Tsubasa อลวนคนรักอนิเมะ

          เช้าอันสดใสในห้องเรียน...

ก็ต้องขออธิบายก่อน ผมชื่อเรียวตะเป็นรองประธานชมรมมาเนีย ส่วนหัวหน้าคือ ซึบาสะ และสมาชิกอีกหลายคน ผมกับซึบาสะและมิกะจังเดินเข้ามาในห้องเรียน ก็เห็นคนอื่นกำลังด่าพวกเราว่าปัญญาอ่อน
"นั่นไงๆมาแล้ววุ้ย พวกเด็กยังไม่โต" เสียงเพื่อนในห้องพูดคุยกัน

"ไหนพูดอีกทีซิ!!" ซึบาสะไม่รอช้าเดินเข้าไปกระชากคอเสื้อไอ้คนที่พูด

"อ...อะไรเล่า พวกเธอมันปัญญาอ่อนนี่หว่า" หมอนั่นพูดอย่างไม่กลัวซึบาสะ 

"งั้นเหรอ หึๆ" ซึบาสะเริ่มโมโหและเข้าสู่โหมดซาดิส ส่วนผมและมิกะจังก็นั่งดูที่โต๊ะตัวเองเพราะปล่อยให้ซึบาสะจัดการ

     5 นาที ต่อมา...

"หน็อย!ฝากไว้ก่อนเถอะยัยบ้า" หมอนั่นสภาพดูไม่ได้เพราะโดนซึบาสะจัดการ

"555+เยี่ยมๆยังใช้ได้เหมือนเดิมเลยนะเธอ" ผมเดินไปหาแล้วชูนิ้วโป้งให้ซึบาสะ

"ก็รู้อยู่นี่ใคร ฉันเป็นถึงประธานก้ต้องปกป้องศักศรีของมาเนียไว้สิ^^" ซึบาสะพูดกลับมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ส่วนมิกะจังก็นั่งอ่านนิยายอยู่ 

          ถึงเวลาเข้าชมรม...

ผม ซึบาสะ มิกะจัง และซาเอะจังน้องสาวของผมพวกเราเดินเข้ามาในห้องชมรม ก็เห็นซายากะจังในชุดเมดน้อยน่ารัก

"ยินดีต้อนรับจ่ะ^^" ซายากะจังในชุดเมดพูดแล้วพาพวกเราไปนั่งที่โต๊ะพร้อมรินชาใส่แก้วให้พวกเราทุกคน

"ฮี่ ฮี่ ข้าได้ยินมาว่า พักนี้พวกเราเหล่ามาเนียถูกด่าเยอะเหลือเกิน คงได้เวลาจัดกิจกรรมนั้นแล้วสินะท่านพี่ซึบาสะ" ซาเอะที่คอสเพล์เป็นแวมไพร์กล่าวขึ้น

"นั่นสินะ^^ ซาเอะจังเนี่ย ฉลาดกว่าตาเรียวตะอีกนะเนี่ย" ซึบาสะพูดตอบ แล้วทำไมต้องบอกว่าฉลาดกว่าตรูด้วยฟระเนี่ยยัยนี่

"นั่นสินะคะๆ ได้เวลาสนุกอีกแล้วสิน๊าคะ" ซายากะจังยิ้มแล้วพูดด้วยท่าทางดีใจ

"นั่นสินะ..." มิกะจังที่เงียบมานานพูดขึ้น

"ใช่มั๊ยล่ะ^^" ซึบาสะและซาเอะพูดพร้อมกัน

"ก็ดีนะคับ^^" ยามาโตะก็พูดขึ้นเช่นกัน

"งั้นก็ตามนี้ละกัน เชื่อมือฉันล่ะ" ผมจึงพูดด้วยเช่นกัน แต่ดูเหมือนยัยซึบาสะจะไม่ฟังเลย

"ฮุฮุ" ซาเอะขำที่ซึบาสะไม่ฟังผม

"ท่าทางแบบนั้นมันอะไรกันยัยบ้า!" ผมจึงพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจ 

"เอาเถอะน่าๆเอาเป็นว่าอาทิตย์หน้าค่อยจัดละกันนะ^^" สึบาสะยิ้มแล้วนั่งเล่นเกมในคอม   ทุกคนในชมรมยิ้มให้กับความน่ารักของยัยซึบาสะ ยกเว้นผมเพราะผมคิดว่ายัยนี่บ้าบอแถมยังกวนผมไว้เยอะซะด้วยยยยยยยย