MyBaBy เธอคือของฉัน

5.3

เขียนโดย SMILEnaha

วันที่ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.37 น.

  10 ตอน
  1 วิจารณ์
  13.09K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2557 23.05 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) ข้อตกลงที่ไม่ลืมเลือน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

               ช่วงนี้ทางโรงเรียนมีกีฬาสียิ่งทำให้พวกนัทอยุ่ไม่เป็นสุข ต่างต้องคอยตรวจตราทั้งในซอยโรงเรียนและตามเขตโรงเรียน...

     "นัท วันนี้แอ้นท์ซ้อมหรีดอยู่ด้านหลังโรงเรียนนะ"แอ้นท์บอกกับนัทและเตะไหล่นัทเป็นสัณญาณ นัทจับมือแอ้นท์พร้อมกับยิ้มและพยักหน้าเป็นการรับรู้ แอ้นท์เดินไปด้านหลังโรงเรียนได้พักเดียวจู่ๆนัทก็ทำหน้าเคลียดขึ้นมาดื้อ"เป็นห่าไรว่ะไอนัท??" พรอม เพื่อนคนหนึ่งถาม"ไม่มีไรหรอก."นัทตอบเพียงสั้นๆ สักพักก็มีรุ่นน้องวิ่งหน้าตาตื่นมาหาเติ้ลและกลุ่ม"พี่เติ้ลๆ!!!พวกพี่เต้แม่งมาอีกแล้ว ตอนนี้อยู่หน้าซอยกำลังขับรถมา!!!"เมื่อได้ยินเช่นนั้น กอล์ฟที่มีหน้าที่หาอาวุธจึงวิ่งไปก่อนและมีเพื่อนวิ่งตามกอล์ฟไป3-4คนส่วนที่เหลือต่างก็รีบวิ่งไปที่หน้าประตู....


     "เอาล่ะนะ วันนี้อาจจะเลิกช้าหน่อยนะทุกคน เพราะนี่ก็ใกล้วัน....."รุ่นพี่ที่ซ้อมหลีดให้เราพูดยังไม่ทันจบประโยคจู่ๆก็หยุดและมองออกไปที่ทางเข้าประตูหลัง ทำให้ทุกคนต่างมองตามเป็นสายตาเดียวกัน"เห้ยไอแอ้นท์!!"แบมรีบวิ่งไปจับข้อมือเพื่อนด้วยความตื่นตระหนก เนื่องจากสิ่งที่เห็นคือ...พวกเต้เข้ามาที่ประตูหลัง แต่ไม่มีเต้มาด้วย แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้แบมดูไม่ออกว่าเป็นใคร แบมจับข้อมือแบมไว้และรีบดึงเพื่อนวิ่ง คนในกลุ่มนั้นเห็นจึงรีบวิ่งตามไปจับตัวแอ้นท์"โอ้ยยยยย~ปล่อยกูนะเว้ยยยปล่อยๆๆ"แอ้นท์พยายามดิ้นรนเพื่อเอาตัวรอดจากพวกมัน"ปล่อยเพื่อนกูนะเ้ว้ย!!"แบมพยายามจะเข้าไปช่วยเพื่อนแต่ก็เปล่าประโยชน์ พวกมันจับตัวแอ้นท์ขึ้นมอไซน์และขับรถออกไปอย่างเร่งด่วน....


     เต้กับนัทตีกันสักพักก็มีเสียคนจุดประทัดเหมือนจะเป็นสัณญาณอะไรสักอย่าง พวกเต้หยุดตีฝั่งนัทและรีบขึ้นรถและขับรถออกไปด้วยความเร็ว ก่อนที่รถของเต้จะถูกขับออกไป เต้ส่งรอยยิ้มอันน่ากลัวให้นัทและขับรถออกไป นัทไม่เข้าใจในรอยยิ้มของเต้สักเท่าไหร่นัก"นัททททททท!!!!!!"แบมรีบวิ่งและตรงดิ่งมาหานัทที่ยื่นอยู่ด้วยความเหนื่อย"แอ้นท์ๆ!!!แอ้่นท์โดนพวกไอเต้จับตัวไปแล้ว!!"แบมบอกและหอบหายใจด้วยความรุ่นแรงจากความเป็นห่วงเพื่อนและความเหนื่อยที่วิ่งมาหานัท"อะไรนะ!!!!แอ้นท์โดนจับไป???แล้วจับไปที่ไหน??แล้วทำไมเพิ่งมาบอก!!"นัทจับตัวแบมและเขย่าไปมาด้วยความที่เป็นห่วงแอ้นท์และโมโหแต่ก็เข้าใจแบมว่าเป็นผู้หญิงยังไงก็สู้แรงผู้ชายไม่ได้"ไอนัท!!!ทำแบบนีั้คิดว่าแอ้นท์จะกลับมาอ่อว่ะ??"พรอมพยายามให้เพื่อนใช้เหตุผลแบมที่ตกใจอยู่ปนกับถูกนัทกดดันจึงทำอะไรไม่ถูกและร้องไห้ออกมา เนื่องจากไม่สามารถปกป้องเพื่อนได้ พรอมเห็นเช่นนั้นจึงจับแบมมากอดไว้เพื่อปลอบใจ....


     "จับแอ้นท์มาแบนี้เต้คิดจะทำอะไรกันแน่??"แอ้นท์ถามด้วยความสงสัย"จะทำให้ไอนัทมันรู้ถึงความรู้สึกของคนที่เสียคนรักไปไง"เต้ตอบและเดินเข้าไปหาแอ้นท์ไกล้ขึ้น"แอ้นท์จำไว้นะ เต้เจ็บมากเท่าไหร่ นัทต้องเจ็บมากกว่าเต้พันเท่า!!"เต้พูดด้วยน้ำเสียงที่ดุดันและจับตัวแอ้นท์ที่นั่งอยู่ให้ลุกขึ้นและพาตัวออกไปอีกห้อง"มึงว่าไอห่าเต้มันจะทำไรว่ะ??" เนส ถามกับเพื่อนในกลุ่ม ทุกคนต่างก็มองหน้ากันด้วยความที่รู้อยู่แล้ว....


 

     "ปล่อยแอ้นท์นะ!!!!"แอ้นท์ตะโกนสุดเสียงและพยายามทุบตีเต้เพื่อให้้เ้ต้ปล่อยเธอ"ตะโกนไปเลย!!!ไม่มีใครช่วยแอ้นท์ได้หรอก!!"เต้พูดพร้อมกับโยนแอ้นท์ลงบนที่นอน"เต้จะทำไรแอ้นท์อ่า"แอ้นท์พูดและพยายามกระเสือกกระสรหนีเต้แต่เต้ก็จับตัวแอ้นท์ไว้ได้และจับแอ้นท์กดลงบนที่นอน"ในเมื่อไอนัทมันอยากได้แอ้นท์นัก แอ้นท์ก็ต้องเป็นของเต้ก่อนไม่งั้นแอ้นท์จะเป็นของใครไม่ได้เด็จขาด!!"เต้พูดด้วยน้ำเสียงที่เด็จขาดและใช้จมูกของตนไว้ซอกคอของอดีตแฟนสาวที่ตนไม่สามารถลบออกจากความทรงจำได้"ปล่อยแอ้นท์นะเต้!!ปล่อยๆๆ!!!"แอ้นท์พยายามร้องและดิ้นสุดชีวิต แต้ก็ไม่สามรถสู้แรงของเต้ได้ เต้ซุกไซ้ไปทั่วร่างกายของแอ้นท์ แอ้นท์พยายามดิ้นรนจนสุดแรงและร้องไห้ออกมา แอ้นท์รู้ว่าสู้ไม่ได้จึงหยุดและร้องไห้ เพราะแอ้นท์หยุดดิ้นจึงทำให้เต้สงสัยจึงหยุดการกระทำอันต่ำนั้นและมองใบหน้าของคนรักที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตา"แอ้นท์..."เต้เรียกชื่อของแอ้นท์เบาๆ แอ้นท์ที่เห็นเต้หยุดการกระทำจึงหันหน้ามาหาเต้และตบหน้าเต้ด้วยแรงที่สุดๆ"เลว!!"แอ้นท์ตบหน้าเต้จนเลือดออกที่มุมปากเล็กน้อย"หรอ!!!!ถ้าแค่นี้เลว เต้จะทำมากกว่านี้อีก!!"เต้ตอบประโยคสุดท้ายและปิดปากแอ้นท์ด้วยจูบที่แสนจะโหดร้าย"ไอเต้ๆ!!"เนสตะโกนเรียกเพื่อนในห้องและทุบประตูห้อง"มีไร!!!"เต้ถอนจูบทีุ่เดือดออกจากปากแอ้นท์แต่ยังคงกดแขนทั้งสองข้างของแอ้นท์ไว้อยู่"ไอนัทโทรมาขอไกล่เกลี่ยว่ะ"เนสตอบกลับมา เพียงแค่เอ่ยถึงชื่อนัทก็ทำให้แอ้นท์ถึงกลับหันไปมองที่ประตูเพื่อที่จะตะโกนเรียกชื่อนัท แต่เต้มองหน้าแอ้นท์จนแอ้นท์ไม่กล้าที่จะทำอะไร"เออ!!เดียวกูออกไป"เต้ตอบกลับและลุกออกจากตัวของแอ้นท์ แอ้นท์ลุกขึ้นนั่งและปาดน้ำตาที่อยู่บนใบหน้าออก......

#ผ่านมา3ตอนแล้ววว >< ชอบหรือไม่ชอบบอกด้วยนะค่ะ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
4.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
4.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา