ลิขิตแห่งจันทร์ by พลอยลภัสร์ (โรแมนติด-แฟนตาซี)

ลิขิตแห่งจันทร์

(โรแมนติค-แฟนตาซี)

บทนำ

          ‘ท่าพระจันทร์’ ท่าเรือเทียบท่าที่อยู่ติดกับมหาวิทยาลัยชื่อดังของเมืองไทย คราคร่ำไปด้วยนักท่องเที่ยวมากมาย ทั้งชาวไทยและชาวต่างประเทศ เพราะอยู่ไม่ไกลจากวัดที่สวยงามที่ติดอันดับต้นๆ ของสถานที่เที่ยวที่น่าสนใจของโลก ซึ่งรู้จักกันในนาม ‘วัดพระแก้ว’

          ซึ่งความน่าสนใจของที่นี่ คงจะหนีไม่พ้นเรื่องของร้านขายของกินที่มีมาแต่สมัยโบราณ รวมทั้งร้านขายของเก่าที่พบเห็นได้ประปรายตามซอกหลืบหรือริมทางเดิน และบริเวณนี้ก็ยังเต็มไปด้วยผู้ที่มีความรู้ความสามารถในเรื่องของโหราศาสตร์ที่พากันจับจองพื้นที่บริเวณริมรั้วของมหาวิทยาลัยใช้เป็นสถานที่ในการทำนายทายทัก

          นอกจากนี้ ยังมีร้านรับขัด รับซ่อมรองเท้ามากมาย ที่แย่งชิงจับจองพื้นที่ในการทำมาหากินอยู่บริเวณนี้เช่นกัน ถ้าผู้ที่เดินผ่านไปผ่านมาบริเวณนี้ไม่ได้ตั้งใจจะใช้บริการ ก็คงจะไม่มีใครสังเกตเห็นร้านรวงริมรั้วเหล่านี้

          ‘ศศิธร’ ตัดสินใจเข้าไปทรุดนั่งด้านหน้าร้านรับซ่อมรองเท้าของชายชราคนหนึ่ง หลังจากเกิดอุบัติเหตุทำส้นรองเท้าหัก เมื่อเดินออกมาจากร้านขายเครื่องประดับเก่าร้านหนึ่ง เมื่อเห็นว่าบริเวณหน้าร้านไม่มีลูกค้าสักคน

          แต่ถึงร้านของชายชราจะไม่มีลูกค้า แต่ชายชราเจ้าของร้านก็ยังนั่งยิ้มอย่างมีความสุขกับการนั่งขีดเขียน นั่งท่องอะไรสักอย่าง ซึ่งแลดูมีความสุขกับชีวิตเรียบง่ายของตน

          “ซ่อมรองเท้าหน่อยค่ะ” ศศิธรเอ่ยพร้อมกับยื่นรองเท้าที่ส้นหักส่งให้ชายชราเจ้าของร้าน

          ชายชราวางมือจากงานขีดเขียนหนังสือใส่แผ่นกระดาษสีเหลืองนวลตรงหน้า แล้วหันมารับรองเท้าจากมือของหญิงสาว “ซ่อมตรงไหน”

          “ส้นหักค่ะ”

          “รอเลยหรือ”

          “ค่ะ” ศศิธรพยักหน้ารับ “เท่าไหร่คะ”

          “ห้าสิบบาท”

          เมื่อศศิธรพยักหน้ายอมรับกับค่าซ่อมส้นรองเท้า ชายชราจึงหันไปซ่อมรองเท้าเงียบๆ ทว่าท่ามกลางเสียงจอแจของรถยนต์และผู้คนบริเวณนี้ ศศิธรกลับได้ยินบทกลอนที่ชายชราท่องออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยชัดเจน ชัดเจนจนเธอรู้สึกขนลุก ใจเต้นแรง และเหมือนจะจำได้ขึ้นใจอีกด้วย...

          ‘มิติกาลเชื่อมได้ด้วยแรงรัก                 ซึ่งประจักษ์ในคืนจันทร์วันสุกใส

          ทิฆัมพรสะท้อนส่องผ่องประไพ         เกิดคลื่นใหญ่ในธาราขึ้นบัดดล

          เปิดประตูข้ามห้วงแห่งเวลา                  ชักนำพาสองใจภักดิ์ดั่งเล่ห์มนต์

          ก่อกำเนิดสายสวาทมิคลาดคน             ผูกพันธ์จนเป็นรักนิจนิรันดร์’

+++++++++++++++++

ฝากติดตามด้วยนะคะ

ถ้าถูกใจก็ขอเม้นต์สักเล็กน้อย

รัก

พลอยลภัสร์