The Love is not รักนี้ต้องห้าม!

" มิ้น "

" ... "

" ยัยมิ้น! "

".... "

" เฮ้อออ โดนพี่เคหักอกมาล่ะสิท่า " คำพูดของเพื่อนสาวอย่าง ' คาราเมล ' หรือเมล ทําให้ฉันต้องเงยหน้ามามองมันอย่างเคืองๆ พูดแทงใจดำจังนะยัยเมล!!! T^T

" หยุดพูดเถอะหน่ะ! ToT " ฉันตะคอกใส่เพื่อนสาวที่นั้งหน้าจิ้มลิ้มอยู่ตรงหน้าของฉัน

" โห้ยยยย แทงใจดําล่ะสิ ^^ " ก็เออนะสิ!!! T^T ยังจะมาพูดอีก

" ... " จากนั้นฉันก็ฟุบลงไปที่โต๊ะเหมือนเดิม

" เเกก็เลิกเป็นดี้ซะสิ " คำพูดของเพื่อนสาวทำเอาฉันเงยหน้ามามองมันอีกครั้งหนึ่ง เออ! ฉันไม่ควรจะเป็นดี้เเล้วววววว TwT ขอบคุณนะเพื่อนโครตรัก!

" เออ! จริงฉันจะไม่เป็นดี้แล้ววว "

" เห๊!? เอาจริงดิ - - " ก็จริงหน่ะสิ! คิดว่าคนสวยๆอย่างมิ้นจะพูดเล่นไง!? - - (ไรท์: หลงตัวจังนะค่ะ - - )

" ก็จิงอ่ะดิ "

" แกคิดว่าแก จะทนเห็นทอมหล่อๆเเล้วแกจะไม่หลงได้หรอ? " เพื่อนสาวที่นั้งข้างๆฉันทําคิ้วขมวดเป็นปม

" ฉันทนได้หน่าาาาาา " งั้นหรอ!? ฉันคิดว่าไม่ใช่  TwT ปากหนอปาก

" ฉันโคตรนับถือแกเลยว่ะไอมิ้น " งั้นก็คำนับฉันซะ ยัยคาราเมลล ^0^

" กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!!! พี่แบงค์ขาาาาาาา "

" อร๊าก! เสียงชะนีที่ไหนร้องฟ่ะ! " ฉันกับมิ้นเอามืออุดหูตัวเอง หลังจากที่ได้ยินเสียงชะนีร้องโวยวาย เหมือนกับเจอ พี่เจมจิ พี่ญาญ่า ตัวจริงเสียงจริง ดังชิบ!

" ไปดูกัน! "

" ไม่ล่ะ แกไปเถอะขอทําใจอยู่ที่นี้ล่ะ " พอฉันพูดจบฉันก็เอาหน้าลงไปฟุบโต๊ะเช่นเดิม

" อืม " จากนั้นมันก็วิ่งไป... เลย - -

ตอนเย็นของวัน 

กริ๊ง กริ๊ง

" ฟิ้วว เลิกเรียนซักที " ฉันพูดพลางเก็บสมุดหนังสือเข้ากระเป๋า แล้วยัยเมลก็เอาไหล่มาสกิดฉันเบาๆ " ว่า "

" เมื่อกลางวันอ่ะ "

" -?- "

" มีนักเรียนใหม่ >< " -o-

" แล้ว? " ฉันตอบไปสั้นๆ

" โครตหล่อเลย >o< " เพื่อนสาวฉันพูดพลางบิดตัวไปมาด้วยความเขินอาย

" -o- "

" เขาเป็นทอมด้วยอ่ะแก >//< " ห...ห๊า!!!!!! ทอม -///- อร๊ายยยยยยย อีมิ้นอยากเห็น -o- เอ๊ย! เราไม่เป็นดี้แล้ว! _^_

" แล้ว...ยังไง? " >////////<

" -o- นี่แกเลิกเป็นดี้แล้วจริงสินะ? "

" ก็เออ หน่ะสิ! " T///T วอท!

" เฮ้อออ น่าเสียดายยย -^- " เสียดงเสียดายบ้าหน่ะสิ! ฉันไม่เป็นดี้แล้ว ฉันไม่ชอบทอม!!!

" ฉันกลับล่ะ " ฉันพูดพลางหยิบกระเป๋าขึ้นสะผายหลัง

" เดี๋ยวนี้กลับแล้วว่ะ " เพื่อนสาวพูดอย่างหมั่นไส้ พลางหยิบกระเป๋าสผายหลังเช่นกัน

" ต้องรีบไป ช่วยแม่ทําอาหารอ่ะ บาย "

" บาย " เพื่อนสาวพูดก่อนที่ฉันจะเดินออกจากห้องเรียน มุ่งไปที่บ้าน

ณ บ้านอันแสนสุข

" กลับมาแล้วค่าาาาา " ฉันพูดพลางถอดรองเท้า

" เอ๊า! มิ้นมานี้สิ แม่มีเรื่องจะคุยด้วย "

" -?- " ฉันได้แต่ทําหน้างง เเล้วเดินตรงไปหาแม่

" นั่งสิ "

" -^- " ฉันนั่งลงตามที่แม่ฉันบอก

" เลิกทำหน้าขี้สงสัยได้แล้ว - - " -o-

" ค่ะ -o- "

" อืม พอดีแม่กับพ่อ... "

" -?- "

" จะไปดูงานที่อังกฤษอ่ะจะ ^^ " =o= แล้วยังไง? แม่ไปออกจะสบาย ><

" ค่ะ "

" หนูต้องไปอยู่กับ พี่แบงค์นะ " เอ๊ะ! ชื่อคุ้นๆ หรือว่าคิดไปเอง? คงไม่ใช่หรอก -o-

" ที่ใหนค่ะ? "

" ที่คอนโดพี่เขา " ป๊าดดดดด อีพ่อ อีแม่ =[]= อยู่คอนโดกับคนที่ไม่เคยรู้จักสองต่อสองเนี้ยนะ?

" ไม่เอาอ่ะ - -* "

" อย่าดื้อสิ! " หนูไม่เคยดื้อนะแต่.... นี้มัน...คน(ไม่)สวยรับบ่ได้ -o-

" เอาจริงๆ ให้หนูไปอยู่กับพี่เคลก็ได้นะ "

" ไม่อ่ะ แม่ไม่อยากรบกวนพี่เขา พี่เขางานเยอะลูกก็รู้ " ไม่รู้ค่ะ! คุณแม่ งานเยอะเรอะ! ฉันยังเห็นไปเดินควงสาวสวยที่ห้างอยู่เลย - -

" อ่าๆ แล้วหนูต้องย้ายวันใหนค่ะ? "

" พรุ่งนี้ " วอทเดอะ!!! 0[]0 พรุ่งนี้! เร็วไปไหม????????

" พรุ่งนี้หรอค่ะ!? แล้วต้องอยู่กี่วันค่ะ? "

" 5 เดือนจ๊ะ  " บ..บ้าไปแล้วว

" แล้วพี่แบงค์อะไรนี้... ผู้ชายหรือป่าวค่ะ? "

" ไม่ใช่จ๊ะ ^^ " ล...แล้วเป็นอะไร คงไม่ใช่.... TwT

" พี่เขาเป็นทอมจ๊ะ ^^ " ว...ว่าแล้ววววววววววววว TToTT ตายแน่ยัยมิ้น!

" =[]= " อ..อย่าคิดมากยัยมิ้น เขาอาจจะไม่หล่อก็ได้ อาจจะ สิวเขอะเต็มหน้า ฟันเหยินไรงี้ -o-

" แมลงวันจะบินเขาปากแล้ว ยัยมิ้น "

" อะจะอะ! " ฉันรีบหุบปากตามที่แม่บอกทันที

" ไปอาบนํ้าเถอะไป "

" ค่ะ TwT " ชีวิตนี้ช่างลันทดสิ้นดี ToT เลิกเป็นดี้ เลิกเป็นดี้! ><

ฉันท่องในใจก่อนจะเดินขึ้นบนห้องไป

------------------------------------------------------------

สวัสดีจ๊ะ ลีดเดอร์ทุกคลลลล มาจุ๊ปทีดิ๊!? คิดถึงจุงเบย >< วันนี้ไรท์กลับมากับนิยายเรื่องใหม่ The Love is not รักนี้ต้องห้าม เป็นเเนวทอมดี้นะแจ๊ะ! >o< ขอบอกไว้ ณ ที่นี้ว่า ไรท์ไม่ได้เป็นดี้นะ ไรท์เป็นหญิง แค่ไรท์อยากลองแต่งแนวนี้ดูบ้างอ่ะ >////< ยังไงช่วยคอมเม้น หรือ โหวตเป็นกําลังใจหน่อยนะ