Paradise(Tears)

เช้าวันรุ่งขึ้น สองพี่น้องตระกูลฮันเตอร์ตื่นจากอาการสลบไปนานมากพอควร เขาไม่ทราบว่าตนเองอยู่ที่ไหน ภาพความทรงจำสุดท้ายคือ มีชายอยู่ 4-5 คนรุมทำร้าย เพพ แล้วก็มาโผล่ที่นี่เลย

"ฟื้นเร็วจังเลยนะ ตระกูลฮันเตอร์ ยินดีต้อนรับพวกคุณเข้าสู่ทีม Dark Paradise"

เพพ และ พิลมองหน้ากันก่อนจะลุกขึ้น พร้อมมองสำรวจสิ่งต่างๆรอบกายก่อนจะมีชายคนหนึ่งที่พวกเขาเรียกกันว่า นายใหญ่ เดินเข้ามา

"พวกผมยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้พวกคุณสองคนเข้ามาร่วมงาน"

"ผมไม่เต็มใจให้น้องสาวผมทำงานอะไรเสี่ยงๆ คุณน่าจะรู้นะครับ คุณลุง ผมไม่ใช่เด็กเมื่อวานซืน ที่ลุงคิดว่าอ่อนต่อโลกนี้ ผมเป็นพระเจ้านะครับ ลุงอย่าลืมสิ่งที่พ่อกับแม่ผมถ่ายทอดให้ผมมาสิ ผมไม่มีวันใช้พลังในทางที่ผิดที่ควรหรอกครับ ผมรู้ว่าที่ลุงต้องการตัวเราสองคน เพราะเรามีพลังมากเกินกว่าที่แวมไพร์ทั่วไปมี"

คนที่ได้ชื่อว่าเป็นลุงอย่าง Tetsuma K. Krin ถึงกับตาาค้างไม่คิดว่าหลานชายของตนจะรู้เรื่อทั้งหมดภายในไม่กี่วินาที

"ลุงค่ะ เพพว่า ลุงไม่ควรเอาเรามาอยู่ในองค์กรนี้หรอก ลุงน่าจะรู้นิสัยพวกเราดีนะค่ะ ว่าพวกเราเนี่ย เป็นคนอย่างไรและลุงก็น่าจะรู้นะค่ะ ว่าการที่พี่พิลเขาเตือนแสดงว่ามันจะต้องมีอะไรเกดิดขึ้นจริง ตอนนี้หนูก็อายุ 20 ละนะค่ะ หนูกับพี่ไม่ใช่เด็กอมมือหรือเด็กเมื่อวานซืนที่คุณลุงคิดว่าไม่ทันต่อโลกของแวมไพร์ ใช่ค่ะ มันอาจจะมีหลายเรื่องที่พวกเราไม่รู้ แต่ถ้าลุงต้องการแบบที่แม่กับพ่อหนูเคยเตือนลุง ก็ได้นะค่ะ ลุงจะได้รู้ว่า Lorde ที่แท้จริงมันเป็นเช่นไร"

จากเดิมทีที่ เททซึมะ เบิกตาโตแล้ว เมื่อได้ินหลานสาวก็ยิ่งตะลึงมากกว่าเดิม ใช่พวกเธอโตกันมากแล้ว พาเอาลลูกน้องแต่ละคนที่ล้อมรอบถึงกับต้องคุกเข่าลง เพราะไม่เคยมีใครกล้าขัดคำสั่งของ เททซึมะได้ แล้วสองคนนี้มีเพียงคำว่าหลานนำหน้า บังอาจมาสั่งลุง ถือว่ายศยิ่งใหญ่กว่้าเป็นฉะไหน เททซึมะ ปล่อยทั้งสองคนไป พร้อมกับให้สร้อยข้อมือ เวลาที่สองคนพลัดพรากจากกันจะได้ตามหากันเจอ ทั้งสองรับไว้ก่อนจะเดินทางมายังเมืองที่ตนเรียกว่า เมืองแห่งสวรรค์ อย่าง Paradise ระหว่างการเดินทางทั้งสองเจอกันหนุ่มคนหนึ่ง

"นาย นายมาจากไหนหรอ ทำไมมานั่งอยู่อย่างนี้หละ"

เพพ เห็นแล้วนึกสงสารจึงเอ่ยถามไป

"ผมจะไปเมืองสวรรค์ Paradise แต่ผมไม่รู้วิธีทางไป ผมอยากเจอตระกูลหนึ่ง ผมชอบตระกูลนี้มาก เขามีกันสองคนพี่น้อง แต่มีพลังเยอะมาก ได้ชื่อว่าเป็นพระเจ้าด้วย"

"นายหมายถึง ฮันเตอร์ หนะเหรอ"

พิวเอ่ยถามอย่างจับผิด เขากำลังสงสัหนุ่มคนนี้

"ครับ เขาว่ากันว่าถ้าใครได้เอาลูกโป่งให้คนน้องนะ จะมีพลังมากกว่าหลายเท่าเลย"

"นายกำลังจะบอกว่า นายมาหาพวกเขาเพื่อเอาพลังงั้นหรอ"

น้ำเสียงของเพพเริ่มหนักแน่น เพราะตอนนี้สองพี่น้อต้องการที่จะฆ่านายคนนี้มาก

"ใช่ๆ พวกนายจะไปมั้ยหละ"

....

เวเรนาโดนา เสเรนาเด้ (จงไปเกิดใหม่เป็นเด็กน้อยไร้เดียงสาเสียเถอะ)

....

พรึบ

"เพพ ไม่โหดร้ายไปหน่อยหรอ"

"ไม่หรอกค่ะ เราเดินทางกันต่อเถอะ"

ปล.อาจจะไม่ได้เข้ามาอัพนานหน่อยนะค่ะ จนกว่าจะสอบเสร็จ จะหาเวลาว่างมาละกันนะค่ะ