หญิงสาวนักขายขนมปัง

"อุ้ยตาย! โดนทำโทษอีกเเล้วเหรอเนี่ย น่าสมเพชจริงๆ" เสียงคนที่พูดอยู่นี่คือ "โซดา" 

"หนอยแน่ ปากดีนักเหรอ" อย่างที่เห็นนี่เเหละ เอมี่กับโซดาชอบทะเลาะกันอยู่บ่อย ส่วนใหญ่จะเป็นโซดาที่เริ่มก่อน "หยุดทะเลาะกันได้เเล้ว อาจารย์มาเเล้วนะ" และคนที่พูดอยู่นี่คือ "แนท"

เเนท เป็นเพื่อนสนิทกับเอมี่มาตั้งแต่เด็กๆ เพราะบ้านอยู่ใกล้กันจึงทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสอง ไม่เคยแตกแยกหรือจากกัน 

ตอนเย็นระหว่างเดินทางกลับบ้าน.........

"โซดานี่เน้ออ หน้าตาอย่างกับตุ้กตาบาร์บี้ แต่นิสัยเเย่มากจริงๆ ว่ามั๊ยเอมี่"

"ฉันก็ว่าอย่างงั้นเเหละ เเต่ว่าจะว่าไป โซดาก็เรียนเก่งมากเลยนะ สอบได้ที่1ตลอด ได้ไปแข่งขันหลายรายการ ชนะมาทุกรางวัล งานกีฬาสีปีที่เเล้วก็ได้เหรียญทองทุกเหรียญ อีกอย่างนะ พวกผู้ชายก็ชอบเค้ากันทั้งนั้นแหละ แล้วอย่างนี้ เราจะเอาอะไรไปเทียบกับเค้าล่ะ อะไรๆก็ชนะไปหมด ไม่มีเเพ้สักครั้ง เฮ้ออ...." เอมี่ถอนหายใจเฮือกอย่างหนักก่อนที่เเนทจะพูดต่อว่า

"พูดอะไรอย่างนั้นล่ะ ยัยนั่นมันก็แค่ตัวดูดผู้ชาย อย่าไปสนใจเลย เธอดูตัวเองก่อนเถอะ"

"ยังไงล่ะ"เอมี่เริ่มสงสัย เพื่อนผู้สนิทก็พูดให้หายสงสัยไปว่า

"เธอน่ะ ทั้งใจดี รักเด็ก ไม่เอาเปรียบ พูดจาไพเราะ ถึงจะซุ่มซ่ามไปหน่อย แต่สำหรับเธอ ก็มีจิตใจที่ดีกว่าโซดาอีกนะ เข้าใจยัง"