(YAOI)Boss...พี่ชายครับมารักผมเถอะ
เขียนโดย 
แสงสีหม่น
วันที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 14.41 น.
แก้ไขเมื่อ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2557 15.44 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ตอนที่2(หมอก)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ(หมอก)
ตอนนี้ผมอยู่ที่คอนโดของพี่พีมแล้วครับ ที่ผมชอบมาห้องของพี่พีมก็เพราะ ห้องพี่พีมน่ะมี....ที่คาดผม*0*
มันเป็นสิ่งที่ผมชอบมากๆ
พี่พีมน่ะรู้ว่าผมชอบที่คาดผมเลยซื้อมาให้ผมเยอะมากๆเลย
“พี่พีมหมอกชอบอันนี้อ่ะ”
ผมหยิบอันที่มันมีลายหมีด้วยน่ารักที่สุดเลย
“ถ้าอยากได้ ก็เอาไปสิครับ”
“จริงนะ!”
“ครับ”
ผมหยิบอันนั้นมาคาดที่ผมไว้ แล้วเดินไปส่องกระจก
“คุณหมอกครับ..เมื่อไหร่เราจะเริ่ม...เอ่อ”
“ถ้าพี่พีมอยากทำพี่ต้องเป็นฝ่ายเริ่มจำกฎไม่ได้หรอครับ”
“งั้นพี่เริ่มเลยนะ”
--------------------ตัดไปnc เข้าไปอ่านใน ncแสงสีหม่นหาเอาในgoogleนะ------------------
-----------------------------------ต่อเด้ออออ-----------------------------
“แฮก...แฮก”
เหนื่อยจังเลย ผมว่าช่วงนี้ผมมีเซกส์ถี่เกินไปป่าวเนี่ย แล้วอีกอย่างผมก็ไม่ค่อยได้ไปตรวจเลือดแล้วด้วย
“คุณหมอก...”
“ครับ”
พี่พีมหันมากอดผมจากด้านหลัง
“พี่รักหมอกนะ”
“....”
เรื่องนั้นผมรู้อยู่แล้ว ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำแบบนี้เหมือนให้ความหวังรึเปล่า
“พี่พีมครับนี่ก็ใกล้จะเช้าแล้ว พี่พีมรีบกลับไปบ้านเถอะ พ่อสั่งกักบริเวณพี่อยู่เนี่ยเดี๋ยวก็โดนจับได้ทั้งคู่หรอก”
“แล้วคุณหมอกล่ะ”
“เดี๋ยวหมอกจะอยู่ที่นี่ พี่ห้ามบอกพ่อล่ะว่าหมอกอยู่ที่ไหน”
“....ครับ”
พี่พีมพูดจบก็เดินเข้าไปอาบน้ำ เวลานี้ผขอหลับน่อยดีกว่าไม่ได้นอนมาทั้งคืนเลย แต่สำหรับพี่พีมคงไม่เท่าไหร่เพราะบางวันเขาก็อยู่เฝ้าเป็นเวรในบ้านผม
เช้าแล้วครับ ง่วงจริงๆ รู้สึกไม่สบายตัวยังไงก็ม่รู้ผมว่าผมไปอาบน้ำดีกว่า
ผมเดินหาผ้าขนหนูแล้วก็เดินเซเข้าไปในห้องน้ำ
ซี๊ด เจ็บมากเลยอ่าเวลาเดินT_T พี่พีมน่ะเห็นเขาเงียบๆนะแต่เวลาอยู่บนเตียงหลุดมาดทันทีเลย
ซ่า!
ผมปิดก๊อกแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ จากนั้นก็รีบเก็บเสื้อผ้าเอาแค่พอใช้ก็พอแล้ว ไหนดูซิเงินมีอยู่กี่บาท
เฮ้ย!
100บาท ผมว่าผมหยิบแบงค์พันมานะ โหสงสัยตอนนั้นผมคงรีบผม งั้นผมว่าผมเดินไปตามทางเรื่อยๆดีกว่าเจอที่พักใหม่ที่ถูกๆก็ค่อยไปอยู่
สงสัยใช่ไหมล่ะว่าทำไมผมไม่อยู่ที่นี่ พี่พีมน่ะเป็นการ์ดที่ซื่อสัตย์มากๆต้องบอกอยู่แล้วว่าผมอยู่ที่ไหน ไม่งั้นพ่อผมคงไม่ไว้ใจพี่พีมหรอก เพราะงั้นผมต้องแอบไปแบบเงียบๆ
แอด!
โชคดีจังที่พี่พีมไม่ล๊อคห้องผมรีบลงลิฟต์ออกจากคอนโดนี้ไปเลยครับ
ในตอนนี้ผมมีแค่เสื้อผ้าเงิน100บาท และก็โทรศัพท์ไอโฟนหกพลัสอีกหนึ่งเครื่อง
ผมเริ่มเดินออกมาได้พักใหญ่ๆแล้วบอกตรง ร้อนมากๆยิ่งเมืองไทยยิ่งร้อน
อ๊ะ มีร้านขายน้ำอยู่พอดี ผมไปซื้อน้ำเปล่ากินดีกว่า
“ป้าครับน้ำเปล่าขวดหนึ่งครับ”
“10บาทจ้า”
โหสิบบาทผมก็เหลือเงินไม่เท่าไหร่เองดิ เอาเหอะแค่น้ำเปล่าขวดเดียว
ผมจ่ายแบงค์ร้อยไปตอนนี้ทั้งเนื้อทั้งตัวผมเหลือแค่90 90!มันจะมีบ้างไหมเนี่ยที่พักเพียง90บาท
เอาเหอะเดินไปเรื่อยๆคงเจอ
....ผลปรากฏไม่เจออ่า ผมเหนื่อยนะY_Y หิวด้วยตอนนี้จะห้าโมงเย็นแล้ว ท้องก็ร้องตาก็ลาย ตอนนี้ผมเดินมาตรงซอกหลืบหนึ่ง เดินไปก็เริ่มเซ ผมรู้ตัวเองแล้วว่าไม่ไหว ผมไม่ได้กินไรเลยทั้งวัน ผมไม่ไหวแล้....
กลับมาอัพแล้วจ้า ตอนหน้าพี่สายฟ้าออกแล้วน้า ตอนนี้สั้นหน่อยเพราะมันตัดไปตรงncด้วย
คุยกันเรื่องncหน่อยนะ ลิงค์ที่เราเคยลงจะลบออกเพราะกลัวโดนแบนT_T เราเอาลงในบล็อกแล้วด้วย แต่ว่าในบล็อกน่ะหายากมากๆเลยเราเลยลงในเว็บของเราเองมันหาง่ายกว่าอีก หวังว่าไม่งงกันนะคะ
ปล.รักคนอ่านทุกคนนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
