Baby Love ปฏิบัติการล่าหัวใจนายหน้าหวาน

บทที่ 4

            เบื่อ เบื่อ เบื่อ เบื่อ เบื่อ ฉันไม่เคยรู้สึกเบื่ออย่างนี้มาก่อนเลย จะเดินกลับห้องก็ไม่อยากเจอหน้านายเบท แล้วฉันจะไปอยู่ไหนเนี่ย โว๊ย หรือว่าจะไปนั่งเล่นตรงสวนหลังโรงเรียนดี ความคิดบรรเจิด ปิ๊ง!! งั้นไปกันเลย ในระหว่างที่ฉันกำลังเดินไปทางหลังโรงเรียนฉันเหมือนได้ยินใครก็ไม่รู้น่าจะเป็นผู้ชายกับผู้หญิงกำลังจู๋จี๋ดู๋ดี๋กัน ฉันก็เลยเขยิบไปแอบตรงหลังต้นไม้ เพื่อมองดูว่าเป็นใครแล้วเขาทำอะไรกันบ้าง(ไม่ค่อยจะเลยนะ นางเอกเรา)                       

“เทมป์ อย่าทำแบบนี้สิ พี่จั๊กจี๊นะ ฮ่าๆ เทมป์พี่บอกให้พอไง” เสียงนี้คุ้นๆอ่ะ เหมือน.....       

“ถ้าไม่ทำแบบนี้ มันก็ไม่เร้าใจสิคร้าบบพี่ขนมจีนของผม วันนี้ผมจะกินพี่ให้ไม่มีแรงเดินกลับบ้านเลยคอยดู” พี่ขนมจีนกับนายเทมป์ เอ่อ.... กำลังจะดึ๊บๆ กันหรอ เฮ้ย!!!                      

“เทมป์ วันนี้ไปนอนค้างคอนโดกับพี่นะ วันนั้นเทมป์ไม่ทำตามสัญญาเลย บอกว่าจะจัดการพี่ทั้งคืน แต่แปปเดียวก็หยุดแล้ว” ช็อค พอฉันได้ยินประโยคที่พี่ขนมจีนพูดออกมาฉันถึงกับช็อก อ้าปากค้างเลย แสดงว่า 2 คนนี้ ต้องมีอะไรลึกซึ้งกันแล้วอ่ะดิ ไม่อยากจะนึกต่อแล้ว                

“ได้สิครับ สำหรับพี่ผมให้ได้ทั้งคืน” เทมป์พูดจบก็ประกบจูบกับพี่ขนมจีนอย่างดูดดื่ม เฮ้ย!!! แล้วเรามาแอบดูอะไรว่ะ เนี่ย น่าเกลียดเป็นบ้า พอฉันคิดได้อย่างนั้น ฉันก็รีบเดินกลับไปห้องเรียนทันที ในหัวสมองของฉันตอนนี้รู้สึกว่าจะคิดแต่เรื่อง นายเบท ทำไมพี่ขนมจีนถึงทำแบบนี้ได้ทั้งทีนายเบทเป็นคนดีขนาดนี้ ทำไมพี่ขนมจีนยังไม่พอ พี่ขนมจีนเอานายเบทไปไว้ไหน ฉันจะต้องทำให้เบทตาสว่างให้ได้ จะได้เลิกรักผู้หญิงไม่รู้จักพอคนนี้สักที ทั้งทีฉันทั้งเทิดทูน บูชา คิดว่าเป็นรุ่นพี่ที่ดีแต่สุดท้ายก็กลับเลวแบบที่ว่าไม่อยากให้อภัยเลย ส่วนนายเทมป์นะหรอ คอยดูนะถ้าวันนี้ฉันไม่ได้เคลียร์กับนายนั้นฉันคงนอนไม่หลับแน่ๆ(เว่อร์อีกล่ะ)             

“สมายด์!!!” เสียงใครคนนึงตะโกนเรียกพอหันไปดูก็พบว่าเป็นนายเบทนั้นเอง                      

“มีอะไรหรอ” ฉันถามเบท                                                                                        

“สมุดการบ้านนะ ฉันลอกเสร็จแล้วเอาไปส่งให้แล้วนะ ขอบใจมาก วันนี้เดี๋ยวเลี้ยงข้าวเป็นการตอบแทนโอเคป่ะ” อยากจะตอบว่า โอเคนะ แต่มันจะดีหรอ ไม่ดีกว่าอ่ะ                                  

“โอเคสิ” ทีแรกจะตอบว่าไม่ แต่ใจกลับบอกให้ตกลง คิกๆ                                                        

“งั้นก็ไปกันเลย ใครถึงโรงอาหารก่อนสามารถสั่งคนแพ้ให้ทำอะไรก็ได้ หนึ่ง ข้อ ตกลงป่ะ/ตกลง งั้นไปกันเลย” พอพูดจบนายเบทก็วิ่งออกไปก่อนทันที เฮ้ย!! ฉันยังไม่ได้ตกลงอะไรด้วยเลยนะนายเบท ไอ้บ้า พอคิดได้อย่างนั้น ฉันก็รีบวิ่งสุดชีวิตเพื่อที่จะให้ทันนายเบท ดีนะที่วันนี้ใส่ชุดพละ เบทถึงโรงอาหารเมื่อไหร่นายตายแน่