(Why) ทำไมต้องเป็นมึง ??

Why ทำไมต้องเป็นมึง ตอนที่ 3   100%

 

 

“ ไทก็ไม่รู้ “ ไทบอกอีก

 

 “ งั้นไทตามนายมานี่ “

 

 “ ไปไหน “

 

 “โรงอาหารไง “ ผมบอกกลับก่อนตัดสินใจเดินไปข้างหน้า

 

 “ ผมกับไทช่วยกันแหวกผ่านสาวๆ หนุ่มๆ หลายสิบคน ที่แบบว่าผู้ชายแถวบ้านไม่มีให้เอา

 

 “ กรี๊ดดดดดดด !!! “

 

 ผมแทบเอามือยกขึ้นปิดหู แตให้ทำไงได้ถ้าผมปล่อยมือจากไทก็จบเห่สิ ได้หลงกันอยู่ในกลุ่ม สาวๆ หนุ่มๆในนี่แน่ๆ

 

 “ ไทมานี่กับนายแป๊ปสิ นายสักทนไม่ไหวแล้ว “ ผมพูดด้วยน้ำเสียงโมโหสุดๆ แล้วลากไทผ่านพวก ชาย หญิง ตรงไปแป้นบาส

 

 “ เอาจริงเหรอนาย ท่าทางคงไม่ไหวมั้ง แฟนคลับเข้าเยอะซะขนาดนั้น “ ไทบอกทำหน้าเหยเก

 

 “ ไม่รู้สิเป็นไงเป็นกัน ถ้าพวกบรรดาแฟนคลับนี้มันไม่ขวางก็จะไม่พูอะไรหรอก “

     พอจบประโยคที่ผมพูดไทก็ส่ายหน้าอย่างอ่อนใจ คอยดูนะผมจะด่าไอ้พวกนี้ให้เข็ด

 

“ นี่พวกมึง สองคนน่ะ หัดเกรงใจคนอื่นเขามั่งดิว่ะทางไม่มีจะให้เดินอยู่แล้วนะเว้ย !! “ ผมพูดด้วยความโมโห

 

 “ ตอนนี้เหมือนกับว่าภาพที่ผมเห็นจะเป็นภาพสโลว์ทั้งหมด ทั้งไทที่กำลังเขย่าแขนผมเบาๆ และพวกบรรดาแฟนคลับที่ค่อยๆส่งส่งสายตาอาฆาตให้ผม และพวกมันที่กำลังเล่นลูกบาสกันอยู่ก็ค่อยๆ หันมามอง

 

 “ นายไทบอกแล้วไงว่าอย่าพูดคำหยาบ “ ไทว่าออกมาเบาๆๆ

 

 “ เห้ย พวกมึง “

 

  “ อ้าว พวกนายเองเหรอ “ เพื่อนของไอ้คนที่ชนผมพูดขึ้น

  

  “ ไง กูชื่อ ปาร์ม  “

  

  “ เอ่อ …ผมชื่อผัดไท ส่วนนี้ชื่อ ทนาย ครับ “ ยินดีที่รู้จักครับ

 

 

 

++++++++++++++++++++

 

 

 

 

  “ ไทพูดขึ้น “

 

 

 

  “ ไท… ไปบอกพวกมันทำไม “ ผมท้วงขึ้น

 

 

 

  “ ก็ ปาร์มบอกชื่อให้ไทกับนายนี่เลยบอกชื่อกลับ “ ไทบอกผมด้วยใบหน้าซื่อๆ

 

 

 

  “ อ๊อ ยินดีที่รู้จักนะอีกครั้งนะ ผัดไท ทนาย “

 

 

 

  “ ครับ “ ไทตอบกลับอีกสัส

 

 

 

  “ มึงเนี่ย น่าจะไปเด็กซื่อนะ “ ปาร์มบอกกลับ

 

  

 

  “ ปรอทความโกรธของผมที่กำลังเดือดพล่านกลับลดลงมาฮวบฮาบอย่างไรสาเหตุ “

 

 

 

  “ นี่ปาร์ม ไอ้นั่นมันใครน่ะเมื่อกี้มันว่ากูกับมึงไม่มีความเกรงใจ “ ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่อีกคนพูดขึ้น

 

  

 

  หนอย !!! ผมซักจะเฮิร์ทขึ้นมาอีกแล้วนะ แต่เอ๊ะ !! หน้าตาก็ดีแต่ทำไม่ปากถึงกวนตี_อย่างนี่ หรือว่าผมจะอภัยมันที่น่าตาไม่หล่อเท่าผมดี ไม่ได้ๆๆ ไอ้นายมันเรียกผมว่าไอ้นั้นเหมือนหาเรื่องผมเชียวนะ

 

  

 

 “ นายไม่ได้ชื่อไอ้นั่นนะ ชื่อนายต่างหาก นายหน้าปลาไหล “  ไทเถียงผมในขณะที่ผมเงียบไปนาน

 

 

 

 “ มึงจะชื่อไรกูไม่สนใจ แต่จะว่ากูไม่มีความเกรงใจไม่ได้เพราะยัยพวกผู้หญิง กระเทยพวกนี้เองตากห่างที่ค่อยตามกูมาเอง กูก็รำคาญเต็มแก่แล้วเหมือนกัน “  มันพูดอย่างไม่แคร์เลยว่าพวกแฟนคลับเขาจะเสียใจแค่ไหน

 

     

 

  “ แต่กลับตรงข้าม ยัวพวกบรรดาแฟนคลับกลับกรี๊ดให้ไอ้นั่นนั่นซะลั่นสนามเชียว โรคจิตป่าวว่ะพวกนั้น  = = “

 

 

 

  “ พอเถอะๆ “ ปาร์มมันรีบยกมือขึ้นห้ามระหว่างผมกับไอ้นั่น

 

 

 

  “ ไอ้ปาร์ม !!! “ ผมเรียกชื่อมันอย่างไม่พอใจนัก

 

  

 

  “ นาย กูขอเรียกมึงแบบนี้ก็แล้วกัน “ ปาร์มพูดขึ้น

 

 

 

  “ นายเอาไว้เจอกันหลังเลิกเรียนนะที่โรงอาหาร กูจะพาไอ้เพื่อนตัวดีมันไปขอโทษมึงก็แล้วกัน

 

 

  “ ปาร์มพูดตัดบทเพราะปาร์มคงรู้ว่าพวกแฟนคลับมันมองพวกผมยังไง

 

 

 

  “ ก็ได้ว่ะ “ แต่เรื่องราวคราวนี้กูไม่ยอมจบง่ายๆแบบนี้แน่ผมบอกมัน

 

 

 

  “ พอพูดจบผมก็ลากไทออกจากสนามบาสทันที ให้ตายเถอะเช้าก็โดนพวกมันชน สายๆ ก็ต้องมาเถียงกับไอ้นั้น มันน่าหงุดหงิดใจแต่เช้าเลย ชิ… “

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2 Be Con

 

++++++++++++++++++++++++

อัพเต็มแล้วนะค่ะ