รักอันตรายยัยหมาป่า

3 ปีต่อมา

2. 21.05น.

“วู้ๆๆ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ นะ ยัยสโนว์” เพื่อนสาวเอ่ย

“ยินดีด้วยนะ จะว่าไปอายุครบ 22 แล้ว แต่ทำไมหน้าอกเหมือนเด็ก 9 ขวบหว่า ?” เพื่อนชายคนหนึ่งพูดขึ้น

“แกอยากโดนเด็ก 9 ขวบ อย่างฉันต่อยหน้าปะละ? (-_-)***”

“ยัยโหด!!!!”

          เสียงงานฉลองวันเกิดดังไปทั่วหอพักเล็กๆ ห้องหนึ่ง เด็กวัยรุ่น  4คนกำลังฉลองงานวันเกิดให้เพื่อนอย่างมึนเมา และเมื่อเวลาได้ผ่านเลยไปถึงเที่ยงคืน ปาร์ตี้นี้ก็ต้องจบลง

“เฮ้ออออ....ห้องฉันเลอะเทอะอีกตามเคย” เจ้าของงานวันเกิดมองสภาพของห้องตัวเองอย่างหัวเสีย และเดินไปยังระเบียงห้องเงิยหน้ามองพระจันทร์อย่างรู้สึกเหงา

'พ่อกับแม่เมื่อไรจะกลับนะ...หนูคิดถึงจะตายอยู่แล้ว ฮือๆ (T~T)'

“กำลังร้องไห้อยู่หรอไง ?”

“เอ้ย....เปล่า!! ฝุ่นเข้าตาเฉยๆ แต่ว่านายเหอะเคน ทำไมยังไม่หลับอีกละ”

“ฉันไม่ได้คออ่อนขนาดนั้นซะหน่อยนะ”

“ทำเป็นเก่ง งั้นมาช่วยฉันเอาขยะไปทิ้งเลย ค้างมาหลายวันและ”

“เหอะ,,,”

          ครืด~ๆ... เสียงลากถุงขยะที่แสนจะหนักอึ้ง ที่เพื่อนชายของเธอลากมาตั้งแต่ ชั้น 3 ลงมาจนถึงที่ทิ้งขยะหลังหอพักที่ตอนนี้เวลาเที่ยงคืนกว่าๆ แล้ว มีแค่แสงสลัวๆ จากเสาไฟเท่านั้นที่พอจะทำให้มองเห็นทาง

“ฮึบ....เสร็จซักที (-.- )( -.-)~ (-.- )( -.-)?  เฮ้ย....ยัยสโนว์หายไปไหน ? ” ชายหนุ่มหันมองซ้าย มองขาวอย่างมึนงง

กริ๊ดดดด !!!!

“สโนว์!!!! เธออยู่ไหนนนน ? สโนว์!!!!” ชายหนุ่มวิ่งตามเสียงของเพื่อนสาว

 “เคน....ฉันอยู่ตรงนี้ หลังพุ่มไม้ ตรงนี้....โอย~”

“เป็นอะไรหรือเปล่า ?”

          ชายหนุ่มวิ่งเข้ามาหาเพื่อนสาวด้วยความเป็นห่วง แต่ก็ต้องกับพบกับรอยกัดและคาบเลือดที่ข้อมือซ้ายของเธอ ชายหนุ่มเข้ามาประครองเธอขึ้นและดูรอยกัดอย่างน่าตกใจ

“หมาตัวนั้นมันกัดฉัน ก็นึกว่าจะเป็นหมาดีซะอีก เจ็บๆ (T_T)” เธอชี้ไปยังสุนัขตัวสีดำตรงหน้า ที่กำลังแยกเขี้ยวอยู่

แฮ่ๆ ๆ (-,..,-)

“มายืนข้างหลังฉัน แล้วหลับตาด้วย เร็ววว!!!” ชายหนุ่มตะคอก

          เมื่อเพื่อนสาววิ่งไปหลบอยู่ด้านหลังและหลับตาลง ชายหนุ่มก็เริ่มเผยเขี้ยวที่ซ่อนอยู่ออกมา เล็บทั้งสิบนิ้วก็เริ่มยาวและแหลมคม แววตาของมนุษย์ถูกแทนที่ด้วยแววตาของหมาป่า ชายหนุ่มแยกเขี้ยวใส่สุนัขด้านหน้าอย่าเอาเรื่อง ทันใดนั้นสุนัขเริ่มก้าวถอยหลังหายไปกับความมืด

“เป็นไงมั้งสโนว์ ?” เขาหันหลังกลับมาถาม

“ร้อ...น..น”

“แย่ละซิ...พิษเริ่มกระจายตัวแล้ว ฮึ้ย....โธ่เว้ย!!!” เขาสบถออกมาเล็กน้อย ก่อนจะอุ้มร่างของเพื่อนสาวไปยังห้องของเธออย่างรวดเร็ว เขาค่อยๆ วางเธอลงบนเตียงอย่างแผ่วเบา และเริ่มวุ่นวายกับการหาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้กับเธอ เผื่อว่ามันจะช่วยให้อุนหภูมิลดลงได้บ้าง

“เป็นไงบ้าง...ดีขึ้นมั้งไหม ?”

“ฮือๆ ....ฮือๆ ทำไมมันร้อนๆ หนาวๆ อย่างนี้ T0T”

“อดทนหน่อยนะ แค่คืนนี้เท่านั้น” เขาวางผ้าไว้บนหน้าผากของเธอ แล้วขึ้นไปกอดเธอไว้อย่างเป็นห่วง

“เคน!!! นายทำบ้าอะไรเนี่ย O_O”

“เงียบไปเลย...หนาวไม่ใช่หรอไง ?”

“อืม....”

“เฮ้อ.....เธอนี่น่า”

“ขอบใจนายมากนะ ที่เข้ามาช่วย...”

“เหอะ...หมาตัวใหญ่ขนาดนั้น เธอยังจะกล้าเข้าไปจับอีก”

“......”

“หลับใส่ซะงั้น...”

“......”

“พรุ่งนี้เธอคงจะเปลี่ยนไปมากเลยซินะ......สโนว์.......ฉันตามหาเธอเจอแล้ว ทำไมต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วยนะ”