วัยซ่า...ท้าปะลอง

                 ณ ห้องเรียนตึกA  วันแรกกอ่ะะหาย๊ากยาก *0*                                            ''ตอนเที่ยง เด่วพี่มารับไปกินข้าวด้วย เชน้ะน้องสาว ใครแกล้งบอกพี่ เค้?'' และเดินไปอีกตึกนึงง   พี่ตุ๊กตาตะโกนเข้ามาจนคนในห้องได้ยิน เอิ่ม..ชั้ลเดินเข้าไปก็มีแต่เสียงนินทราสิน่ะ 

''อุ๊ย! น้องพี่ตุ๊กตาเหรอว้ะมึง อย่าไปยุ่งเลย''กลุ่มหน้าห้องง -_-

''เห้ยๆ!เด็กใหม่ที่เพิ่งเข้ามาน้องเจ๊ตุ๊กน่ะเว๊ยยย อย่าไปแตะเด็ดขาด'' กลุ่มกลางห้อง -_-

และเมื่อเดินมาหลังห้องงง ก็มีแก๊งหญฺิงกลุ่มนึง นั่งมองหน้า ดูท่าจะเป็นขาโหดของที่นี้แหะ ชิส์

''เทอน้องพี่ตุ๊กเหรอ''เสียงสาวสวยในกลุ่มถามฉัน

''ใช่ ทำไมอ่ะะ''ฉันตอบไปอย่างเสียงแข็ง อย่างที่บอกชั้ลเป็นคนรักความท้าท้าย บุกเบิกทุกสถานการณ์ การที่จะกลัวอะไรในการกระทำทุกอย่างของฉัน จึงเป็นไปได้ยาก ถ้าไม่ได้เจอเข้ากับตัว

''ป่าววอ่ะะ ฉันก็แค่ถามเฉยๆ'' อ่อเหรออย้ะ นึกว่าจะหาเรื่องชั้ลสะอีก=_= และหลังที่ชั้ลเดินเข้ามาในห้อง ฉันก็เดินไปทางโตีที่ว่างอยู่2ที่ ฉํนเอากระเป๋าวาง และนั่งรออาจารย์ และก้มี.... นักเรียนคนนึงเดินเข้ามาในห้องเรียน คล้ายจะเป็นเด็กใหม่นั้นแหละ สวยอยู่น่ะ แต่สู้ชั้ลไม่ได้ ฮ่าๆๆๆ *0*

เขาเดินเข้ามาและยืนมองหาที่ว่างสักพัก จนเจอ  ก็ข้างงชั้ลลสิน่ะ-_- หล่อนเดินมาหยุดตรงหน้าฉันมองฉันสักพัก 

''ขอนั่งด้วยคนได้ไหม เห็นเทอก็เด็กใหม่หนิ''ชั้ลเป็นคนฉลาดดอั้ลลน้ะ เลยรู้หน่าาว่าเขารู้ได้ยังไงว่าชั้ลเด็กใหม่ คงดูในใบ หน้าทางเข้าโรงเรียน เพราะในใบชื่อชั้ลแดงงหนา และอีกบรรทัดนึงแดงหนาเหมือนชั้ล คงเป็นยัยสวยนี้แหละมั้ง

''ได้ๆ นั่งเลยย''ชั้ลรีบตอบ และเอากระเป๋าที่วางไว้บนเก้าอี้ หยิบมาไว้กับตัว

''เราอ่ะจ๋า  เทอ??''

''เราเพรี่ ^^'' ชั้ลก้ตอบ แระนั่งรอเรื่อยๆจนอาจารย์เข้ามา 

''อ่าๆๆๆนักเรียนนน เงียบๆๆ นักเรียนใหม่สองคนออกมาแนะนำตัวจ้ะ''ครูเรียกชั้ลและจ๋า

ชั้ลสองคนเลยเดินออกไป เพื่อแนะนำตัวให้พื่อนรู้จัก

''หวัดดี เราจ๋า''ประโยคแนะนำตัวของจ๋า รู้สึกได้เลยแหละว่าจ๋าเป็นคนหยิ่ง

''สวัสดีน้า เราชื่อเพรี่น้ะ ^^''ชั้ลแนะนำตัวอย่างง่าย 

''ครูฝากเพื่อนด้วยน้าทุกคน''ครูบอกเพื่อนทั้งห้องก่อนจะเดินออกไป

เราก็นั่งคุยกับจ๋ามาเรื่อยเปื่อย จนถึงเวลาพักเที่ยง ฉันหยิบโทรสัพรีบกดเบอร์พี่ตุ๊กตา และมีจ๋ามาด้วยย

''เฮ้ยู้ อยู่ไหนนน''

''อยู่หน้าตึกมึงเนี่ย มึงแทนที่จะลงมาก่อนค่อยโทร ฮ่าๆๆ''

ฉันกดวางสาย แล้วเดินลงบันไดไปพร้อมกับจ๋า จึงเห็นกลุ่มพี่ตุ๊กตา เอิ่ม.. พี่ตุ๊กตาเป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มเหรอเนี่ยย :0 แต่ก็อย่างว่า ห้าวๆแมนๆ เท่จี๊ดด แบบนี้ คบเพื่อนผู้หญิงคนแปลก ว่าไปพวกพี่ตุ๊กตา เยอะแฮะๆ 1 2 3 4 5 6 ผช.ตั้ง6คนแหนะ ในกลุ่มมี1เลยคือ นายเคจอมไร้เหตุผลลนั้นแหละ มองฉันตาวาววตั้งแต่ยังลงมาไม่ถึงบันไดขั้นสุดท้ายเลย ชิส์

''เออน้องกูมาแล้ว ป่ะๆ แดกข้าวกัน ''เสียงพี่ตุ๊กตาตะโกนบอกเพื่อนในกลุ่ม

''หวัดดีเพรี่ ไปกินข้าวกันน''นายเคคค ทักฉันตั้งแต่ยังไม่หยุดยืนน

ฉันพยักหน้าแทนคำพูด ในระหว่างทางเดินไปโรงอาหารเชื่อป่ะ มีแต่คนหวัดดีพี่ในกลุ่ม กลุ่มพวกผู้ชายที่เดินผ่านก็หวัดดีคับ พวกเพื่อนพี่ตุ๊กตา กลุ่มผญ.ที่เดินผ่าน ก็หวัดดีค่ะ พี่ตุ๊กตา

เอาทำฉันกับบจ๋าดูด้อยยเลยในกลุ่ม พี่ตุุ๊กตาเรียกชั้ลไปคุยสองคนนำหน้ากลุ่มและกระซิบถามฉัน

''น้องจ๋า รู้ประวัติยังง''ฉันถึงกับอึ้งกับคำถามและงงว่าพี่ตุ๊กตารู้จักจ๋าได้ไง

''ยัยเด็กนี้มันมีแต่คนไม่ค่อยชอบหนิ เพือนพี่โรงเรียนเก่าก็เล่าถึงตำนานยัยนี้มาน่ะ เรื่องผู้ชายต้องยกให้ยัยยนี้เท่านั้น หนึ่งในโรงเรียนเลยเก่าเลย เพื่อนกูบอกมา''ก็แหงแหละ คงเป็นความจริงพี่ตุ๊กตามีเพื่อนทั่วพัทยานั้นแหละ เกือบทุกโรงเรียนที่รู้จักพี่ตุ๊กตา ว่าแล้ว หันไปหายัยจ๋าก็

''อ้าววว พี่แม็กกินข้าวยังงค้า''เสียงยัยจ๋าทักรุ่นพี่ที่เดินผ่าน ชิส์คงงั้นแหงๆเลย 

''พี่ต๋อง หวัดดีค่ะ ไปไหนค่ะเนี่ยย''และก็ทักอีกคนที่เดินผ่าน รุ่นพี่คนนี้หล่อสะด้วยยยย *0*

ถึงโรงอาหารชั้ลก้นั่งกินข้าว เรียงกัน10กว่าคน ทั้งเพื่อนพี่ตุ๊กตาและฉันกับจ๋า นั่งกินข้าวอยู่ดีก็..

''พี่เคค่ะๆ ดอกไม้ค้ะ''

''พี่เคค่ะๆกุหลาบบสีสดใส ห๊อมมหอมค่ะ''

''พี่เคค้าๆ น้ำเย็นๆค้า''   ชิยัยผู้หญฺิงพวกนี้คืออใครรกันน่ะ 

''ขอบคุณมากคับน้องๆทุกคน''เคยืนมือรับของและตอบกลับอย่างเย็นชา

ฉันกระซิบถามพี่ตุ๊กตา

''ไคกันนเนี่ยพี่ตุ๊กตา''

''ทำไมม ถามทำไมม หึงเหรออ''หึ งงเลยยย แค่ถามเฉยๆมาหาว่าฉันหึงนายเคจอมไร้เหตุผลนั้นน

''งั้นหนูไม่รู้ก็ได้ ถ้าพี่พูดแบบนี้ หึ''ฮ่าๆๆ พี่ตุ๊กตาขำและหันไปคุยกับเพื่อนต่อ

นั่งกินข้าวกันจนเสร็จก้ต้องขึ้นเรียนคาบต่อไป โรงเรียนชั้ลเลิกบ่าย3โมงน่ะ ดีมั๊กๆ ไม่ต้องเรียนหนัก พอเก็บจานฉันก็แยกทางกับพี่ตุ๊กตา ก่อนแยกทาง

''รี่ๆ เลิกเรียนโทรหาพี่น่ะ''ชั้ลนพยักหน้ารับ ก่อนจะเดินไปพร้อมกับจ๋า

ตลอดเวลาจ๋าคุยแชทตอบโน้นๆตอบนี้นั่งยิ้มคนเดียวบ้างชั้ลเลยไม่อยากจะไปขัด

''เทอกลับบ้านยังไงเหรอเพรี่''

''กลับพร้อมเจ๊นั้นแหละ''

''อืมม''

ชิส์ยัยหยิ่งงง ชั้ลเห็นตั้งแต่เดินออกจากโรงอาหาร มองผู้ชายมาตลอดดทางเรยย ชิ พี่ม่ปลื้มม

15:30 

กริ๊งงงงงงงงงงงง

''ขอบคุณค่ะคุณครู''เสียงทั้งห้องผสานเสียงกันทั้งหญิงทั้งชาย ชั้ลรีบหยิบโทรสัพขึ้นมาโทรหาเจ๊

''อยู่ไหนนนเจ๊''

''ลานจอดรถ มึงเดินมาดิ''กดวางแล้วรีบเดินให้ถึงเร้วที่สุด มีแต่นักเรียนชายมองช้าลลลลและยิ้มม มองทำหมอยยยยเนี่ย ชั้ลเดินไปลานจอดรถก็ต้องชะงักก นี้มันลานจอดรถหรือซ้องเด็กเวรเนี่ยยย 

หันไปทางซ้าย ชายหนุ่มนัวเนีย หันไปทางขวาหนุ่มสาวกอดกัน มองกลางงง ก็พวกกลุ่มมมใหญ่เลย พวกพี่ตุ๊กตาาานั่งคุยยยกันเต็มมเรยยย