ภพรักหิมวันต์
เขียนโดย Brownies_PK
วันที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 19.41 น.
แก้ไขเมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2558 20.56 น. โดย เจ้าของนิยาย
36) เมื่อรัตติกาลมาเยือน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"พระธิดาทัศโกสุม พระธิดาทัศมาลี เพค่ะ พระธิดาทรงอยู่ที่ไหนเพค่ะ"
เสียงเรียกของนางกำนัลนางหนึ่งดังกึกก้องไปทั่วเมืองปักษานครา เพื่อ 'ตามหา' ราชธิดาสองพระองค์แห่งเมืองปักษานครา
"คิกๆๆๆ"
เสียงหัวเราะของสองดรุณีดังมาจากต้นจามจุรีใหญ่ โดยที่นางกำนัลผู้นั้นไม่รู้ตัว เมื่อนางเห็นว่าพระธิดาไม่ได้อยู่บริเวณนี้ จึงเดินไปหายังอุทยานหลวงต่อ โดยหารู้ไม่ว่าราชธิดาทั้งสองกำลังเสด็จลงมาจากต้นไม้
"ทัศมาลี น้องรีบลงมาเร็ว ก่อนที่ประกายมาศจะตามมาพบ"
เสียงใสไพเราะของพระภคินีทัศโกสุม (ทัด-สะ-โก-สุม) เอ่ยเรียกพระขนิษฐาทัศมาลี (ทัด-สะ-มา-ลี) ที่บัดนี้ได้เสด็จลงมาจากต้นจามจุรีใหญ่แล้ว
"แต่เจ้าพี่... น้องว่าเราควรกลับตำหนักก่อนนะเพค่ะ"
ทัศมาลีผู้น้องเอ่ยวาจากล่าวแก่ผู้เป็นพี่ ซึ่งร่างอรชรของดรุณีทัศโกสุมซึ่งชันษา 19 ปี หาได้สนใจคำพูดของน้องสาววัย 18 ปีไม่ ก่อนจะเสด็จไปยังหลังวัง โดยที่พระขนิษฐาทัศมาลีเสด็จตามไปพร้อมที่สีหน้าที่เอือมระอากับกิริยาที่ดื้อรั้นของพี่สาว
แต่ยังเสด็จตามไม่ทันไร ก็ทรงทอดพระเนตรเห็นพระภคินีทัศโกสุมเสด็จมาพร้อมกับนางกำนัลประกายมาศด้วยสีหน้าที่ไม่สบอารมณ์นัก
"พระธิดาเพค่ะ เสด็จพ่อทรงเรียกพบเพค่ะ"
ประกายมาศเอ่ย ก่อนจะเดินนำพระธิดาทั้งสองพระองค์เข้าสู่ท้องพระโรง
.........................................................
"ทำไมพวกเจ้ายังทำตัวเหลวไหลอยู่อีก! ทัศโกสุม ทัศมาลี"
ท้าวอินณุมาศตรัสกับพระธิดาทั้งสองพระองค์ด้วยสีหน้าที่ทรงกริ้ว
"เสด็จพ่อเพค่ะ คือลูก..."
"เจ้าไม่ต้องพูดทัศโกสุม เจ้าทั้งสองก็เจริญชันษามากแล้ว ใยพวกเจ้ายังไม่หาคู่ครองเสียที!"
ท้าวอินณุมาศเอ่ยถามพระธิดาทั้งสอง แต่คำตอบที่ท้าวอินณุมาศได้จากพระธิดาทั้งสองคือ...
"ไม่เพค่ะ! ยังไงลูกก็ไม่แต่ง"
"แต่เจ้าต้องแต่ง!! มะรืนนี้ พ่อจะทำพิธีเสี่ยงคันธนูทอง ผู้ใดยกคันธนูนี้ได้จักได้แต่งงานกับพวกเจ้า ทัศโกสุม ทัศมาลี!"
ท้าวอินณุมาศทรงตรัสด้วยวาจาเด็ดขาด
"แต่ลูกกับน้องทัศมาลีต้องมีคู่ครองคนเดียวกันหรือเพค่ะ"
พระธิดาทัศโกสุมเอ่ยถาม เนื่องจากเคยมีโหรทำนายไว้ว่า คู่ครองของนางและทัศมาลีนั้นเป็นผู้มีบุญญาธิการ แต่ชายผู้นั้นจะได้พวกนางทั้งสองเป็นชายา
"เรื่องนี้ พ่อบอกพวกเจ้าไม่ได้ คงแล้วแต่โชคชะตาของพวกเจ้าทั้งสองเอง"
ท้าวอินณุมาศเอ่ยกล่าว ก่อนจะเสด็จไปยังพระตำหนัก เหลือไว้เพียงแค่พระธิดาทัศโกสุม และพระธิดาทัศมาลี
.................................................................
วรินนาราในร่างของวงศ์สุมาลีได้แต่คิดถึงรัตติกาลที่กำลังจะมาเยือนด้วยความกังวลหลายอย่างอยู่ที่ธารน้ำตก แต่ก่อนที่เธอจะได้คิด แสงจันทราก็สาดส่องแสงสีเหลืองนวลมากระทบกับร่างบางของวงศ์สุมาลี วรินนาราเริ่มไม่รับรู้อะไร ก่อนที่สติทั้งหมดจะดับวูบลง...
แต่ปรากฏแสงสีขาวรอบกายของวงศ์สุมาลี จนกระทั่งชายหนุ่มมีสติขึ้นมาอีกครั้ง แต่หาใช่วรินนาราไม่!!
เมื่อวงศ์สุมาลีกลายเป็นชายเต็มตัว ชายหนุ่มก็ได้แต่คิดถึงใบหน้าสวยหวานของนางราชสีห์ที่เขาได้ช่วยนางไว้ ร่างของบุรุษหนุ่มวงศ์สุมาลีรีบเดินไปหาร่างบางทันใด
ประไพลักษณาได้แต่นั่งเหม่อมองท้องฟ้ายามรัตติกาลด้วยหทัยที่เบิกบาน ในฤทัยของธิดาราชสีห์มีแต่ยักษ์หนุ่มวงศ์สุมาลี หญิงสาวนั่งอมยิ้มนึกถึงยักษ์หนุ่ม โดยหารู้ไม่ว่าเจ้าตัวได้มายืนอยู่ข้างหลังแล้ว
"นึกถึงข้าอยู่เหรอ ประไพลักษณา"
เสียงของชายหนุ่มทำให้หญิงสาวที่เหม่อมองท้องนภาอยู่ตอนนี้ตื่นจากภวังค์ทันที
"เจ้า! วงศ์สุมาลี"
ชายหนุ่มคลี่รอยยิ้มให้แก่หญิงสาว โดยที่มิได้กล่าวอันใดเลย ก่อนจะเดินเข้าไปนั่งใกล้ๆกับประไพลักษณา
"เจ้าว่าดวงจันทร์ยามนี้สวยหรือไม่"
วงศ์สุมาลีเอ่ยพร้อมกับมองไปยังท้องนภาที่ถูกปกคลุมไปด้วยเหล่าเมฆาสีดำทะมึนที่ล้วนแต่งแต้มไปด้วยหมู่ดวงดาวนับร้อยพันที่ส่องแสงประกายระยิบระยับ
"สวยสิ เจ้าถามข้าทำไมหรือ?"
ประไพลักษณาเอ่ยถามด้วยหทัยที่หวั่นไหว
"ข้ามิมีเรื่องอันใดหรอก นอกเสียจาก..."
วงศ์สุมาลีเอ่ยกับหญิงสาว ก่อนที่จะหันพระพักตร์ที่หล่อเหลาคมคายมาประสบกับใบหน้างามของประไพลักษณา โดยที่ตอนนี้ดวงใจของทั้งสองก็ต่างหวั่นไหว โดยเฉพาะประไพลักษณาที่ลุ้นระทึกกับคำพูดของชายหนุ่ม
"ข้ารักเจ้า..."
วงศ์สุมาลีพูดพร้อมกับจุมพิตที่หน้าผากบางของหญิงสาว ซึ่งประไพลักษณาเองก็ได้หาขัดขืนไม่ วงศ์สุมาลีค่อยๆโน้มตัวธิดาราชสีห์ จนพระปฤษฎางค์ (หลัง) สัมผัสกับพื้นดิน ก่อนที่ชายหนุ่มจะทาบทับลงไป พร้อมกับบรรเลงจุมพิตที่แก้มนวลบางของหญิงสาว
หากแต่ชายหนุ่มหยุดการกระทำไว้เพียงเท่านั้น เมื่อเขาไม่อยากเอาเปรียบนาง วงศ์สุมาลีจ้องมองใบหน้าสวยหวานได้รูป ก่อนจะเอ่ยกับประไพลักษณาด้วยวาจาที่อ่อนโยน
"ข้ารักเจ้า ประไพลักษณา รักตั้งแต่แรกเห็น..."
วงศ์สุมาลีเอ่ยกับร่างบาง ก่อนที่ทั้งสองร่างจะเข้าสู่ห้วงนิทรารมณ์โดยไม่รู้ตัว...
อ๊ากกกกกกกกกกกกกก ><
ตัวละครใหม่ ฝากติดตามด้วยเน้ออออออออออออ ^__^
(อัพจบแล้วววววววววววววววว)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ