(Why) ทำไมต้องเป็นมึง ??

Why ทำไมต้องเป็นมึง ตอนที่ 3   100%
 
 
“ ไทก็ไม่รู้ “ ไทบอกอีก
 
 “ งั้นไทตามนายมานี่ “
 
 “ ไปไหน “
 
 “โรงอาหารไง “ ผมบอกกลับก่อนตัดสินใจเดินไปข้างหน้า
 
 “ ผมกับไทช่วยกันแหวกผ่านสาวๆ หนุ่มๆ หลายสิบคน ที่แบบว่าผู้ชายแถวบ้านไม่มีให้เอา
 
 “ กรี๊ดดดดดดด !!! “
 
 ผมแทบเอามือยกขึ้นปิดหู แตให้ทำไงได้ถ้าผมปล่อยมือจากไทก็จบเห่สิ ได้หลงกันอยู่ในกลุ่ม สาวๆ หนุ่มๆในนี่แน่ๆ
 
 “ ไทมานี่กับนายแป๊ปสิ นายสักทนไม่ไหวแล้ว “ ผมพูดด้วยน้ำเสียงโมโหสุดๆ แล้วลากไทผ่านพวก ชาย หญิง ตรงไปแป้นบาส
 
 “ เอาจริงเหรอนาย ท่าทางคงไม่ไหวมั้ง แฟนคลับเข้าเยอะซะขนาดนั้น “ ไทบอกทำหน้าเหยเก
 
 “ ไม่รู้สิเป็นไงเป็นกัน ถ้าพวกบรรดาแฟนคลับนี้มันไม่ขวางก็จะไม่พูอะไรหรอก “
     พอจบประโยคที่ผมพูดไทก็ส่ายหน้าอย่างอ่อนใจ คอยดูนะผมจะด่าไอ้พวกนี้ให้เข็ด
 
“ นี่พวกมึง สองคนน่ะ หัดเกรงใจคนอื่นเขามั่งดิว่ะทางไม่มีจะให้เดินอยู่แล้วนะเว้ย !! “ ผมพูดด้วยความโมโห
 
 “ ตอนนี้เหมือนกับว่าภาพที่ผมเห็นจะเป็นภาพสโลว์ทั้งหมด ทั้งไทที่กำลังเขย่าแขนผมเบาๆ และพวกบรรดาแฟนคลับที่ค่อยๆส่งส่งสายตาอาฆาตให้ผม และพวกมันที่กำลังเล่นลูกบาสกันอยู่ก็ค่อยๆ หันมามอง
 
 “ นายไทบอกแล้วไงว่าอย่าพูดคำหยาบ “ ไทว่าออกมาเบาๆๆ
 
 “ เห้ย พวกมึง “
 
  “ อ้าว พวกนายเองเหรอ “ เพื่อนของไอ้คนที่ชนผมพูดขึ้น
  
  “ ไง กูชื่อ ปาร์ม  “
  
  “ เอ่อ …ผมชื่อผัดไท ส่วนนี้ชื่อ ทนาย ครับ “ ยินดีที่รู้จักครับ
 
 
 
++++++++++++++++++++
 
 
 
 
  “ ไทพูดขึ้น “
 
 
 
  “ ไท… ไปบอกพวกมันทำไม “ ผมท้วงขึ้น
 
 
 
  “ ก็ ปาร์มบอกชื่อให้ไทกับนายนี่เลยบอกชื่อกลับ “ ไทบอกผมด้วยใบหน้าซื่อๆ
 
 
 
  “ อ๊อ ยินดีที่รู้จักนะอีกครั้งนะ ผัดไท ทนาย “
 
 
 
  “ ครับ “ ไทตอบกลับอีกสัส
 
 
 
  “ มึงเนี่ย น่าจะไปเด็กซื่อนะ “ ปาร์มบอกกลับ
 
  
 
  “ ปรอทความโกรธของผมที่กำลังเดือดพล่านกลับลดลงมาฮวบฮาบอย่างไรสาเหตุ “
 
 
 
  “ นี่ปาร์ม ไอ้นั่นมันใครน่ะเมื่อกี้มันว่ากูกับมึงไม่มีความเกรงใจ “ ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่อีกคนพูดขึ้น
 
  
 
  หนอย !!! ผมซักจะเฮิร์ทขึ้นมาอีกแล้วนะ แต่เอ๊ะ !! หน้าตาก็ดีแต่ทำไม่ปากถึงกวนตี_อย่างนี่ หรือว่าผมจะอภัยมันที่น่าตาไม่หล่อเท่าผมดี ไม่ได้ๆๆ ไอ้นายมันเรียกผมว่าไอ้นั้นเหมือนหาเรื่องผมเชียวนะ
 
  
 
 “ นายไม่ได้ชื่อไอ้นั่นนะ ชื่อนายต่างหาก นายหน้าปลาไหล “  ไทเถียงผมในขณะที่ผมเงียบไปนาน
 
 
 
 “ มึงจะชื่อไรกูไม่สนใจ แต่จะว่ากูไม่มีความเกรงใจไม่ได้เพราะยัยพวกผู้หญิง กระเทยพวกนี้เองตากห่างที่ค่อยตามกูมาเอง กูก็รำคาญเต็มแก่แล้วเหมือนกัน “  มันพูดอย่างไม่แคร์เลยว่าพวกแฟนคลับเขาจะเสียใจแค่ไหน
 
     
 
  “ แต่กลับตรงข้าม ยัวพวกบรรดาแฟนคลับกลับกรี๊ดให้ไอ้นั่นนั่นซะลั่นสนามเชียว โรคจิตป่าวว่ะพวกนั้น  = = “
 
 
 
  “ พอเถอะๆ “ ปาร์มมันรีบยกมือขึ้นห้ามระหว่างผมกับไอ้นั่น
 
 
 
  “ ไอ้ปาร์ม !!! “ ผมเรียกชื่อมันอย่างไม่พอใจนัก
 
  
 
  “ นาย กูขอเรียกมึงแบบนี้ก็แล้วกัน “ ปาร์มพูดขึ้น
 
 
 
  “ นายเอาไว้เจอกันหลังเลิกเรียนนะที่โรงอาหาร กูจะพาไอ้เพื่อนตัวดีมันไปขอโทษมึงก็แล้วกัน
 
 
  “ ปาร์มพูดตัดบทเพราะปาร์มคงรู้ว่าพวกแฟนคลับมันมองพวกผมยังไง
 
 
 
  “ ก็ได้ว่ะ “ แต่เรื่องราวคราวนี้กูไม่ยอมจบง่ายๆแบบนี้แน่ผมบอกมัน
 
 
 
  “ พอพูดจบผมก็ลากไทออกจากสนามบาสทันที ให้ตายเถอะเช้าก็โดนพวกมันชน สายๆ ก็ต้องมาเถียงกับไอ้นั้น มันน่าหงุดหงิดใจแต่เช้าเลย ชิ… “
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
2 Be Con
 
++++++++++++++++++++++++
อัพเต็มแล้วนะค่ะ