ซวยฉิบ....กฎของแก๊งมาเฟีย

(Rain)

     '' เฮ้ย!! แล้วเธอชื่อไรว่ะ '' ผมถึงกับตกใจ กูลืมถามชื่อเขาได้ไงว่ะเนี่ย เซ็งเบยยย *_* ผมเดินมานั่งที่โต๊ะเรียนของผมด้วยความซื่อบื้อของตัวเองพร้อมกับมือทั้ง 2 สอง มาพาดไว้ที่หน้าผากหม่อบหน้าไปกับโต๊ะเรียน คนที่ใช่แต่ไม่รู้จักชื่อ แปลกดีอยากจะร้องไห้...... 

     เดี๋ยวนะ! เหมือนมีใครสักคนกำลังเดินมาทางนี้ เสียงฝีเท้าใกล้เข้ามาเรื่อยๆ พร้อมกับเสียงพูดพึมพัมจนผมฟังไม่รู้เรื่อง ใกล้เข้ามาแล้ว มันใกล้ขึ้นมาเรื่อง (มันหนังผีเลยว่ะ ลุ้น ลุ้น../ไรท์)  นอกเรื่องแหละคับบบคุณไรท์(ประทานโทด!! ค่ะ /ไรท์) เฮ้ย เข้าเรื่องต่อดีกว่า เสียงมันหยุดอยู่ที่หน้าประตู ตอนนี้ผมอยู่ท่าเดิมนะคับ เดินเข้ามาในห้องแล้ว

     OMG. 

     ผมเจอเธอคนนั้นอีกแล้ว พรมลิขิตชัดๆ คนๆนั้นคือคนที่ผมเจอที่โรงอาหารนั้นเอง สังสัยความหล่อของผมจะดึงดูดเธอมาล่ะมั้งครับ เธอเข้ามาคนนี้แปลว่า เธอเป็นเด็กใหม่ที่ย้ายมาสินะ เยื่ยมไปเลย เธอชะงักเมื่อเห็นว่าผมจ้องเธออยู่ ชะงักเพราะความหล่อของผมหรอที่รักกกกก ผมอยากจะพูดนะคับ แต่กลัวเธอจะตกใจหนีผมไปซะก่อน หัใจผมนี่แทบจะทะลุออกมา ตรงเปกเลยยยยย แกล้งหน่อยดีกว่า คิคิคิ

     ผมยืนเต็มความสูงและเดินเข้าไปใกล้เธอ เธอถอยหลังจนติดกับกำแพง จนมุมแล้ววววว เข้าไปดูหน้าชัดๆหน่อยดีกว่าผมขยับหน้าเข้าไปใกล้หน้าของเธอเรื่อยๆ จนผมรู้สึกถึงลมหายใจของคนตรงหน้าได้ เธอมีท่าทีตกใจเล็กน้อย อู้ย!!! สบตากันด้วยแหละ -////-  ผมถึงถามเธอแบบเก็บอาการสุดๆไปว่า

     " เธอน่ะ คือเด็ก นร.ใหม่ที่พึ่งย้ายเข้ามาใช่ไหม " ผมพูดทำให้เสียงปกติที่สุดเท่าทีจะทำได้ ก็มันเขินอ่ะ -///- สวย ไม่ไม่ น่ารักตังหาก ทำไมถึงได้น่ารักกระชากใจกันอย่างงี้เนี้ย หัวใจของผมเต้นแรงขึ้นแล้วก็แรงขึ้น อย่างที่ไม่เคยเป็นกับผู้หญิงคนไหน ( คิมไม่ใช่ ผญ.นะ เรนคุงงง/ไรท์ ) ถึงผมจะเป็นหนุ่งฮอตขนาดไหน มีผญ.มา รุมลอมหน้าลอมหลัง นี่ก็เป็นครั้งแรกและเฉพาะกับ ผญ. คนนี้ เธอได้ตอบคำถามผมมาสั้นๆว่ะ

     " อื้ม ใช่ " เสียงใสจังเลยยยย โอ้ว..ลืมเเนะนำตัวไปเลย แกล้งถามชื่อด้วยดีกว่า

     " ลืมเลยสิ เราชื่อ ยูคิมูระ เรน นะยินดีที่ได้รู้จัก" ยิ้มหวานๆ " แล้ว....เธอล่ะชื่ออะไร " ผมยิ้มหวานไปให้เธอ ยิ้มที่ละลายใจผู้หญิงทุกคนได้ แต่....เธอเหมือนจะไม่ได้สนใจผมเหมือนเนี้ยสิ ไม่ได้ อย่าพึ่งตัดใจสิ นี้แค่พึ่งเริ่ม ผมพูดกับตัวเองในใจ ก่อนที่เธอจะตอบผมว่า

     " นี่ นายเรน....คุง ไม่รู้จักชื่อฉันจริงๆน่ะหรอ เมื่อเช้าคงไม่ได้ฟังเลยสินะ " ป๊าดดดด! สาวโหด แรง สวย น่ารัก สเป๊กเลย ผมค่อยๆเลื่อนใบหน้าออกจากในหน้าน่ารัก+เย็นชา มานั่งบนโต๊ะ ถ้าผมไม่ออกมาตอนนี้ ผมว่าผมได้ตายแน่ๆ ผมยิ้มมุกปากเล็กน้อยแล้วพูดแบบสบายๆว่า

     " โทษที โทษที เมื่อคืนดูบอลดึกไปหน่อยนะ มันง่วง " จิงๆนะครับคุณผู้อ่าน ดูบอลยันตี 4 แต่ถ้ารู้ว่า คนตรงหน้าจะย้ายมานะ จะนอนแม้งตั้งแต่ 3 ทุ่ม หึ 

     " แม้!! เตรียมหมอนมาด้วยวา่งั้น " อ่า มีย้อนๆ 

     " อ่ะห่ะ กวนประสานจังเลยนะ สรุปเธอชื่ออะไร?" ถามซ้ำครั้งที่ 2 หึหึ กวนอย่างงี้สิ 

     " ฉันชื่อ คิม โยชิดะ คิม ย่ะ" คิมจังชื่อเพราะจัง ผมได้คำตอบที่ต้องการมา ได้รู้ชื่อเเล้ว ผมยิ้มออกมาด้วยความดีใจ แล้วผมก็หุบยิ้มทันที ในใจก็พูดแต่ว่า ' แอบอาการหน่อยสิกู 'แกล้งคิมจังอีกดีกว่าสนุกดี 

     " คิมจังงั้นหรอ ชื่อเหมือนเด็กผู้ชายเลยเนอะ" ผมถาม 

     " จะจะบ้าหรือไงนายย่ะ ฉันเป็นเด็กผู้หญิงนะ" คร๊าบบบบ ผมเชื่อคิมจังนะน่ารักอย่างนี้ ผู้หญิงอยู่แล้ว แต่ขอแกล้งอีกหน่อยนะคับ *^*

     " แน่ใจหรอ? " แน่ใจ 100% คร้าบบบบ ผมพูดในใจ แต่ดูเหมือนว่าคิมจังจะชะงักไปช่วงนึง เธอมองหน้าผมด้วย ดวงตาคู่นั้น ดูตกใจยังไงไม่รู้หรือผมคิดไปเองนะ

     " เอ่อ -"

*************************************************************

*ไรท์มาแล้วค่าาาา *+* ขอโทษนะคะที่หายไปนาน (นานมากกกก)

ช่วงนี้ไรท์ไม่ค่อยมีเวลาเลยจิงจิงนะ Y.Y

อ่านแล้วอย่าลืมเม้นท์ให้ไรท์ด้วยนะ.