Love You My Apprentic

     สุดท้ายผมก็ตกเป็นของไอยีราฟ ไม่น่าเผลอตัวเผลอใจไปกะมันเลย ทำให้เช้าวันนี้ผมเกิดอาการระบมและไข้แตก ได้หยุดงานทั้งๆที่เพิ่งจะได้เริ่มทำงาน โดยไอยีราฟไปบอกพี่คเชนว่าผมทำงานให้พี่แกหนักจนป่วย ตอแหลสิ้นดี

     ผมนอนอยู่ในห้องของไอยีราฟครับ โดยมีมันค่อยดูแลเช็ดตัวหาข้าวหาน้ำหายาให้กิน จนบ่ายๆอาการของผมก็ดีขึ้น

     "ดีขึ้นแล้วแบบนี้ก็แสดงว่าต่อได้แล้วใช่ป่ะ" ตีนนี่ครับ ดูหน้ากูด้วย ผมลุกขึ้นมานั่งดูทีวีครับ จะให้นอนทั้งวันก็คงจะเบื่อตายกันพอดี ลุกบ้างอะไรบ้างจะได้ไม่เวียนหัว

     "หึ พรุ่งนี้กูต้องทำงานครับมึง"

     "กว่าจะถึงพรุ่งก็อีกตั้งหลายชั่วโมงต่อเถอะนะๆๆๆๆ"

     "ไม่ กูป่วยอยู่" ผมว่าพลางเอามือใหญ่ๆหนาๆของมันมาแตะหน้าผาก

     "ก็หายร้อนแล้วนิ แค่อุ่นๆหัวกูก็อุ่นไม่เชื่อมันจับดูดิ" มันดึงมือผมไปแตะที่หน้าผากมันบ้าง

     "ง่วงล่ะ กูนอนนะ สักห้าโมงปลุกกูด้วยนะ จะกลับออฟฟิต"

     "นอนนี่แหละ ใครจะให้มึงกลับไม่ทราบ พรุ่งนี้เช้าค่อยกลับไปอาบน้ำแล้วก็ทำงาน" 

     ว่าแล้วมันก็โดดขึ้นมานอนบนเตียงกับผมอย่างสบายใจ ตอนนี้ไม่มีอารมณ์จะเถียงกับมันแล้วครับ เพลียมาก

     เช้าวันต่อมา

     วันนี้ผมก็มาทำงานตามปกติ แต่โชคดีที่วันนี้ไม่ต้องออกไปซื้อข้าวเช้าให้ทุกคนเพราะวันนี้ข้าวโพดขออาสารับหน้าที่นี้ไปอย่างไม่เต็มใจ เนื่องจากพี่คเชนบอกว่าผมป่วยอยู่

     งานวันนี้ของผมก็ออกแบบ logo ไปประมาณล้านแปดอัน แต่ไม่ถูกใจพี่คเชนสักอัน โดนแก้แล้วแก้อีกทั้งวันจนเย็นก็ยังไม่ถูกใจ จนพี่แกอารมณ์เสียแล้วบอกให้ผมไปหาไอยีราฟให้ไอยีราฟสอนเรื่องการออกแบบ

     พี่แกคิดได้ไงส่งลูกไก่มาให้จระเข้ชัดๆ สรุปแล้วคืนนี้ผมก็ต้องอยู่กะไอยีราฟจนดึกอีกตามเคย

     "เตี้ยทำไมมึงออกแบบได้ทุเรศแบบนี้ว่ะ เด็กประถมก็ทำได้ แบบนี้อ่ะ ถามจริงมึงมาเรียนคณะนี้ทำไมว่ะ รู้ว่าไม่ชอบทำไม่ได้แล้วมาเรียนทำไม"

     "โห้มาเป็นชุดพ่อกูยังไม่เคยด่าขนาดนี้เลยนะ มึงเป็นใครเนี่ยด่ากูเอาด่ากู"

     "เป็นผัวมึงไงครับเมีย หรือลืมไปแล้วว่าเป็นเมียกู ให้ทบทวนความจำมั้ย"

     "ไม่ต้อง รู้แล้วหน่า ก็ตามรุ่นพี่ที่โรงเรียนมา"

     "แรดมาก"

     "เอ่อ กูแรดถ้างั้นมึงก็ไม่ต้องมายุ่งกะกู" ผมเริ่มจะโกรธมันแล้วนะ บอกดีๆก็ได้มันไมต้องด่ากันด้วยเนี่ย น้อยใจเป็นเหมือนกันนะโว๊ย

     "เตี้ย กูขอโทษที่พูดแรงๆกะมึงก็ดูมึงทำงานดิ ตั้งใจหน่อยดิว่ะ งานกูก็เยอะโปรเจคกูอีก แล้วกูต้องมานั่งช่วยมึงทำงานกูก็เหนื่อยเหมือนกันนะ"

     ไม่กูจะไม่คุยกะมึง มึงด่ากู ผมไม่ยอมพูดกับมันไม่ว่ามันจะชวนผมคุยเท่าไหร่ก็ตาม บังอาจมาทำให้ท่านป๊อกเด้งโกรธ หึหึ รู้จักฤทธ์ไอป๊อกเด้งน้อยไปเสียแล้ว

     จนเวลาล่วงเลยมาจนถึงตีสอง ผมก็ยังคงยังนั่งจ้องหน้าจอคอม ตาก็จะปิดงานก็ยังไม่เสร็จ

     "ป๊อกเด้ง ง่วงแล้วอ่ะ นอนกันเถอะ ไลน์ไปบอกพี่คเชนดิ ว่าพรุ่งนี้จะตื่นมาทำให้ต่อ"

     "หือ เมื่อกี้มึงเรียกกูว่าอะไรนะ ฟังแล้วขนลุกว่ะ"

     "หรือจะเรียกว่าเมียล่ะเลือกเอาว่าแบบไหนขนลุกกว่ากัน แล้วถ้ามึงยังไม่ลุกตามกูมานอน กูจะจับมึงกดตรงนี้แหละ"

     "เอ่อๆๆ สั่งยิ่งกว่าพ่อกูอีกนะ ไลน์บอกพี่คเชนแปบ มึงไปนอนก่อนเลย"

    หลังจากที่ผมไลน์ไปบอกพี่คเชนเรียบร้อย ผมก็ตามไอยีราฟไปนอน ตอนนี้มันหลับไม่รู้เรื่องไปล่ะเรียบร้อย ตอนมันนอนก็ดูไม่มีพิษมีภัยดีนะ แล้วผมก็ล้มตัวนอนข้างๆมันโดยที่มันคว้าตัวผมเข้าไปกอดแทบจะทันทีที่ผมทิ้งตัวลงบนเตียง

เห้ๆๆๆๆๆ มาต่อให้แล้วนะ หายไปหลายวันงานเยอะเหมือนเดิม ไม่ว่างเหมือนเดิม คอมน็อกอีกต่างหาก ฝากโหวตๆ เม้นๆ ติดตามกันบ้างนะ เป็นกำลังใจให้กันบ้าง

ขอบคุณครับ