เกมฆาตกร

9.3

เขียนโดย ตังค์

วันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.29 น.

  12 ตอน
  2 วิจารณ์
  13.17K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 มีนาคม พ.ศ. 2558 00.25 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ทันทีที่ได้สัมผัสกับ รอยแผลที่เพิ่งเย็บคมก็รู้ทันทีว่าเกมนรกนี่มันคือเรื่องจริง จิตใจคมสับสนไม่รูจะทำอย่างไรดี เขารีบตั้งสติแล้ววิ่งเข้าไปซ่อนตัวในพุ่มไม้บนเกาะทันที"

" ที่นี่สงสัยจะเป็นเกาะร้าง เอาละเอาละตั้งสติไว้ไอ้คมเกมนี้ทางที่เราจะเอาชีวิตรอดก็คือต้องจับฆาตกร

ให้ได้ชุ่มดูท่าทีไปก่อนดีกว่า คิดได้เช่นนั้นคมจึงหลบในพุ่มไม้ ไม่ขยับไปใหนเลย"

" เวลาผ่านไป 4 ชั่วโมงคมทั้งเหนื่อย และกระหายน้ำเขาจึงเพลอหลับไป......

  "เมื่อคมหลับได้ชักพัก ก็มีคนถือมีดปังตอ แหวกพุ่มไม้แล้วจ้องมองเขา แสงแดงส่องโดนตาของคม

ทำให้เขาต้องลืมตาขึ้น ภาพที่เห็นทำให้เขาตกใจสุดขีดร้องตะโกนสุดเสียง บุคคลลึกลับรีบเอามือปิดปาก

ของเขาไว้ทันที"

  "ไอ้ หนุ่มจะร้องตะโกนทำไม" เสียงบุคคลปริศนาพูดพร้อมกับค่อยๆ เอามือออกจากปากคม"

"แสงแดดส่อง ร่างของบุคคลปริศนาเผยให้เห็นใบหน้าของ ลุงแก่ๆ ชาวประมงหนวดเคราขาวโพนผิวดำทั้งตัว ท่าทางใจดีส่งยิ้มให้คมด้วยความเป็นมิตร "

" ทำให้คมพอใจชื้นขึ้นมาบ้าง แล้วเขาก็ลุกขึ้นเดินออกจากพุ่มไม้"

"พ่อหนุ่มเป็น นักท่องเที่ยวรึหลงมาเกาะร้างนี่ได้ยังไง ลุงชาวประมงพูดพลางวางมีดปังตอลง"

"บอกไปว่ากำลังเล่นเกมฆาตกรคงไม่ได้ โกหกไปแล้วกัน คม คิดครู่หนึงแล้วพูดกับลุงชาวประมง"

"คือผมหลงทางมานะลุง ว่าแต่ลุงชื่ออะไรครับผมชื่อ คม ครับ" 

" พ่อหนุ่ม หลงทางมาได้ไงนี่มันเกาะร้างนะ? ลุงชื่อ ลุงตาล"

"เอ่อ...เอ่อ คือเรือที่ผมขับมากับเพื่อนมันโดนครื่นชัดแล้วผมก็ตกเรือนะลุง " "เอาละชิเราแต่งเรื่องไปเป็นตุเป็นตะ ลุงจะเชื่อไหมวะ"

"อ๋อ อ๋อ เป็นอย่างนี้นี่เอง มิน่าผมแดงๆ อย่างนี้คงดื้อเอาเรื่อง" ตาลุงนี่เชื่อซะงั้นคมคิดในใจ"

"เอาละ ลุงจะพาไปส่งที่ฝั่งให้แล้วกัน " โอ้ขอบคุณครับลุง" ไม่เป็นไร เอ้าท่าทางหิวน้ำดื่มน้ำก่อน

พูดเสร็จ ลุงตาลก็ควักขวดน้ำออกมาจาก ถุงย่ามเก่าๆ ให้คมดื่ม คมรีบคว้าน้ำมาดื่มเพราะความกระหายทันที"

" อึก อึก อ่า ชื่นใจจริงๆ ขอบคุณมากครับลุงพูดจบ เขาเริ่มเวียนหัว และ สลบไปทันที!......

       " อย่าทำอะไรหนูเลยหนูขอร้อง. ฮือ ...ฮือ...ฮือ เสียงสะอึกสะอื้นของผู้หญิงทำให้คมลืมตาขึ้น

สภาพของเขาถูกจับ มัดห้อยหัวเหมือนสัตว์กำลังรอเชือด และเมือคมสังเกตุดูรอบตัวก็พบเด็กสาววัยรุ่น

อีก 2 คนถูกมัดสภาพเดียวกับเขา"

        " อย่า อย่า เสียงที่ทำให้คมต้องตื่นร้องดังยิ่งขึ้น คมพยามมองจากมุมกลับหัวตามเสียงไป

ภาพที่เห็น คือหญิงสาวในชุดกางเกงขาสั้นเสื้อสายเดี่ยวถูกมัดติดกับเตียงไม้ พยายามดิ้นเต็มที่อย่างไม่รู้สึกเจ็บ

แต่! ที่ทำให้เขาต้องตกใจแทบ สิ้นสติก็คือภาพที่มีดปังตอขนาดยักษ์ สับเข้าที่หัวเข่าของหญิงสาวอย่างแรง เลือดกระเด็นออกจากแผลอย่างแรงเสียงกรีดร้องด้วยความทรมาน ของเธอดังไปทั่วห้องไม้เก่าๆ ทำเอาสาววัยรุ่น 2 คนข้างๆ คมลืมตาขึ้น......

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา