พวกเรา เพื่อนกัน

วันหนึ่ง ฉันตื่นมาตอนเช้า ไม่มีใครอยู่เลย "พ่อ เเม่ พี่จ้า" ฉันพยายามเรียกทุกคน เเต่ก็ไม่มีใครตอบเลย ฉันเดินไปหน้าบ้าน ทุกอย่างเงียบไปหมด พอดีวันนี้เป็นวันหยุด ฉันเดินไปหาเพื่อนที่บ้าน ซึ่งเป็นเพื่อนสนิด "เเนน!!" ฉันเรียกเพื่อนฉัน " อ่าว สวัสดีเค้ก" เพือนฉันพูด "เข้ามานั่งก่อนสิ" พอเพื่อนฉันพูดจบ ฉันก็เดินเข้าไป "เเนน วันนี้มันเเปลกๆนะ ว่าไหม" ฉันพูดขึ้น "ใช้ๆ ตื่นมาไม่มีใครอยู่เลย มันเเปลกนะ ไม่รู้ทุกคนไปไหนกันหมด" ฉันเล่นอยู่ที่บ้านเเนน พอ 06:00 โมงเย็น "งั้นฉันกลับก่อนนะ" ฉันบอกกับเเนน เเล้วเดินกลับบ้านไป พอถึงบ้าน ก็ยังไม่มีใครอยู่เลย "ทุกคนไปไหนกันหมดน้า" ฉันขึ้นไปบนห้องนอน เเล้วก็เเคสเกมกับเพื่อน ตามปกติ 22:00 "ได้เวลานอนเเล้ว" ฉันปิดไฟ "หวังว่าตื่นมาทุกอย่างจะเป็นปกตินะ"