Lovely Lady รักนี้มอบให้เธอ

 คำโปรย...

(เเพรวา)เด็กสาวไร้เดียงสา(มั้ง?)กับ(คริส)ชายหนุ่มสุดหล่อดีกรีหนุ่มฮอตน่าฟัดเเห่งโรงเรียนเซนต์ฟา ที่มาเจอกันเพราะสร้อยเส้นเดียว ที่เเพรวาได้มาจากรุ่นคนหนึ่งที่ให้เป็นของขวัญเกิด เรื่องราววุ่นๆจึงเกิดขึ้น

 ตอนที่ 1

สร้อยชักพา...

แหมะๆ เหมะๆ

“ ฝนดันตกซะนี่แล้วฉันไปเรียนเปียโนได้ยังละ “ ฉันพูดพึมพำกับตัวเอง เพราะอะไรนะหรอ ก็นี่มันจะห้าโมงแล้วฉันต้องไปเรียนเปียโนแต่ฝนบ้านนี่ดันตกซะไม่มีทีท่าว่าจะหยุดซักที

“ใจเย็นน่า... อีกเดี่ยวคงหยุดตกแหละแก “ มาย เพื่อนสุดเลิฟของฉันพูดปลอบใจ

“ เย็นไงไหว นี่จะห้าโมงแล้วนะ ฉันต้องไปเรียนเปียโนอีก กว่ากลับบ้านหกโมง เฮ้อ..”

“ แกก็หยุดเรียนมันซักวันมันจะเป็นไรไป จะขยันไปไหน ฉันเห็นแกเรียนตั้งแต่หกโมงเช้ายันหกโมงเย็นเหนื่อยแทน “มาย ทำหน้าเบื่อโลกเเล้ว เดินมานั่งใกล้ฉัน

“ ก็อยู่มอห้าแล้ว อีกปีเดียวจะจบต้องขยันสิ ฝนเริ่มซาละ ไปก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกัน บาย “ ฉันโบกมือลาเพื่อนเลิฟแล้วเดินไปที่ป้ายรถเมย์หน้าโรงเรียน ทุกวันจะมีรถที่บ้านไปส่งวันนี้ฉันต้องไปเพราะรถดันเสีย

“ แพร แพร “ ใครเรียกหว่า...

“ รุ่นพี่ จิน “ เรียกทำไม หรือมาทวงหนี้ วิ่งก่อน

“ น้องแพร เจอพอดี นึกว่าจะไม่ทันซะละ อะนี้ “ แล้วพี่จินก็ยื่นกล่องสี่เหลี่ยมเล็กมาให้ฉัน

“ อะไรหรอคะ ? “ ฉันรับมาแบบงงๆ

“ ของขวัญวันเกิดไง ย้อนหลังเมื่อวาน คือพี่ไม่ได้ไปงานนะ ขอโทษที่นะ วันนั้นพี่มีประชุมกับพวกกรรมการนักเรียน พี่ไปละนะ บายไว้เจอกันพรุ่งนี้ “ พี่จินดูรีบๆ ฉันยืนมองของที่พี่จินให้อย่างงงๆ ก็ฉันไม่ได้ชวนพี่เขาไปงานวันเกิดฉันซักหน่อย แล้วพี่เขารู้ได้ไงว่าเมื่อวันเกิดฉัน ช่างเหอะ เปิดดูดีกว่า ฮี้ๆ อ้าวรถเมย์มา ขึ้นรถก่อนละกัน

ฉันขึ้นรถแล้วนั่งลงที่ริมหน้าต่าง จากนั้นก็เปิดดูของขวัญที่ได้มาแบบงง ๆ ฉันจัดการแกะโบว์ที่ดูจะใหญ่เกินกล่องมากมาย แกะกระดาษออก แหนะมีอีกชั้น ใส่ไข่ไก่หรือไง กันกระแทกด้วย ฉันไปดูมันละ ถ้าจะใส่แบบนี้ แต่ถึงยังไงฉันก็แกะมันออกมาได้ เย้ๆ เหงื่อแตก! !

ฉันหยิบสิ่งนั้นออกมาจากกล่อง สร้อยคะ ทุกท่านมันคือสร้อย สวยมาก สร้อยเงินเส้นเล็กที่ดูเหมาะกับผู้หญิง มีจี้เล็กๆ น่ารักรูปมงกุฎเจ้าหญิงน้อย มุ้งมิ้งแหะ ถึงได้มาแบบงง ก็ไม่เลว ใส่เลยละกัน แต่สร้อยเส้นนี้คุ้นๆ เหมือนเคยเห็นที่ไหน ที่ไหน นึกไม่ออก ไม่นึกละ ช่างหัวมัน ใส่แล้วสวยก็พอ ฮ่าๆๆ

หกโมงเย็น.....

“ กลับก่อนนะคะ ครูพี่นี “ ฉันบอกลาครูสอนเปียโนสุดสวยที่ฉันเรียนมาตั้งแต่ 10 ขวบ จนตอนนี้ 17 ขวบ ฉันเดินออกมาเพื่อหารถเมย์กลับบ้านแต่ตอนนี้พวกคุณคิดว่าจะมีรถมั้ยคะ? บอกเลยคะว่าไม่มี เพราะถนนสายนี้รถจะมีถึงห้าโมงซึ่งก็เป็นคันที่ฉันนั่งตอนมาที่นี่นั้นเอง ซึ่งฉันเองก็ไม่ได้โง่ดักดาน รีบควานหาโทรศัพท์ของฉันที่ฟรุ้งฟริ้งเกินบรรยายขึ้นมาโทรหาคนขับรถที่บ้านให้มารับ

“ ลุงคะ รถซ่อมเสร็จยังคะ ? “

“ เสร็จแล้วครับ คุณหนูอยู่ที่เรียนเปียโนใช่มั้ยครับ เดี่ยวลุงไปรับ “ ฉันสนทนากับลุงชัยคนขับรถที่บ้านเสร็จก็เดินไปที่ร้านสะดวกซื้อที่อยู่ใกล้กับที่เรียน เพื่อหาอาหารใส่ เพราะตอนนี้ท้องน้อยๆของฉันมันกำลังประท้วงอย่างรุนแรง

โรงเรียนเซนต์ฟา

ฉันเดินมาเข้าในโรงเรียนเหมือนทุกๆ วัน แต่วันนี้ดูผู้คนจะพลุกพล่านชอบกลเหมือนมีเรื่อง ฉันเดินดุมๆ เข้าไปกลางฝูงชะนีนับพันที่กำลังมุงดูอะไรซักอย่าง แต่เดี่ยวนะ จะมุงตรงนี้ทำไม ก็ทั้งโรงเรียนก็มีแต่ป้ายประกาศแบบนั้นเหมือนกันทั้งโรง ฉันเลยเดินฝ่าฝูงชะนีออกมาแล้วดึงกระดาษที่แปะอยู่ที่เสาต้นหนึ่งมาอ่าน มีใจความว่า...

‘ ประกาศจากชมรม Star Dream เรื่องการตามหา Baby girl

โดยจะต้องมีคุณลักษณะ

- ผู้หญิงแท้ ไม่จำกัดอายุ

- ฉลาด มีไหวพริบ

- โสด

- รู้จักสมาชิกในชมรมเป็นอย่างดี’ ประกาศบ้าบออะไรเนี่ยไร้สาระ มีแต่พวกบ้าๆเท่านั้นที่บ้าไปสมัคร ฉันคนนึงละ ที่ไม่ไป ฉันเกลียดชมรมบ้านี่ตั้งแต่เริ่มเข้ามาปีแรกละ ไร้สาระ วันๆไม่ทำอะไร เดินไปเดินมาให้สาวๆในโรงเรียนกรี๊ด แจกลายเซน ถ่ายรูปทำอย่างดารา แต่ใช่ว่าฉันเกลียดแล้วจะไม่รู้จักชมรมนี้ จริงๆ ไม่ใช่ชมรม เป็นแก๊งมากกว่า เพราะตอนแรกเริ่มมีแค่สามคน คือ คริส บาส เอส แต่พอปีหลังเริ่มคนเป็นแฟนคลับเลยตั้งเป็นชมรม โดยมีสามคนนั้นเป็นหัวหน้าชมรม ชมรมมักนี้จะสร้างชื่อเสียงให้โรงเรียนภาพลักษณ์ เพราะความหล่อ รวย เท่ และฉลาดเป็นกรด สามคนนี้มีสิทธิพิเศษไม่ต้องเข้าเรียนทุกคาบ เพราะถึงเข้าไปก็ไปนั่งคุยไม่สนใจที่ครู แต่ดันพอสอบได้คะแนนเต็ม แถมมีห้องพักส่วนตัว มีลานจอดรถให้ และ เข้าเรียนกี่โมงก็ได้ นี่แหละเหตุผลที่ฉันเกลียดพวกนี้ อิจฉาโว้ย!!

ชมรมมักนี้จะสร้างชื่อเสียงให้โรงเรียนภาพลักษณ์แล้วยังจะช่วยให้มีเด็กเข้ามาเรียนที่เป็นจำนวนมากเพราะอยากจะใกล้ชิดกับสามหนุ่ม และตอนนี้พวกนั้นคงจะหาแก๊งผู้หญิงเพิ่มเพื่อดึงดูดเด็กผู้ชายเข้าโรงเรียน ดูไปแล้วตอนนี้โรงเรียนจะเป็นหญิงล้วนเข้าไปทุกวัน และโครงการนี้คงไม่พ้นแผนการจากรุ่นพี่จิน ประธานนักเรียนหญิงที่โหดสุดๆ ขนาดสามหนุ่มต้องยอม

“ ว่าไงน้องแพร สร้อยที่พี่ให้ชอบมั้ย?” นั่นไงตายยากจริง พูดถึงก็มาหาเลย

“ ชอบมาก ขอบคุณนะคะ . “

“ อ่อ...สนใจเข้าสมัคร เบบี้เกิร์ล มั้ย ? รับรองผ่านชัวร์” พี่จินหัวเราะชอบใจแต่แฝงด้วยแผนร้าย ฉันมองออก

“ ไม่อะคะ แพรไปก่อนนะคะบาย “ ฉันยกมือไหว้อย่างสวยงามพร้อมกับรีบวิ่ง ขืนอยู่นานฉันว่ามีเรื่อง ฉันรู้

ฉันรีบเดินเข้าห้องเรียนเพราะนี่เกือบจะเข้าคาบแล้วนะสิ ฉันนะเด็กดีนะ

“ ไหนมาเพร ฉันรอเธอตั้งนาน ฉันมีเรื่องให้เธอช่วย “ มายยิ้มแป้นมาให้ฉัน ยิ้มแบบนี้พาฉันซวยชัวร์ป้าบ!!

“ มีเองรัยว่า? “ ฉันนั่งลงแล้วเอามือท้าวคางฟังยัยมายพูดอย่างตั้งใจ

“ฉันจะ สมัครเป็น เบบี้ เกิร์ล “

“ ห้ะ!!l สมัครเป็น เบบี้ เกิร์ล!! “ ฉันรีบเอามือปิดปากตังเองเพราะตอนนี้เพื่อนทั้งห้องหันมาฉันเป็นตาเดียว

“ จะเสียงดังทำไมหะ เบาๆก็ได้ แกฟังฉันนะแกต้องสมัครเป็นเพื่อนด้วย”

“ ไม่มีทาง แกก็รู้ว่าฉันเกลียดชมรมนี้มากแค่ไหน “

“ถ้าแกไม่สมัครฉันจะบอกเรื่องที่แกไปกับพี่เชนเมื่อวันเสาร์กับพี่พีช ฮ่าๆ “ มายหัวเราะเหมือนนางร้ายในละคร

“ อย่านะโว้ย แกอยากเห็นฉันตายคามือพี่พีชหรือไง “ ฉันทำตาปริบให้ดูหน้าสงสาร

“ แกต้องไปสมัครเป็นเพื่อนฉัน!! แล้วฉันจะไม่บอกใคร “

“ เออก็ได้แต่แกอย่าบอกพี่พีชนะ “ สุดท้ายฉันก็ต้องไปสมัครเบบี้กาก้า นั่น

พอพักเที่ยงมายได้ลากฉันมาที่ห้องชมรมสตาร์ดรีมเพื่อมาสมัครเป็นเบบี้เกิร์ล คนเยอะแหะ แต่ละคนสวยแช่งมาเลย นั่นมีลงทุนแต่งหน้าด้วย ส่วนฉันมามือเปล่าไร้เครื่องสำอาง ส่วนยัยมายมาเต็มทั้งแต่งหน้า ความสามารถ เตรียมคำพูดมาเป็นหน้ากระดาษ พูดเลย นางพร้อมมาก เราสองคนยืนรอคิวอยู่หน้าห้องอยู่นานและแล้วก็ถึงคิวซักที

“อีกสองคนที่เหลือเข้ามา พร้อมกันเลย “เสียงใครซักคนดังออกมาจากห้อง ฉันกับมายเดินเข้าไปช้าๆ มันเย็นๆยังไงไม่รู้สิ ยังกะมาประกวดเดอะสตาร์ยังไงยังงั้นเลย มีกรรมการสามคนไม่สิ สี่คน มีรุ่นพี่จิน คริส เอส และบาส นั่งขมวดคิ้ว หน้าแต่คนยังไม่ทำธุระมาใช่มั้ย

“ยืนเอ๋ออยู่ทำไม แนะนำตัวสิ “ พูดจาน่ารักอย่างนี้ไม่ใช่ใครไอ้บ้าคริสหัวหน้าแก๊ง คนที่ขึ้นชื่อในเรื่องกวนประสาท จอมวางแผน เละหื่น

“ ฉันชื่อ.. “

“เดี๊ยว!! “ จู่ๆ นายเอสก็ตะโกนขึ้นมา

“ มีอะไร เอส “ บาสซึ่งดูจะน่าเชื่อถือมากใครในแก๊งถามขึ้น

“ เธอได้สร้อยนั่นมาจากไหน “ เอสถามฉัน

“ เอ่อออ พี่จิน มีอะไรหรอ “ ฉันพูดติดๆขัดๆ เพราะดูท่าทางเรื่องจะเกิดเพราะสร้อยที่คอฉัน

“ นั่นมันสร้อย เบบี้เกิร์ล คนที่จะใส่สร้อยนี้จะถือว่าเป็นเบบี้เกืร์ลแล้ว และถือเป็นควีนของเบบี้เกิร์ล” เอสพูดซะยาวฉันพยายามจับใจความ

“ กฎของสร้อยคือไม่ว่าคนที่ได้สร้อยเส้นนี้ จะได้มาจากใคร วิธีไหนก็ตาม จะถือว่าคนที่ได้ครอบครองสร้อยถูกเลือกแล้วและไม่มีใครสามารถแก้ไขได้ “ บาสพูดเสริมอีกครั้ง ละมันทำให้ฉันอึ้งไปหลายตะหลบ ตกลงนี่ฉันต้องเป็นเบบี้เกิร์ลจริงๆหรอเนี่ย ม๊ายยน้า T_T