คุณหนูปากร้ายกับนายคุมกฎสุดโหด

" ช็อกโกแลต ลูกต้องช่วยแม่ " หญิงสาวผู้เป็นแม่พูดเสียงสะอึกสะอื้น

(ช่วยอะไรหรอแม่)ชายหนุ่มผู้เป็นลูกตอบ

"คาราเมลหนีออกจากบ้าน ฮือๆ แม่เป็นห่วง ไม่รู้จะปลอดภัยมั้ย.." น้ำตาหลายหยดไหลออกจากตา

ผู้เป็นแม่

(ผมตามหาน้องให้นะครับ )

ตู๊ด ตู๊ด~

    ผมวางสายจากแม่ แล้วรีบโทรหายัยน้องตัวแสบของผม ที่ก่อวีรกรรมไว้มากมาย แถมยังปาก

ร้ายชอบพูดทำร้ายจิตใจเป็นที่สุด แต่จะยังไงผมก็รักยัย'คาราเมล' นี่อยู่ดี ก็เธอเป็นน้องสาวของ

ผมนี่

(hi พี่ชาย คิดไงถึงโทรหาน้องได้ละ) ยัยนั่นถามได้กวนสุดๆ - -*

"จะอะไรซะอีกละ เธอหนีออกจากบ้านอีกแล้วนะ คาราเมล!!"ผมทุ่มสุดเสียงเพื่อให้เธอกลัวและ

เชื่อฟังคำพูดของผม แต่การพูดให้เธอฟังแบบนี้มันใช้ได้กับเธอ(เมื่อ10ปีที่แล้วT^T)

(หนูไม่ได้หนีสักหน่อย! ถ้าอยากให้หนูกลับ พี่ต้องสัญญาจะให้หนูมาอยู่กลับพี่!) ยัยนั่นเริ่มพูด

ตรงประเด็น

" ได้ เธอมาอยู่กับชั้น!!! " ผมตอบยัยนั่นไปโดยไม่ทันคิด เอาละวะ ขอแค่ยัยนั่นยอมกลับไปบ้าน

แม่อย่างปลอดภัยก็พอ

แอ๊ดดด~

     เสียงเปิดประตูดังขึ้นช้าๆ ผมค่อยหันไปมอง มีหญิงสาวผมทองปรากฏขึ้น ตาเธอสีฟ้า ตัวเล็กแบบนี้ รอยยิ้มแบบนั้น ไม่ผิดเลย เธอคือ...

" คาราเมล!!! " ผมอึ้งจนทำอะไรไม่ถูก ได้แต่นั่งถือโทรศัพท์จ่อไว้ที่หูอยู่อย่างนั้น

"hi พี่ชาย ตามสัญญานะค่ะ " ยัยนั่นยิ้มด้วยรอยยิ้มสุดเป็นมิตร ก่อนจะวิ่งลัลลาขึ้นห้องไป มะ..ไม่

จริงใช่มั้ย ผมคงหมดอิสระถ้าได้อยู่กับยัยนี่ ทั้งชอบบังคับ ชอบแกล้ง ชอบทำร้าย ชอบแย่ง ฮือออ

แต่อย่างน้อยผมคงได้เห็นเวลาเธอ โป๊ สักครั้ง มันจะเป็นบุญตามากๆ -.,-