลาบจำงั้นฉันจะสอนให้เอง!

"ฉันไม่ได้ชื่อที่เซียร์ชื่อของฉันนั้นคือ....ทริสซี่!"

"ฟึบบ!" เชือกที่ตรึงแขนและขาของฉันหลุดลงมาก่อนที่พวกเขาจะ....

"กรี๊ดดดด!!"

โปรดติดตามตอนต่อไป.. 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา