Love Hunter สยบร้าย ขยายรัก

บทที่ 4

Just Take Care…

 

##Far Night Club

#Brasia Party

#17 : 00 น. ก่อนงานเริ่ม 3 ชั่วโมง

     สทอร์มพาฉันลงมายัง Far Night Club ก่อนเวลาที่งานบราเซียปาร์ตี้จะเริ่มขึ้น ตอนนี้ฉันนั่งอยูใน ห้อง SP-V-VIP ซึ่งเป็นห้องส่วนตัวสำหรับตระกูลแฟร์ไคลน์เท่านั้น และแน่นอนที่ฉันเข้ามานั่งที่นี่ได้ก็เพราะหมอนั่นพาฉันเข้ามาน่ะแหละ ที่ห้องนี่ดูหรูหราม๊ากกก เป็นห้องกระจกติดฟิล์มกรองแสงเพื่อไม่ให้คนจากภายนอกมองเห็นแต่คนที่อยู่ในห้องจะได้เห็นทุกรายละเอียด ทั้งยังเย็นสบายพร้อมด้วยกลิ่นหอมของผลไม้ที่เพิ่มความสดชื่น โอ้ลัลล๊า ฉันชอบที่นี่จัง \(>0<)/

 

     สทอร์มสั่งให้ฉันนั่งรอก่อนเพราะเขาจะโทรตามช่างทำผมกับช่างแต่งหน้ามาให้ เฮอะ! นี่เขาคิดว่าฉันแต่งหน้าเองไม่เป็นหรือไง =.=*

 

            “สทอร์ม เมื่อไหร่ช่างของนายจะมาซักทีน่ะ -__-“

 

            “อีกซักพักแหละ ฉันเพิ่งจะโทรตามเองนะ ทำไม รีบเหรอ *_*”

 

            “เอ้อ..เปล่านี่ แค่อยากรู้ว่าเมื่อไหร่จะมาซักที ฉันแค่ไม่อยากนั่งเฉยๆนานๆ -^-“

 

            “เธอนี่ก็แถไปเรื่อยอะนะ เขิลที่ต้องอยู่กับฉันสองต่อสองก็ว่ามาเถอะ ^.^”

 

            สทอร์มเดินมานั่งข้างๆฉันก่อนจะหยิบนิตยสารตรงหน้าขึ้นมาอ่าน ให้ตายเถอะ! นี่ฉันยิ่งรู้จักเขาเท่าไหร่ ความกวนประสาทของเขาก็ยิ่งเพิ่มขึ้นๆ คำพูดก็กวนประสาท หน้าตาก็กวนประสาท ฮึ่ย!! นี่ฉันยิ่งคิดก็ยิ่งปวดประสาท!!=^=**

 

            แช๊ะ!

 

            ฉันกระเถิบตัวเข้าไปคล้องแขนสทอร์มก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปพอดีกับที่เขาหันหน้าเข้ามาหากล้องด้วยใบหน้าตกใจ เอิ๊กๆๆ หน้าตาแปลกๆแฮะ อัพลงไอจีเลยคร๊า

\(>[]<)/

 

            “น..นี่เธอ จะทำอะไรช่วยปรึกษาฉันก่อนไม่ได้หรือไง =[]=”

 

            “ไม่เห็นจะต้องปรึกษานายเลย กะอีแค่ถ่ายรูปเนี่ย >0<”

 

            แช๊ะ!ๆๆ

 

            “ว้าวววว รูปเธอตอนกำลังอ้าปากนี่สวยชะมัดยาด ^0^”

 

            สทอร์มหยิบโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมาถ่ายรูปฉันบ้าง ฉันที่ยังไม่ทันตั้งตัวแล้วกำลังพูดแบบน้ำลายแทบกระเด็นต้องตกใจที่เห็นรูปตัวเองอยู่ในโทรศัพท์ของเขา อ๊ากกกกก ดูเขาสิ ในรูปอย่างหล่อส่วนฉันนี้กำลังอ้าปากหวอๆเลยอ่า หน้าเกลียดเฟอร์ๆ (TT^TT)

 

            “กรี๊ดดดดดด!! นาย! ลบออกเดี๊ยวนี้เลยนะ! ย..อย่าอัพลงไอจีนายนะรูปอ้าปากของฉั..”

 

            จึ๊ก!

 

            เขากดอัพลงไอจีของเขาเรียบร้อย!…เยี่ยม! เยี่ยมไปเลยค่ะ!!(.\/.)

           

            “ทำไม มองค้อนฉันทำไม ทีเธอยังอัพรูปฉันไม่บอกไม่กล่าวเลย =_=*”

            “นี่นายกล้าอัพรูปฉันลงไอจีนายได้ยังไงถึงฉันจะอัพรูปนายคนอื่นก็แค่อาจจะคิดว่าฉันแค่โชคดีได้ถ่ายรูปทายาทเจ้าของเกาะแฟร์ไคลน์ แต่นายเองที่เป็นถึงทายาทเจ้าของเกาะนายอัพลงไปแบบนั้นคนอื่นจะคิดกับนายว่าไงกันล่ะ! สมงสมองเคยคิดอะไรก่อนม๊ายยยย (T[   ]T)”

 

            ฉันจับแขนเขาแล้วเขย่าไปมาเพราะฉันไม่คิดว่าเขาจะอัพลงไอจีๆจริงๆ นี่เขาไม่คิดเลยเหรอไงว่าคนอื่นเขาจะเอาไปพูดกันว่าอะไรบ้างน่ะ T[++]T

 

            “เขาก็คิดว่าเธอเป็นแฟนของฉันไง ไม่เห็นจะแปลก -__-“

 

            “น..นี่นายกล้าพูดออกมาเต็มปากแบบนั้นได้ยังไง แล้วฉันไปเป็นแฟนนายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ห๊ะ!! =[]=!!”

 

            “เอาน่าๆ ตอนนี้ยังแต่เดี๊ยวอีกหน่อยเธอก็ต้องเป็นล่ะน่ะ เปิดตัวคู่หมั้นของฉันก็เหมือนกับเปิดตัวคู่แต่งงาน กะอีแค่อัพรูปให้คนทั่วไปรู้ก่อนจะเปิดตัว ก็ยังดีกว่าเปิดตัวซะเฉยๆโดยที่ไม่มีใครรู้เรื่องไม่ใช่เหรอ คิดสิคิด -__-“

 

            “ค..ใครบอกว่าฉันจะแต่งงานกับนายมิทราบ! =[]=”

 

            “อ้าวว งั้นแสดงว่าเธอจะยอมให้ตระกูลตัวเองล้มลายงั้นสิ =_=?”

 

            “ไม่!!”

 

            “งั้นก็ไม่ต้องบ่น =___=*”

 

            “=^=**”

 

            ฉันสบัดหน้าใส่เขาแล้วหันไปอีกทาง ส่วนนายสทอร์มน่ะเหรอ เหอะๆๆ นั่งอ่านนิตยสารต่อไปสบายใจเฉิบ -^- ฉันหยิบโทรศัพขึ้นมาอีกครั้งเพื่อจะกดเข้าไปดูยอดไลค์รูปที่เพิ่งลง และสิ่งนั้นแหละที่ทำให้ฉันถึงกับแทบทำโทรศัพท์ล่วง! ไม่น่าเชื่อรูปที่ฉันถ่ายไปกับนาย สทอร์มเมื่อกี้นี้ยอดไลค์หลักแสนค่า! ภายในไม่กี่นาทีที่ฉันทิ้งช่วงมาเถียงกับเขา! แถมยังมีพวกมาคอมเม้น บอกโชคดีบ้างล่ะ บางคนก็ด่าบ้างล่ะ บางคนนี่ถึงกับแคปรูปจากไอจีที่สทอร์มลงมาตั้งข้อถกเถียงกัน เพียงเวลาไม่นานห้องแชทในเฟสของฉันก็เด้งเอาๆ แถมมีแต่คนที่ฉันไม่รู้จักทั้งนั้น อะไรกันเนี๊ยยยย แม่เจ้าโว๊ยยยยยยยยยยย =[   ]=:;

 

            “เป็นอะไรของเธออีกล่ะ นั่งอ้าปากค้างอยู่ได้”

 

            “นี่!! นายก็ลองดูนี่สิ!! นี่น่ะๆๆ!! =[]=!!!”

            ฉันพูดแล้วยื่นโทรศัพท์ออกไปให้เขาดูแต่แล้วก็ได้เสียงหัวเราะกลับมาเฉยเลย อะไรของเขา นี่มันไม่น่าตลกเลยซักนิดนะ!=[]=:;

 

            “ฮะๆๆๆ ไม่น่าเชื่อว่าผลตอนรับจะดีแล้วก็เร็วขนาดนี้นะเนี่ย สุดยอด! (>0<)”

 

            “มันน่าดีใจตรงไหนกันน่ะ!”

 

…ก๊อกๆๆ…

 

เสียงเคาะประตูดังขึ้นก่อนจะมีการ์ดชุดสูทเปิดประตูแล้วโค้งให้เราหนึ่งครั้ง

 

            “ขออนุญาติครับ ช่างแต่งหน้าและช่างทำผมมาถึงแล้วครับ”

 

            “อืม บอกให้รีบเข้ามาได้เลย”

 

            “ครับ”

 

            “ริชท์ เธอรีบไปเปลี่ยนชุดสิ แล้วนี่ก็รองเท้า อ่ะ!”

 

            สทอร์มยื่นถุงกระดาษสองใบมาให้ฉันแล้วชี้ทางไปห้องข้างๆ ฉันคาดว่าน่าจะเป็นห้องน้ำหรือห้องส่วนตัวอะไรซักอย่างนี่แหละ ฉันรับถุงมาถือไว้แล้วเดินกระแทกเท้าไปยังห้องดังกล่าว ฉันล่ะอยากจะกรี๊ดๆๆๆให้ลั่น! อะไรๆก็ไม่ได้ดั่งใจฉันซักอย่าง! เรื่องที่ฉันพูดกับเขาเมื่อกี้เขาก็แค่หัวเราะแล้วก็ทำเป็นไม่สนใจ แถมฉันยังต้องมาทำตามที่นายสทอร์มสั่งอีก! เฮอะ!ฆ่าฉันเลยเถอะ! (=^=*)

 

            “โอ้วววว โอ้โหวววววววว =[]=:;”

               

            บร๊ะเจ้า!! หนูนี่ถึงกับตกใจเลยค่ะ! ห้องนี่ไม่ใช่ห้องน้ำ! แต่มันเป็นห้องนอนค่า! พ่อคุณแม่คุณเอ๊ย!! แทบจะไม่ต้องคิดเลยว่ามีห้องนอนไว้ทำไมในคลับ เฮอะ! นี่ฉันหลงกลอยู่กับ  อีตาสทอร์มมาได้จนป่านนี้ได้ยังไงเนี่ย โฮ่! อันตรายฝุดๆ! =[]=:;

 

            ฉันเริ่มจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยความรวดเร็วเพราะเท่าที่ดูเวลาแล้วนี่เหลือให้เตรียมตัวแค่สองชั่วโมงกว่าๆ เพราะประตูคลับจะเริ่มเปิดต้อนรับแขกเข้ามาตอนสองทุ่มตรง แต่จะว่าไปสทอร์มรู้ไซส์รองเท้าของฉันได้ยังไง ฉันใส่ได้พอดีเป๊ะแล้วก็ใส่สบายซะด้วยสิ -0-

            

            พอฉันแต่งองค์ทรงเครื่องเสร็จเรียบร้อยช่างแต่งหน้าและช่างทำผมก็เดินเข้ามา สรุปฉันก็เลยต้องนั่งง่อยอยู่บนเตียงเป็นหุ่นให้บรรดาช่างทั้งหลายทั้งช่างทำผมและแต่งหน้าเข้ามาจัดการกับตัวฉัน นี่ถ้าฉันไม่ได้นั่งเสียบหูฟังเพลงอยู่ฉันคงได้สลบไปแล้วล่ะ ก็ได้ยัยช่างทำผมนี่สิทึ้งหัวฉันจังเลยเว้ยเฮ้ย!=__=*

แอ๊ดดด..

“เฮ้!”

            สทอร์มเปิดประตูเข้ามาแล้วส่งเสียงทักทาย แต่เมื่อตะกี้เขาไม่ได้แต่งตัวแบบนี้นี่นารู้สึกจะเป็นเสื้อเชิตกับแจ๊กเก็ตแล้วก็กางเกงยีนส์ แต่ตอนนี้เขากลับสวมชุดสูทสีครามกับเชิตด้านในสีขาวกับโซ่ทองที่คล้องระหว่างกระดุมทั้งสองด้านด้วย เท่ชะมัดเบยยยยย =0=

 

            “นั่นนายเปลี่ยนเสื้อทำไมน่ะ -__-“

 

            “เอ้า! งานปาร์ตี้วันนี้ฉันเป็นเจ้าภาพนะอย่าลืมสิ -0-“

 

            “=__=” เออนั่นสิ ฉันก็ถามแปลกๆ -0-:;

 

            “มองทำไม”

 

            “เปล๊า! ฉันมองนายที่ไหน ฉันกำลังมองแมลงวันต่างหาก -^-“

 

            “เหรออออออออ =0=!”

 

            “ว่าแต่นายเถอะ เข้ามาทำไมไม่เห็นเหรอว่าฉันแต่งตัวแต่งหน้าอยู่ ไร้มารยาท =0=”

 

            “เธอนี่ปากร้ายขึ้นทุกวันๆนะ อยากลองของฉันนักรึไง =__=”

 

            “อะไรของนาย =*= คิดเหรอว่าฉันจะกลัวนายน่ะ! ขอบอกให้รู้ไว้เลยนะว่า คนอย่างฉันคุณหนูริชท์เน่ อินทรอสไม่เคยกลัวใคร ขนาดหมาบลูด็อกฉันยังเคยดึงขนหูมันออกมาหกเส้น แค่นั้นยังไม่พอนะ ฉันยังเคยดีดปิ๊กาปู้แมวเปอร์เซียด้วย! เป็นไงๆ กลัวฉันแล้วล่ะสิ เงียบไปเลย ฮ่ะๆฮ่า! \(-0-)/”

 

            “น่ากลัวจังเลยยยย น่ากลัวฝุดๆ =_=”

 

            “ใช่มั๊ยล่ะ! ฉันขอเตือนนายไว้เลยนะว่าอย่าคิดจะมาทำอะไรฉันเชียว เพราะฉันน่ะเจ๋งสุดในหมู่เกอะอันดามันละ เอิ๊กๆๆๆๆ (*0*)”

 

            “เอาเข้าไปๆ =__=”

 

            สทอร์มส่งสายตาเอือมๆมาทางฉัน อะไร! เขาไม่เชื่อเหรอว่าฉันเจ๋งขนาดไหน! =0= กว่าฉันจะจับเจ้าบลูด็อกมาถอนขนหูได้ไม่ง่ายเลยนะ! ฉันเก่งขนาดไหนแล้วที่สามารถทำให้มันหมอบอยู่กับพื้นเฉยๆได้น่ะ!=^=**

 

            “ขออนุญาตินะคะคุณหนูคุณ ผู้ชาย พวกดิฉันแต่งหน้าและทำผมเสร็จแล้วค่ะ มีอะไรจะให้แก้ไขตรงไหนบ้างไหมคะ”

 

            ช่างที่ทำผมให้ฉันอยู่พูดขึ้นแต่ดูเหมือนว่าจะพูดกับนายสทอร์มมากกว่านะตานี่จ้องไม่กระพริบเลย =_=*

 

            “คงไม่ต้องแก้ไขอะไรแล้วล่ะครับ ขอบคุณมาก ส่วนเรื่องค่าแรงเลขาของผมได้โอนเข้าบัญชีของคุณทั้งสองแล้วครับ”

 

            “ค่ะ ขอบคุณค่ะ”

 

            ยัยช่างทั้งสองคนผละออกจากฉันก่อนจะเดินไปโค้งให้สทอร์มแล้วเดินออกไป แถมมีทำท่าทางเขิลๆด้วย เฮอะ! ถามจริงเถอะหมอนี่มีครงไหนให้น่าหลงไหลนักหนามิทราบ =^=!

 

 

 

            “ว่าแต่เธอนี่ตอนไม่แต่งตัวก็เซ็กซี่อยู่แล้ว ยิ่งพอแต่งตัวแต่งหน้ายิ่งดูดีเข้าไปใหญ่เลยนะ”

 

            สทอร์มละสายตาจากช่างทั้งสองที่เพิ่งเดินออกไปแล้วหันกลับมามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า เอ้ออ! มองเข้าไปๆ ฉันสวยใช่มั๊ยล่ะ หึๆๆๆ (-^-)*

 

            “แน่นอนอยู่แล้วววว นายเพิ่งจะเห็นเสน่ห์ความงดงามของฉันรึไง โฮ๊ะๆๆๆ >0<”

 

            “ถ้าไม่ติดว่าเธอติ๊งต๊องมากไปหน่อยก็คงจะสวยกว่านี้ =__=:;”

 

            สรุปนี่เขาจะชมหรือจะด่าฉันกันแน่ เลือกเอาซักอย่างไม่ได้เหรอไง โว๊ะ!=0=*

 

            “เฮอะ! ทำเป็นพูดดีไป ระวังจะหลงเสน่ห์ของฉันแบบไม่รู้ตัวล่ะ เอิ๊กๆๆๆ *0*”

 

            “ว่าเต่เธอหิวมั๊ย ข้าวเย็นยังไม่ได้กินเลยนี่”

 

            “ไม่ล่ะ ฉันไม่มีความรู้สึกหิวเลยซักนิด -3-“

 

            “แน่ใจนะ -__-“

 

            “อื้อ! เพราะฉันจะเก็บท้องไว้ดื่มไวน์ในงานนนนน โฮ๊ะๆๆ คงจะแพงน่าดู แหม พอคิดแล้วฉันขอออกไปสั่งไวน์มาดื่มแก้เซ็งก่อนได้ม๊า! >0<!”

 

            ฉันพูดก่อนที่จะลุกพรวดออกไปเปิดประดูด้วยความว่องไว แต่นายสทอร์มเจ้าเวรเจ้ากรรมนี่สิ วิ่งถลามาล็อกตัวฉันไว้เฉยเลย เฮอะ จะหวงไวน์อะไรปานนั้น! ฉันมาอุดหนุนนะ =^=*

 

            “พอเลยๆ หยุดความคิดนั่นเดี๊ยวนี้ เธอจะดื่มไวน์ได้ก็ต่อเมื่องานผ่านพ้นไปได้ด้วยดีเท่านั้น เพราะถ้าเกิดว่าเธอเมาสติสตางค์หลุด ไปปล้ำชาวบ้านเขาฉันกลัวว่าฉันอาจจะรับผิดชอบไม่ไหว แล้วยิ่งเธอเป็นผู้หญิงโรคจิตอยู่ด้วย ฉันจะซวยเอาก็เพราะเธอน่ะแหละ =_=”

 

            “เอ๊ะ! นี่นายกล้าว่าฉันเหรอ ทำไม! เห็นฉันหน้าตาสวยๆอย่างนี้ฉันคอแข็งนะจะบอกให้! =0=!”

 

            “จะแข็งไม่แข็งไม่สำคัญหรอก ฉันบอกว่าดื่มได้หลังจากงานเสร็จก็ช่วยฟังซะด้วยล่ะ”

 

            “=^=” สั่งๆๆๆๆ สั่งจังเลย พิเศษใส่ไข่มั๊ย =^=**

 

            “ไม่ต้องมามองอาฆาตฉันเลย เอ้า ตามฉันออกมางานกำลังจะเริ่มแล้วเธอกับฉันจะไปเก็บตัวกันหลังเวที”

 

            “เชอะ!”

 

 

 

##งาน Far Night Club Brasia Party

##17 : 00 น

## Party’Start

 

            “สวัสดีแขกผู้มีเกียรติทุกท่านที่มาร่วมงานในวันนี้ครับ กระผม เลเวล เกรย์เล็ท จากตระกูลเกรย์เล็ทเป็นพิธีกรในวันนี้ครับ”

 

            “ค่ะ และดิฉันครีมมี่ เซเลอร์ จากตระกูลเซเลอร์เป็นพิธีกรในวันนี้เช่นกันค่ะ”

 

            “ในวันนี้นะครับเป็นเป็นงานเลี้ยงที่ผมเชื่อว่าหลายๆคนคงจะตั้งตารอกันมากนะฮะ ตัวผมก็เช่นกันครับ แหม่ ก็งานนี้มีแต่สาวๆสวยๆบึ้มๆทั้งนั้นเลย ใช่มั๊ยครับคุณครีมมี่”

 

            “แหมมม คุณเลเวลก็พูดไปค่ะแต่ว่าทุกคนทราบไหมคะว่างานนี้ใครเป็นเจ้าภาพกันน๊า!”

 

            “คุณสทอร์มมมมมมมม”

 

            “ใช่แล้วล่ะค่ะ วันนี้คุณสทอร์มบอกว่าไวน์ทุกขวดและอาหารทุกชนิดในวันนี้ฟรีนะคะ ว๊าวววว สุดยอดไปเลยใช่ม๊า แถมต้อนท้านงานคุณสทอร์มจะมีเซอร์ไพรส์อีกด้วย”

 

            ฉันนั่งอยู่หลังเวทีแล้วฟังพิธีกรณ์ทั้งสองคนพูดต้อนรับแขก ที่ฉันแปลกใจมากก็คือนายเลเวลคนที่เคยมาทักฉันที่ลิฟท์เมื่อวันก่อนเป็นพิธีกรซะงั้นล่ะ แถมทุกคนที่มาร่วมงานวันนี้ก็ดูจะคึกครื้นกันเป็นพิเศษซะด้วยสิ ว่าแต่ไวน์ตรงบาร์นั่นล่อตาล่อใจฉันสุดๆไปเลยยย แอบย่องไปแอ๊บมาซักขวดดีมั๊ยนะ *0*

 

            “สทอร์มมม ฉันปวดห้องน้ำจังเลยยยย *0*”

 

            “อั้นไว้ก่อนสิ”

 

            “โอ๊ยยยยย จะราดแล้วววว สทอร์มฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะๆๆๆๆ”

 

            “ปวดจริงป้ะเนี่ย -__-“

 

            “จริงสิๆ ห้องน้ำอยู่ทางไหนบอกหน่อยดิ เร็วๆจะเล็ดแล้ววววว T0T”

 

            “ห้องน้ำอยู่อยู่ทางซ้ายมือของบาร์น่ะ แต่ต้องเดินเลยไปอีกหน่อย รีบไปรีบมาล่ะ”

 

            “อะเครรรรร *0*”

           

            ทันทีที่สทอร์มพูดจบฉันก็แกล้งเดินบิดไปบิดมาทำให้เหมือนกับอั้นแบบสุดๆ พอเห็นว่าพ้นสายตาเค้าแล้วฉันก็วิ่งจู๊ดตรงไปที่มุมอับของบาร์ทันที เอิ๊กๆๆๆ ไวน์จ๊า มาอยูในท้องของพี่สาวดีกว่ามาม๊ะๆๆ \(*[]*)/

 

            “พี่คะ ขอ VineCreative Eyes ขวดนึงค่ะ แล้วก็ขอ Almond Vine ช็อทนึงตรงนี้เลยค่ะ”

 

            “Vine Creative Eyes ขวดนึงเลยเหรอครับ ไม่ทราบว่าดื่มกี่ท่านครับคุณหนู”

 

            “เอ่อ ประมาณสี่ท่านน่ะค่ะ” สี่ลบสามด้วยน่ะค่ะ =w=

 

            “ไม่ทราบว่าคุณหนูจากตระกูลอะไรครับ”

 

            “อินทรอสค่ะ แล้วก็นี่บัตรเชิญค่ะ ช่วยเร็วๆหน่อยได้มั๊ยคะ =0=*” ถามมากจริง ฉันจะได้ลิ้มรสชาติไวน์เมื่อไหร่กัน ชาติหน้าเรอะ! =[]=*

 

            “ครับ ขออภัยครับคุณหนู”

 

            ว่าแล้วบาร์เทนเดอร์ก็จัดการริน Almond Vine ให้ฉันหนึ่งช็อท ก่อนจะส่ง Vine Creative Eyes ที่ห่อวใส่ซองแล้วเรียบร้อยมาให้ฉัน ตามจริงฉันอยากจะดื่มหลายๆช็อทอะนะแต่ Almond Vine มันค่อนข้างแรงพอตัวเลยทีเดียว เรยกง่ายๆว่าถ้าคอไม่แข็งจริงแค่ช็อทเดียวก็ล้มทั้งยืนได้ง่ายๆ แต่รสชาติมันดีจริงๆเลยแฮะ เอิ๊กๆๆ แบบนี้ค่อยอารมณ์ดีขึ้นหน่อย

 

            ฉันเดินหิ้วถุงไวน์มาเก็บไว้ที่ห้อง SP-V-VIP ก่อนจะเดินลั้ลลากลับไปหานายสทอร์มเหมือนเดิม ฉันเนียนใช่มั๊ยล่า! โอ้เย่! (-0-)/

 

            “ฮัลหลิววววว สทอร์มมมมมม”

 

            ฉันเดินโบกไม้โบกมือปานนางงามจักรวาลให้สทอร์มก่อนจะนั่งหันหน้าเข้าหาเขาและที่สำมะคัญ ฉันนั่งบนตักเขาเลยตะหากกกก เอิ๊กๆๆ *0* (มันเริ่มเมาแล้วสินะ =_=:;)

 

            “อะไรของเธอเนี่ย ลุกออกจากตักฉันเดี๊ยวนี้นะ =[]=:;”

 

            “ม่ายยยยยยยย ( *0*) (*0*   ) (   *0*)”

 

            “เธอแอบไปก๊งมาใช่มั๊ยเนี่ย!=0=**”

 

            “เค้าเปล่าน๊า! ก๊งเกิ๊งอะไรกัน ดูสิมีกลิ่นเหล้ากลินไวน์ซะที่ไหน เอ้าดมสิ! ฮ๊า!!!”

 

            “เฮ้ย! ทำอะไรของเธอเนี่ย =[]=:::;”

 

            “ก็ให้ดมกลิ่นปากไงล่ะ =3=*”

 

            “บ้าไปแล้วเรอะ! อมนี่ไปก่อนเลย เดี๊ยวอีกสิบนาทีฉันกับเธอจะต้องขึ้นเวทีแล้วนะ”

 

            “อื้อ! อึก แค่กๆๆ”

 

            สทอร์มแกะห่อลูกอมก่อนจะยัดเม็ดลูกอมเข้าปากฉัน เฮ้อออ อร่อยจุมมมม (*w*)/ (<<ถ้ามันไม่เมาป่านนี้คงเหวี่ยงโลกแตกไปแล้วแน่ๆ หึๆๆ=___=*)

 

            “ทีนี้ลุกออกจากตักฉันได้รึยัง”

 

            “ไม่เอาเค้าไม่อยากลุกง่า *3*”

 

            ฉันพูดพรางโน้มตัวลงไปก่อนคอสทอร์มไว้หลวมๆแล้วซุกหน้าไว้ที่ไหล่ของเขา ทำไมเขาถึงได้เกิดมารูปร่างดีหน้าตาดีขนาดนี้น๊า เพอร์เฟ็คฝุดๆไปเยยยยย >3<

 

            “กี่ช็อท”

 

            “ช็อทเดียววว เอ๊ย! ไม่ได้มีสักช็อทน๊า!*0*”

 

            “ยี่ห้ออะไร =_=”

 

            “Almond Vine! เอ๊ย!! จะไปมียี่ห้ออะไรกันเล่าฉันไม่ได้ดื่มน๊า!!(>^<:;)”

 

            “เฮ้อออ จริงๆเลยเธอนี่ ห้ามไม่มีฟังกันบ้างเลย คอแข็งบ้าบออะไรช็อทเดียวก็เพ้อได้ขนาดนี้ล่ะ สองช็อทเธอคงได้ล้มพับแน่ๆ =__=**”

 

            “นี่นายไม่เชื่อฉันเหรอ ดมปากฉันอีกรอบก็ได้นะ ฮ๊า! ฮ๊า!! \( *[]* )/”

 

            “วอนจริงๆนะเธอเนี่ย =___=***”

 

            “ฮ๊า! อ..อึก!! (*//*?)”

 

            ว๊ากกกกกกกกกกกก!!! นี่มันเจ๋งสุดๆไปเลย! ฉันต้องโทรไปเล่าให้พี่ไวน์ฟังให้ได้ว่าชาตินี้ฉันได้จูบกับคุณชายสทอร์มเมอร์ แฟร์ไคลน์โด้ยยยยย วู้ฮู้วววว เจ๋งงงงงง >//<

 

            ฉันถูกสทอร์มกระชับเอวฉันให้แนบกับตัวเขามากขึ้นลูกอมในปากที่เขาเป็นใส่มาในปากของฉันย้ายไปในปากเขาบ้างก่อนจะกลับเข้ามาอยู่ในปากของฉันสลับไปมา รสชาติจูบที่ทั้งหอมทั้งอร่อย ลูกอมรสเลม่อน กับลิ้นนุ่มๆของเขา แทบจะทำให้ฉันเป็นลมได้ภายในสามวินาที

 

 

            สทอร์มพยายามแบ่งจังหวะให้ฉันได้หายใจบ้าง แต่นั่นยิ่งทำให้ฉันหายใจหอบเหนื่อยขึ้นมากกว่าเดิมหลายเท่าตัว จูบที่ค่อยๆเพิ่มความกระหายมากขึ้นเรื่อยๆของเขาทำให้ฉันเริ่มหมดเรื่ยวแรง มือที่เคยโอบคอของเขาไว้ตอนนี้ร่วงลงมาอยู่ที่หน้าตักของตัวเอง สทอร์มค่อยๆถอนจูบออกไปช้าๆก่อนจะกอดฉันไว้แน่นแล้วประทับจูบลงที่หัวไหล่ของฉัน…แทบักกกก! *0* (ภาษาเกาหลี แปลว่า สุดยอด)

 

            “(*0*)”

             

            “เธอใช่ริชท์เน่ตัวจริงป่าวเนี่ย เฮ่ยๆๆ ต่อต้านฉันมั่งสิไม่ใช่เห็นดีเห็นงามด้วย=[]=:;”

 

            “อร่อยจุมมม ขออีกทีได้ม๊า (*w*)”

 

            “บ้าไปแล้วเธอนี่! =[]=*”

 

            “นะ *w*”

 

            “นะเนอะอะไร ไม่เอาแล้วๆ เธอเมาได้ยังไงแค่ช็อทเดียวเนี่ย ไหนบอกว่าคอแข็งไงเล่า! =[]=**”

 

            “ก็ฉันคอแข็งจริงๆนี่นา ถ้าคอไม่แข็งป่านนี้หัวฉันคงกระเด็นไปอยู่โน่นแล่ว! *0*”

 

            “ขออนุญาตินะครับคุณสทอร์มคุณเลเวลให้มาบอกว่าอีกสองนาทีจะเชิญคุณชาย สทอร์มขึ้นกล่าวบนเวทีครับ”

 

            “บอกให้มันพูดไปก่อนซักสิบนาที ฉันจะพายัยนี่ไปล้างหน้าหน่อย”

 

            “ครับ”

 

            “เอ้า! ลุก!”

 

            ฉันถูกสทอร์มฉุดให้ลุกขึ้นก่อนจะลากให้ฉันเดินตามเขาเข้าไปที่ห้องน้ำ Zone SP-V-VIP พอเข้ามาถึงเขาก็อุ้มฉันขึ้นไปนั่งที่ขอบอ่างล้างมือโหววววว เขาอุ้มฉันได้ด้วยยยยอ๊ะ!(*0*)

 

          ซ่า...

 

            ฉันหันไปมองสทอร์มที่กำลังเอาผ้าเช็ดหน้าของเขาออกมาชุบน้ำในอ่างแล้วหันมาเช็ดหน้าให้ฉัน อ๊ายยยย เครื่องสำอางออกหมดๆๆๆ =0=*

 

            “อ๊า!”

 

            “ทำเสียงอะไรของเธอน่ะ =__=:;”

 

            “ก็มันเย็นอ่ะ แถมเครื่องสำอางฉันก็เยิ้มออกมาหมดแล้วมั้งเนี่ย =0=*”

 

            “เออ เดี๊ยวค่อยแต่งใหม่ก็ได้”

 

            “เอ้อ จริงด้วยยย *0*”

 

            “ว่าแต่เธอสดชื่นขึ้นยัง หายเมาบ้างรึยังเนี่ย =___=:;”

 

            “ฉันไม่ได้เมาซะหน่อยนะ!”

 

            “โอเคๆ ไม่เมาก็ไม่เมา เอาแป้งพัฟเธอมาสิ เดี๊ยวฉันลงตรงที่ไม่เนียนให้”

 

            “แปปนะ *0*”

 

            ฉันหยิบกระเป๋าถือใบเล็กขึ้นมาก่อนจะเปิดออกแล้วหยิบแป้งพัฟส่งให้สทอร์ม เขานี่ช่างเป็นคนดีจริงๆแต่งหน้าให้ฉันได้ด้วยยยย ว๊าวววๆ >0<

 

            หลังจากที่สทอร์มลงแป้งแต่งเติมใบหน้าให้ฉันแล้วเขาก็จูงฉันกลับมาที่เดิมก่อนจะส่งสัญญาณให้พิธีกรที่ชื่อครีมมี่อะไรนั่นว่าเขาพร้อมแล้ว สทอร์มหันมาหาฉันก่อนจะบอกให้ฉันรอให้เขาเรียกชื่อฉันก่อนแล้วค่อยเดินตามเขาขึ้นไปบนเวที ตื่นเต้นเหมือนกันแฮะฉัน >..<

 

            “เอาล่ะค่ะทุกทาน ได้เวลาที่ทุกคนรอคอยแล้วนะคะ ขอเชิญคุณชายสทอร์มเมอร์ แฟร์ไคลน์ค่า!!!”

 

            “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!”

 

            เสียงกรีดร้องดังขึ้นระงมจนฉันปิดหูแทบไม่ทัน ก็ไม่แปลกหรอกเพราะในงานนนี้มีผู้หญิงเป็นส่วนใหญ่ ผู้ชายที่มาฉันก็คิดว่าคงจะกรี๊ดกันไม่เป็นหรอก =3=

 

            “สวัสดีค่ะคุณชายสทอร์ม งานปาร์ตี้ในวันนี้เป็นยังไงบ้างคะ”

 

            ไวน์อร่อยฝุดๆ -^-

 

            “อ่าครับ แล้วพอจะบอกได้มั๊ยครับว่างานในวันนี้มีจุดประสงค์เพื่ออะไรครับคุณชาย”

 

            “ครับ งานในวันนี้ที่จริงผมหวังไว้เป็นอย่างมากว่าทุกๆท่านที่มาร่วมงานจะแฮปปี้กันนะฮะ แต่อีกจุดประสงค์นึงก็คือ..”

 

          “คือ… คืออะไรคะคุณชายสทอร์ม”

 

         “ผมอยากแนะนำให้ทุกๆท่านรู้จักคนๆนึงครับ ผมขอเชิญนักข่าวขึ้นมาด้านหน้าด้วยฮะ”

 

         “ว๊าววว ถึงกับเชิญนักข่าวด้วย แบบนี้แสดงว่าคนๆนั้นต้องเป็นคนพิเศษมากแน่ๆใช่มั๊ยคะ”

 

         “ผมก็คิดว่าแบบนั้นนะครับ ฮ่ะๆ”

 

          “จริงด้วยครับคุณสทอร์ม เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนผมเห็นคุณโพสรูปภาพลงในไอจีของคุณที่กำลังหยอกล้อกับผู้หญิงคนหนึ่งแล้วคุณก็เป็นคนถ่ายเองซะด้วย ใช่ผู้หญิงในรูปนี้ใช่รึเปล่าครับ”

 

          ใช่แล้วฉันเองคร๊า! กระต๊ากๆ กุ๊กๆๆๆ *3*

 

          “อ่า…แล้วคุณคิดว่ายังไงล่ะครับ^^”

 

          “ถ้างั้นดิฉันโอกาสขอเชิญคุณหนูคนนั้นขึ้นมาเลยบนเวทีเลยนะคะ ขอเชิญคุณหนูริชท์เน่อินทรอสค่า!!”

 

          “วี๊ดดดดวิ๊ววววววววววววววววววววว!!!”

 

          อ๊า! พิธีกรเรียกให้ฉันขึ้นไปแล้ววว ฉันลุกขึ้นก่อนจะจัดเผ้าจัดผมให้เรียบร้อยแล้วค่อยๆก้าวขึ้นไปบนเวที

 

               แช๊ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

          แสงแฟรชรัวๆๆมาที่ฉันแบบอันลิมิเทต ฉันได้แค่ยืนยิ้มแล้วมองไปที่กล้องแต่ละตัว สทอร์มเดินเข้ามาจับมือฉันก่อนจะพูดใส่ไมค์

 

          “ผู้หญิงคนนี้…เป็นคู่หมั้นของผมครับ”

 

          ทันทีที่สทอร์มพูดประโยคนั้นออกไปแสงแฟรชก็ยิ่งรัวมากกว่าเก่า ส่วนฉันก็ได้แต่ยื่นนิ่งยิ้มๆ ว่าแต่ทำไมฉันรู้สึกเหมือนฉันกับเขาคบกันมานานแสนนานก็ไม่รู้ทั้งๆที่เขาแค่อยากจะกอบกู้หุ้นของฉันเอาไว้ให้คงที่เท่านั้นไม่ได้คบกันด้วยซ้ำ มือของเขาที่กุมมือฉันไว้แน่น ฉันสามารถรับรู้ได้ว่าเขากำลังตื่นเต้นมากๆเหมือนกัน เขากำลังตื่นเต้นมากๆซะด้วย

 

          ฉันมองลงไปที่ด้านล่างของเวที แต่สิ่งหนึ่งที่ขัดตาฉันมากที่สุดก็คือสายตาที่ดูอาฆาตมากๆนจากผู้หญิงคนหนึ่ง ยัยฮันนี่ เลม่อน! =0=*