MyBaBy เธอคือของฉัน

               ช่วงนี้ทางโรงเรียนปิดยาวเนื่องจากครูในโรงเรียนต้องไปสัมมนาที่ต่างจังหวัดหลายท่าน จึงเลือกที่จะสั่งหยุดโรงเรียน นั่นเป็นโอกาศที่นัทจะได้ออกตามหาแอ้นท์อย่างเต็มที่ นัทตั้งใจว่าจะต้องหาแอ้นท์ให้เจอก่อนเปิดเรียนในอาทิตย์หน้า"นัท มึงจะไปหาแอ้นท์ที่ไหนว่ะ??"พรอมถามและตบไหล่เพื่อนที่กำลังนั่งกุมขมับด้วยความเครียด"กูไม่รู้ว่ะเหี้ย!!ตอนนี้กูไม่ไหวแล้ว เครียดไปหมดเลย."นัทตอบและมองหน้าเพื่อนด้วยสีหน้าที่กังวลจริงๆ"ใจเย็นๆเว้ย ยังมีเวลา ตอนนี้พวกเราก็ช่วยกันสืบอยู่"กอล์ฟบอกและมองหน้าเพื่อนด้วยความเป็นห่วง"ขอบใจพวกมึงมากนะเว้ยที่ช่วยกูอ่า"นัทบอกและมองหน้าเพื่อนทุกคน ทุกคนต่างก็พยักหน้าด้วยการรับรู้"กอล์ฟ!!!"แตงกะโกนตั้งแต่หน้าบ้านจนเข้ามาหาทุกคนในห้องรับแขกด้วยความตื่นตระหนก"อะไรแตงๆ!!"กอล์ฟเดินไปหาแฟนสาวและจับไหล่ของเธอเพื่อสยบพายุในตัวเธอ"แอ้นท์ถูกจับไปได้ไง!!!ทำไมแอ้นท์เข้ามาเกี่ยวอะไรกับเรื่องที่ตีกันด้วย!!!"แตงตะวาดใส่ทุกคนและสะบัดแขนของกอล์ฟออกจากไหล่เธอ ทุกคนต่างก็ไม่มีใครกล้าพูดเพราะแตงและแอ้นท์รักกันเหมือนพี่น้องกันจนไม่อยากจะทำให้แตงต้องรู้เรื่องนี้"ตอบบบบ!!!!"แอ้นท์ตะคอกจนทุกคนตกใจ"แตงใจเย็นๆก่อนนะ คือเต้มันไม่ยอมให้แอ้นท์กับนัทมันคบกัน เลยจะตามจองล้างจองพลานทั้งคู่อ่า"กอล์ฟจับไหล่แตงไว้และอธิบายให้แอ้นท์ฟัง แตงฟังถึงกับหน้าร้อนผ่าวไปทั่วใบหน้าและง้างฝ่ามือตบที่ใบหน้าของกอล์ฟเป็นการระบายความอัดอั้น"ทำไมไม่มีใครบอกแตง!!!ทำไมปกปิดกันทำไม!!!"แตงตะคอกใส่ทุกคน ตอนนี้ทุกคนต่างพากันเงียบ แพมทีเห็นรุ่นพี่โดนแฟนตบหน้าจึงเข้าไปยืนข้างๆ และทุกคนต่างก็พากันไปรวมกันตรงหน้าแตง รวมถึงนัทด้วย"แอ้นท์เป็นผู้หญิงแต่ต้องมารับเรื่องแบบนี้แทนพวกนายเนี่ยนะ!!!ทำไมถึงเลิกมีเรื่องกันไม่ได้สักทีห่ะ!!!มันสนุกมากนักหรอ!!!"แตงตะคอกและร้องไห้ด้วยความสงสารแอ้นท์ที่ไม่เกี่ยวแต่กลับต้องมารับเรื่องนี้ไปเต็มๆ"นัทขอโทษแตง"นัทพูดและร้องไห้ออกมา นัทที่ไม่เคยร้องไห้ให้ใครเห็นจู่ๆก็น้ำตาไหล่และพูดขึ้น"นัทพยายามที่สุดแล้ว แต่นัทก็ทำให้แอ้นท์เดือดร้อนจนได้อ่า"นัทบอกและร้องไห้ออกมา แตงที่ไม่เคยเห็นนัทร้องไห้ถึงกับอึ้งไป เพราะตั้งแต่ที่เค้าคบกะกลุ่มเพื่อนกลุ่มนี้มาไม่เคยเห็นนัทร้องไห้เลยสักครั้ง แต่แตงยังคงโกรธอยู่"แตงไม่สนนะว่าเรื่องนี้ใครจะผิด แต่ถ้าภายในอาทิตย์นี้ยังไม่มีใครเอาตัวแอ้นท์มาจากพวกเต้ได้ แตงนี่ล่ะที่จะเป็นคนเอาตัวแอ้นท์มาจากพวกเต้เอง!!!"แตงยื่นคำขาดและเดินออกจากบ้านไป ทุกคนต่างพากันหัวเสียเพราะนอกจากยังไม่รู้ว่าแอ้นท์อยู่ที่ไหนแล้วยังยิ่งต้องตามหาเพราะไม่อยากให้แตงเข้ามาเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วย....

     แอ้นท์ถูกเต้จับมาไว้ในห้องๆหนึ่งที่มีทั้งเตียงนอนและโต๊ะอาหาร แอ้นท์นั่งกอดเข่าในมุมห้องและกำลังนึกถึงนัท ว่าเค้าจะมาช่วยตนไหม สักพักก็มีเสียงเปิดประตูทำให้แอ้นท์ถึงกับตกใจและเดินออกมาจากมุมห้อง เพราะหากเธอหลบอยู่ในมุมมันจะทำให้เขารู้ได้ว่าเธอกลัวเขา"เหอะ กินซ่ะ!!"เต้พูดด้วยน้ำเสียงดุและเชิงตะคอก"ไม่."แอ้นท์ตอบสั้นๆและนั่งลงบนที่นอน"จะกินไม่กิน??"เต้ถามและมองแอ้นท์ที่หันหน้าไปทางอื่น"ไม่."แอ้นท์บอกและยังคงนั่งอยู่ที่เดิม"จะกินดีๆหรือต้องให้ใช้กำลัง!!"เต้ตะคอกและเดินมาจับแขนของแอ้นท์ให้มองหน้าเขา"จะทำอะไรก็เชิญ!!"แอ้นท์ตอบและมองเต้ด้วยแววตาที่ไม่มีความกลัว แต่ในใจนั้นก็หวั่นไม่น้อยเพราะกลัวเต้จะทำอะไรเธออีก"แอ้นท์มันไม่มีชีวิตจิตใจอยู่แล้วนิ อยากทำอะไรก็เชิญ!!"แอ้นท์ตอบและมองหน้าเต้"ดี!!งั้นก็ไม่ต้องกิน งั้นเต้จะกินแอ้นท์เอง!!"เต้บอกและพลักแอ้นท์ลงบนที่นอนและใช้ใบหน้าซุกไซ้ไปทั่วคอของแอ้นท์"โอเคๆ กินก็ได้ๆ"แอ้นท์บอกด้วยน้ำเสียงที่สั่นจนรู้ว่ากำลังกลัว เต้หยุดการกระทำและมองหน้าแอ้นท์ที่กำลังกลัว"กินดีๆแต่แรกก็จบ!!"เต้พูดและลุกจากแอ้นท์และเดินออกจากห้องไป....

แอ้นท์จะต้องพบเจอกับเรื่องเลวร้ายอีกเท่าไหร่

โปรดติดตามตอนต่อไป