พลังมนต์ตราอำนาจหายนะ

"เอาล่ะฟังทางนี้หน่อย!"เสียงตะโกนที่คุ้นหูสองสาวฝาแฝดที่เป็นเป้าสายตาเพราะความงามเป็นอย่างมากเซริน่ามองใบหน้าผู้ตะโกนก็หลุดขำเมื่อคนที่ตะโกนคือพี่ของเธอและอยู่ในสภาพที่เรียกได้ว่ายับใบหน้าหล่อเหลามีรอยเขียวช้ำเสื้อผ้ายับไปหมดเต็มไปด้วยลอยรองเท้าแต่ยังคงความหล่อคมคายไว้อยู่เซเรน่าหยิกต้นแขนพี่สาวที่ตอนนี้เริ่มหัวเราะดังขึ้นเรื่อยๆจนเริ่มเป็นเป้าสายตาอย่างแรงจนเจ้าตัวแสบทำหน้าเหยแกด้วยความเจ็บปวดเชรินหันตามเสียงหัวเราะก็เจอสองสาวที่ยิ้มให้ตนเชรินยิ้มรับเล็กน้อย

"การทดสอบบทแรกเกี่ยวกับการสอบข้อเขียนทั้งหมด500ข้อ"

"ฮือฮา"เชรินยิ้มสนุกเมื่อเห็นสีหน้าหว่อๆของพวกน้องๆ

"อย่าพึ่งดีใจกันสิน้องๆ"เชรินพูดอย่างเด็กๆ

'ดีใจบ้านแกดิ' เชรินหน้าซีดเล็กน้อยเมื่อเห็นสายตาอาฆาตจากน้องๆ

"ฮะแฮ่ม! อืมเรามาต่อกันดีกว่าหลังจากสอบข้อเขียนเสร็จก็จะมีสอบปฏิบัติโดยให้พวกน้องมาประลองกับรุ่นพี่จนกว่ารุ่นพี่คู่ต่อสู้จะบอกว่า ผ่าน หรือ ไม่ผ่าน "เซริน่าเริ่มสับปะหงกเล็กน้อยเมื่อเจอคำพูดยาวเหยียดของเชรินจนเซเรน่าตีเข้าให้ที่แขนจึงตื่นแล้วแบะปากอย่างงอนๆ

"เรามาเริ่มสอบกันเลยดีกว่า"

แป๊ะ! เชรินดีดนิ้วหนึ่งทีทุกคนก็นั่งอยู่บนเก้าอี้เรียนร้อยโดยมีโต๊ะที่มีปากกาและใบสอบ

"ไม่ต้องงง"เชรินที่ยืนอยู่หน้าห้องพูดเมื่อเห็นสีหน้ามึนๆของทุกคน

เซริน่ากับเซเรน่าเริ่มทำข้อสอบทันทีผ่านไปไม่กี่นาทีสองสาวฝาแฝดผู้ต่างกันราวกับฟ้ากับเหวซึ่งผู้เป็นพี่เปลียบเสมือนเหวอันมืดมิดแตกต่างจากผู้เป็นน้องที่เปลียบเสมือนดั่งดวงตะวันทุกคนมองตามกันอย่างอึ้งจะบอกว่าลอกกันก็ไม่ได้เมื่อพี่กับน้องนั่งห่างกันจากหน้าห้องกับหลังห้อง

เชรินยิ้มให้น้องสาวทั้งสอง

"ไปพักได้แต่ต้องอยู่ภายในเขตโรงเรียนนี้เท่านั้นนะเซเรน่าฝากพี่ด้วยล่ะอย่างปล่อยให้ไปเพี้ยนพล้านไกลนัก"เชรินพูดแหย่น้องสาว

"รับทราบค่าา"เซเรน่าพูดอย่างอารมณ์ดี

"โห่เข้ากันอย่างปี่กับขลุ่ยเชอะ!"เซริน่าเดินหนีมาอีกทางทำเอาสองพี่น้องหัวเราะกันยกใหญ่

"พี่เซริน่าขอเซเรน่าด้วยคะ"เซเรน่าตะโกนบอกพี่สาวที่เดินออกนอกห้องสอบไปแล้ววิ่งตามไปอย่างลวดเร็ว

"ผ่านไปสองคนทั้งที่ยังไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเอ...สงสัยข้อสอบจะง่ายไป"เชรินพูดอย่างนึกสนุก

'ง่ายกับผีน่ะสิ'