Love story รักร้ายๆ

  " เเม่เธอเป็นโจรหรือไง? เข้าห้องคนอื่นโดยไม่ขอคนอื่นเขาน่ะ..-_-^"

" ก็ฉันหาห้องตัวเองไม่เจอน่ะสิ เลยมาเดินเล่น เอ๋ย! มาเดินหาไง!" ปากฉันสั่นไปหมดเลยยT^T จะรอดไหมเนี้ย?

" หรอ?" นี้ฉันเล่นละครทุ่มสุดตัวเเล้วนะ ยังจะมาถามอีก..T_T

"...."

" ฉันไม่เชื่อหรอก..เธออยากจะยุ่งเรื่องของชาวบ้านก็บอกมาตรงๆสิ"

" เอ๋ะ! ก็บอกเเล้วไง..ว่าฉันหาห้องตัวเองไมาเจอไงล่ะ!!"

" เดินเล่นไปเเล้ว..เธอเจออะไรที่ห้องของพี่เเทคบ้าง?"

" จะว่าไปฉันเจอหนังสือน่าเกลียดๆด้วยเเหละ...เฮ้ย!! ไม่ช๊ายยย!!!!!!!!" อยากจะหมุดดินไปลึกๆT^T

" ฮ่าๆๆๆๆๆๆ เธอนี่บ๋องชะมัดเลยยย" ตาบ้า! เอานิ้วมาจิ้มที่หน้าผาฉัน..

" โอ๊ย!!"

" อ้าวๆ คู่นี้ยังไงๆ เล่นกันหน้าห้องมันเลยหรอเนี้ย?" หวาาา~ พี่เเทคมา! ฉันไม่กล้าคุยกับเขาเลยอ่ะ ตั้งเเต่รู้ความจริงเนี้ย

" ไม่ใช่เเล้วพี่..ยัยนี้เดินเล่นรอบห้องของพี่เเละของผมด้วย ผมเลยกำจัดยัยนี้เท่านี้เอง.."

" เฮ้ย!! จิงดิ?! หวานเดินเข้าห้องพี่เเล้วจริงอ่ะ?! อย่างนี้หวานก็รู้เเล้วน่ะสิ พี่มีของซ่อนอยู่..."

เเหมม..พูดอย่างกับเอาทองยัดใต้เตียงอย่างนั้นเเหละ-_- ฉันพยักหน้าเล็กน้อย...

" หวาาา~หมดกันความลับของฉันT^T" พี่เเทคทำหน้าจ๋อยเชียว..

" มะ..หวานจะไม่บอกใครหรอกค่ะ"

" เดี๋ยวนะ..ห้องพี่เเทคมีอะไรหรอ ฉันไม่เห็นรู้เลอะ.." นายอ่ะ ไม่รู้สักเรื่องได้มั้ยล่ะ

" ไม่มี!!!" พี่เเทคตะโกนทำฉันเเละตาบ้า ตกใจไปพร้อมๆกัน

" อ่าๆ ไม่มีก็ไม่มี ไม่ตื้อเเล้วก็ได้..ของส่วนตัวพี่..เเล้วเธอ!!! ต้องโดนทำโทษ! เพราะเธอไม่ขอชาวบ้านเลยนะ!"

" ไม่เอา!! เเบร่ๆ!!!" ฉันเเลบลิ้นเเล้ววิ่งหนีเอาไปนอกห้องเเล้ววิ่งออกมาจากห้องนั้น ฉันวิ่งไปเรื่อยๆ เเล้วหยุด เเล้วคิดว่า ' กรูอยู่ไหนเนี้ย' ไม่น่าวิ่งออกมาซะไกลเลยT^T คอนโดนี้้มีกี่ชั้นก็ไม่รู้เเต่สูงมาก! ฉันลงลิฟต์มาข้างล่าง เเล้วเดิน..เหมือนเด็กหลงทางY^Y ฉันมองหาคนที่เป็น ตาบ้า พี่เเทค เเม่ของทิศ เเม่ง! มองหาทุกคนนั้นเเหละ..

" sorry.." ไม่รู้ใครเเต่ออกสำเนียงอังกฤษ สะกิดฉัน ฉันเลยหันไป... ป๊าดดดด!! คนหรือเทวดา!!?? โครตมหาหล่ออ่ะ เเก๊!!! เเต่ปัญหาคือ ฉันพูดอังกฤษไม่เเข็งอ่ะ!! ทำไงๆ T^T( ถึงฉันจะไปอยู่ต่างประเทศหลายปีเเต่ก็ยังให้เพื่อนพูดให้ สอนให้ เเต่ก็ยังไม่เก่งง่ะ!!!)

" หืม?"

" where you from?" เเว..ยู..ฟอร์ม? นี่เเกหาว่าฉันฟอร์มหรอ?-__- โอ๊ะไม่ใช่ๆ

" ไทยเเลนด์"

" ohhh really?? actually i know you are from thailand hahaha :)  but what your name??" พูดยาวเป็นวาเลยค่ะ พูดช้าๆสิ !

" หวาน" ถามอีกดีกว่า " what about you??"

" oh..my name is ken" เคนช้ะ??!!

" อ๋อ..โอเค เคน.."

"  do you want to be model?? that very fun trust me! :)" โมเดล? เขาจะให้ฉันไปเป็นนางเเบบอ่อ??!! บร้าาาา!!

" i not know " ตอบได้เเค่นี้เเหละ!

"  nahhh~ that ok i know you want have time for thinking :) that ok its my card you can call me all time... ok?" บอกตรงๆนะ กรูฟังไม่ออกค่ะ!!! รู้เเค่ว่า เอานามบัตรเนี้ยเเหละ เพราะเขายื่นบัตรมาให้

" โอเค.."

" okkk.soo i have to go see ya!"

" บาย.."

"  bye:)"

เหนื่อยยยย!