MoBai คดีลึกลับแห่งราเฟเอล

8.7

เขียนโดย Soman

วันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 13.51 น.

  1 บท
  4 วิจารณ์
  3,317 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 14.12 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) บทเริ่มแรกของการสืบคดี

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          เริ่มนับจากที่เด็กหนุ่มคนนี้เขาเป็นคนที่มีตาข้างซ้ายที่มองเห็นวิญญาณ  มันเป็นจุดเริ้มต้นของการสืบสวนคดี  ที่น่าสะพรึงกลัวสิ่งที่ตำรวจหรือใครก็แล้วแต่ที่เห็นการตายจะไม่สามารถรู้ได้เลยว่าศพนั้นโดนฆาตกรรมมาโดยมีเพียง สมองอันชาญฉลาดเท่านั้นและเขาคนนั้นคือ  นาชิ โอเกโร่  เด็กหนุ่มมัธยมปลาย แห่งหนึ่งมาพร้อมกับเพื่อนสนิทที่เป็นคนช่วยแก้ไขคดีจนสำเร็จได้ด้วยไหวพริบเขาคือ   โยชิดะ   คาเนยาชิ  

       <   ช่วงเช้า  ในโรงเรียนเฮกาว่า  >

    '' นี่นาชิฉันว่านาย   แก้ไขคดีที่ริมน้ำที่เจอกันเมื่อวานได้เเล้วนะ  ฉันอยากจะไช้ไหวพริบนี้ไห้คดีกระจ่างเต็มทนแล้ว''   โยชิดะ  พูดด้วยสีหน้าสงสัย

    '' ใจเย็นก่อน โยชิดะ  ฉันเห็นวิญาญนั่นเมื่อวาน  ฉันว่าคดีนี้ มันมีเงื่อนงำแน่นอน''  นาชิ  พูดด้วยความกังวนใจ

     ''งั้นฉันไห้นายกลับไปดูที่เกิดเหตุก่อนแล้วกัน  เดี่ยวฉันขอตัวไปดูที่ๆฉันเห็นวิญาณก่อนเผื่อเจอเบาะแส''   นาชิ  พูดกับ  โยชิดะ  อย่างสีหน้าที่เคร่งเครียด

    '' ก็ได้งั้นฉันไปก่อนนะ  นาชิ''   โยชิดะกล่าวจบก็รีบออกจากโรงเรียนไปที่เกิดเหตุทันที

     ส่วนนาชิก็ขับมอไซร์   ไปหาที่ๆเขาเห็นวิญาณที่ถูกฆาตกรรมนั้นทันที  พอนาชิไปถึงที่ๆเจอวิญาณก็ลงจากรถอย่างเร่งด่วน  ช่วงเวลานั้นประมาณ1  ทุ่มกว่าๆ  ด้วยลมที่พัดเย็นพร้อมกับอากาศหนาว  นาชิก็ยังทนยืนมองหาวิญาณตนนั้นเพื่อจะได้เห็นเขาอิกครัง

     ''กริ้งๆๆ.....กริ้งๆๆ''   เสียงโทรศัพท์ของนาชิ  ดังขึ้นในเสียงลมที่เย็นเชียบบ  

     ''อะไรหรอโยชิดะ   โทรมาตอนนี้''   นาชิถามด้วยความสงสัย

     ''ก็ที่นายเห็นวิญาณน่ะมันเป็นยังไงบ้างไปถึงไหนแล้ว'' โยชิดะ ถามนาชิด้วยความสงสัย

     ''ตอนนี้ฉันยังไม่เห็นวิญญาณตนนั้นเลยฉันอยู่ที่นี่สักพักเดี่ยวฉันก็จะกลับละ''   พอนาชิพูดกับโยชิดะจบก็ได้วางสายไป   ตืดๆๆๆๆ   ตืดๆๆๆๆๆ

     ''ใครกันนะที่ทำเรื่องเลวร้ายแบบนี้ได้''  นาชิพูดด้วยความกังวลสุดๆ

     แล้วจากนั้นไม่นานเมื่อเสียงจบลงเสียงลมที่พัดเย็นก็เเรงขึ้น  เขาได้มองไปที่บ้านหลังหนึ่งซึ้งเป็นบ้านของญาติของศพที่ลอยมาตามน้ำ  แล้ววิญญาณนั้นก็ชี้ไปที่บ้านหลังนั้นอย่างช้าๆๆ  ๆๆ

     นาชิไม่รอช้าก็รีบเดินไปที่ตรงนั้น  พอไปไกล้ถึง ....วิญญานก็ได้หายไป 

     ''แสดงว่ามันต้องมีอะไรแน่นอนเลย  เราต้องรู้ไห้ได้มันเกี่ยวอะไรกับคนในบ้านหลังนี้''  นาชิพูดด้วยความสงสัย

       <    เช้าวันรุ่งขึ้ ของวันไหม่    >

     ''ว่าไงนาชิได้อะไรมาบ้างเมื่อคืน''  โยชิดะพูดด้วยความสงสัย  

     ''ไม่มีอะไรมากฉันแค่เห็นวิญญาณนั้นชี้ไปที่บ้านญาติของเขา''  ฉันต้องรู้ไห้ได้มันเกิดอะไรขึ้น

นาชิตอบด้วยความอยากรู้  และจะต้องรู้ไห้ได้

    '' อื่ม''  ''ฉันก็ได้อะไรดีๆมาเหมือนกัน   ตอนที่ฉันไปดูที่เกิดเหตุ เจอรอยคล้ายของบาดที่ขาซ้าย แต่เเปลกถ้าเป็นหินน่าจะมีหลายรอยแต่ทำไมมีรอยเดียวเเละลึกมากด้วย''    โยชิดะพูดด้วยความงงที่สุด

         <   หลังจากที่เลิกเรียนเวลา6โมงเย็นนั้น   >  

     ''ปะโยชิดะ''  ''เราไปบ้านของญาติคนนั้นกัน''    นาชิชวนโยชิดะไปบ้านอย่างเร่งรีบที่จะสืบคดีไห้กระจ่าง  พอไปถึงได้ไม่นาน  นาชิก็เห็นวิญญาณอิกครั้ง  แต่ไม่ไช่ในสภาพเดิมเจอในสภาพ  เลือดออกปาก ตาเขียวช้ำและเหมือนกำลังโกรธ  ญาติของเขาอยู่   นาชิเลยไม่รอช้าเลยถามญาติคนนั้นว่า

     ''คุณเป็นญาติของ  โอซาว่า   นายาระ   ไช่ไหม''  นาชิถามด้วยท่าทีจะจับพิรุด

     ''ไช่ฉันเป็นญาติของเขาเองมีปัญหาอะไรหรอไอหนุ่ม''   คนๆนั้นตอบด้วยน้ำเสียงที่น่ากลัวพอสมควร

     ''ไม่มีอะไรหรอกแล้ว คุณโอซาว่า  มีความเครียดอะไรบ้างหรือเปล่า''โยชิดะถามด้วยท่าทีสงสัย

     ''ฉันก็ไม่รู้ฉันไม่เห็นเขามาเป็นอาทิตย์เเล้วไอหนูอย่าถามมากรำคาญนี่ก็ดึกมากแล้วกลับไปซะ''

ชายคนนั้นตอบด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาและมีความกังวลเล็กน้อย

    '' งั้นฉันขอไปดูข้างในสักหน่อยได้ไหม ''  นาชิกับโยชิดะถามพร้อมกัน 

     ''งั้นก็เข้ามาถ้าไม่มีอะไรแกก็กลับไปได้แล้วนะ''   ชายคนนั้นตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา

     ''OK''  ''งั้นก็ได้''   ''แล้วคุณอยู่คนเดียวหรอ   นาชิถามด้วยความสงสัย                             ''เปล่าฉันอยู่กับเพื่อนอิกหนึ่งคนแต่หนีไปได้2อาทิตแล้ว ''   ชายคนนั้นตอบด้วยน้ำเสียงน่ากลัว

     ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงกว่าๆ  '' เรากลับกันเถอะไม่มีอะไรหรอกงั้นขอบคุณมาก''  ผมไปแล้วครับ  

    นาชิพูดแล้วก็ขอตัวกลับบ้านไป  พร้อมกับโยชิดะ

        <    เช้าวันรุ่งขึ้น  ของวันที่  02  09   1989    >

    โยชิดะฉันรู้เเล้วว่าคดีนี้เป็นแบบไหนและคนฆ่าเป็นใครวันนี้เราไปบ้านญาติของคุณโอซาว่่าเลยดีกว่า  นาชิบอกกับโยชิดะด้วยความ  เครียดเล็กน้อยเเละเค้าทั้งคู่ก้ได้รีบขับรถไปในทันที

    ก๊อกๆๆๆ..... ก๊อกๆๆๆ..... ก๊อกๆๆๆ

   '' มีอะไรไอหมุ่มถ้าเเกจะมาถามเรื่องนั้นฉันไม่รู้หรอกนากลับไปซะ''  ชายคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงข่มขู่ และเเสดงอาการอะไรบางอย่าง

     ''ขอเข้าไปสักหน่อยได้ไหม  ผมมีอะไรจะไห้ดู''  โยชิดะพูดจบชายคนนั้นก็ได้ไห้เข้ามา

     ''มีอะไรก็รีบๆพูดมาฉันมีธุระมากมายที่จะต้องทำ''  ชายคนนั้นกล่าวด้วยเสียงที่เย็นยะเยือก 

    ''คุณจำแหวนนี้ได้ไหม  ผมเก็บมันได้ในตัวของคุณโอซาว่า''    นาชิถามเเล้วก็หยิบแหวนวางไว้ที่โต๊ะ  ตรงนั้น   ปริ้งๆๆๆ  ๆๆๆๆๆๆๆ

     ''จำได้สิมันเป็นแหวนที่ฉันไห้ไว้กับภรรยาของฉันที่ตายเมื่อ2ปีก่อน''  ชายคนนั้นพูดด้วยความเศร้าใจ

     ''เรากลับกันเถอะโยชิดะ''   ''งั้นขอตัวก่อนนะครับขอโทษที่มารบกวน ''  นาชิพูดจบก็รีบออกจากบ้านไป   ด้วยอาการนิ่งเฉย  และก็รีบขับรถกลับบ้านไป

     ''นายรู้แล้วไช่ไหมว่าใครคือฆาตกร  นาชิ''   โยชิดะถามด้วยคำถามเช่นเดิม

     ''อื่ม''  ''ไช่นะสิ  ฉันรู้แล้วใครคือฆาตกร ''  นาชิตอบด้วยอาการนิ่งๆ

     ''ชายคนนั้นไม่ไช่ฆาตกร  สิ่งที่ฉันเห็น  วิญญาณตนนั้นแค่ ต้องการเอาแหวนไปคืนเขาเฉยๆๆ'' นาชิตอบเเบบไม่ลังเล

     ''แล้วใครกันคือฆาตร''   โยชิดะถามด้วยความสงสัยและ  งงอยู่

     ''วันพรุ่งนี้เราจะรู้เอง  โยชิดะ''   นาชิตอบด้วยท่าทีที่มีลับลมคมใน

     ''ฆาตรตัวจริงจะเผย ในวันพรุ่งนี้ที่บ้านของ ชายคนนั้นอย่างแน่นอน ''   นาชิพูดด้วยท่าทางที่เย็นชา

        <       วันรุ่งขึ้นของวันที่   03    09    1989        >

     ''โยชิดะรีบไปบ้านของชายคนนั้นกันเถอะ ''  นาชิพูดจบก็รีบขับรถไปกันทันที 

  พอไปถึงบ้านของชายคนนั้นนาชิก็ไห้โยชิดะนั้งลงอยู่หลังบ้าน  ในพุ่มไม้ไกล้ๆๆนั้นเพื่อรอฆาตกรตัวจริงโผล่ออกมาอย่างใจเย็น   ผ่านไป3ชั่วโมง   ชายคนนั้นก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดนาชิกับโยชิดะก็รีบวิ่งไป  หาชายคนนั้นทันที   

     ''ตุบปั่ง ''     เสียงพังประตูเข้าไป 

     ''หยุดนะไอฆาตร ผู้โหดเหี้ยม''   นาชิพูดจบฆาตกรก็หยุดชะงัก  และได้กล่าวมาว่า

    '' แกเป็นใครทำไมถึงมาที่นี่ได้  แกมาทำอะไรที่นี่''    คนปริศนาถามด้วยความโมโห

     โยชิดะตกใจที่เห็นคนที่กลายเป็นศพ กำลังจะเอามีดปาดคอชายคนนั้น  

     ''ทำไมล่ะนาชิ  คนตายแล้วทำไมมันยืนอยู่ตรงนี้ล่ะ  แล้วมันจะฆ่าชายคนนั้นทำไม''   โยชิดะถามด้วยความตกใจ  และกังวน

     ''คนนั้นเป็นฝาแฝดของคุณโอซาว่า  ชื่อ  โอซานากิ  ที่จะมาฆ่าชายคนนี้เพื่อปิดปากคนที่เห็นเหตุการ ว่าเขาเป็นคนฆ่า  คุณโอซาว่ายังไงล่ะ''    นาชิตอบด้วยน้ำเสียงที่ข่มขู่  

     ''แล้วนายรู้ได้ยังไงนาชิว่าคุณโอซาว่ามีฝาแผด''    โยชิดะถามด้วยความสงสัยอย่างมาก             ''ก็ที่ตรวจดูในห้องฉันไปเจอรูปๆหนึ่ง  ที่เป็นรูปซ้อนและฉันก็เลยรู้ว่าเขาไม่ได้มีคนเดียว  ยังไงล่ะ''  นาชิตอบด้วยความเข้าใจ

    '' แล้วแกรู้ได้ยังไงว่าฉันเป็นคนค่าน้องชายของฉันเอง  ล่ะไอหนุ่ม''  โอซานากิ  ถามด้วยความสงสัย

      ก็ตอนที่แกฆ่าแล้วจับศพลงน้ำมันติดของสำคัญบางอย่างที่แกหวงนักหนาไงล่ะ   นาชิตอบด้วยสีหน้าเย็นชา

      ''แล้วมันอะไรล่ะไอหนุ่ม''   โอซานากิ   ถามด้วยความกระวนกระวาย

      ''ก็แหวนที่แกแอบรักนักหนาไงล่ะฉันเจอมันอยู่ที่มือข้างซ้ายมันเป็นเเหวนของหญิงสาวที่ตายเมื่อ2ปีก่อนแฟนของชายคนนั้น   ที่แกแอบรักกันมาก่อนยังไงล่ะ''   นาชิตอบด้วยเสียงที่รุนแรง

     '' แล้วที่แกฆ่าปิดปากน้องของตัวเองเพราะแฟนคนที่รักของแกจะไปแต่งงานกับชายคนนั้น

      ''แกเลยตัดสายเบรกของเธอในวันนั้นเสีย   แล้วน้องแกก็เห็นเลยวางแผนจะฆ่าปิดปากแต่แรกแล้วยังไงล่ะ เพราะก่อนที่แกจะฆ่าน้องชายแก2คนทะเลาะกันแล้วกลัวน้องแกไปแจ้งตำรวจ  เเละรื้อฟื้นคดี    แกเลยฆ่าเขาซะ''      นาชิตอบด้วยสีหน้าเย็นยะเยือก

      ''ในเมื่อแกรู้แบบนี้แล้วก็อย่าอยู่เลยตายซะ   ไอหนุ่มน้อย''  โอซานากิพรุ่งตรงมาแล้วจะไช้มีดแทง  โยชิดะ  ก็เข้าไปเตะมีดกระเด็นออกมาเเล้วเขาก็ไช้เทควันโด้ ทำไห้ฆาตกรสลบ   ละส่งไห้ตำรวจในวันนั้น                

                 ในเมื่อวิญญาณได้รับความยุติธรรมเขาก็ไปในที่ๆเขาควรอยู่ต่อไปปปปปปปป

                           แล้วคดีเรื่องแรกของ2คนก็ผ่านไปได้ด้วยดีต่อจะเป็นคดีสยองหรือหักมุมต้องรอติดตามนะครับ

 

     

 

 

      

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา