ยัยวายร้ายกำราบหัวใจนายเพลย์บอย

               ยะ ... แย่แล้ว นี่ฉันกำลังไปโรงเรียนสายหรอเนี่ย ฉันต้องโดนอาจารย์ปรมาณูด่าอีกแน่เลย (เอิ่ม อาจารย์ปรมาภรณ์น่ะ แต่ฉันเปลี่ยนเองแหละ)

          10 นาทีต่อมา...

แฮกๆ ถึงสักที ฉันรีบซิ่งมาเลยน่ะเนี่ย ไม่ต้องห่วงรถฉันแรงอยู่แล้ว 

"หวัดดี ยัยแซนด์วิช" ไม่ต้องเดาให้ยากว่าใคร ไอ้เทย์ตันนน !! คนยิ่งเหนื่อยๆอยู่

" หวัดดี ไอ้ไส้ตัน -3-" ฉันว่ากลับ -3-

"เลิกเรียกฉันว่าไส้ตันได้เเล้วหน่าา -.,-"  แหม ดูทำหน้าเข้า -3-

"นายก็เลิกเรียกฉันว่าแซนด์วิชก่อนสิย่ะ -3-"

"เธอก็เลิกก่อนสิ >3<"

"ไม่ !!"

"งั้นฉันก็ไม่เลิก >3<"

"นายต้องเลิก!!"

"ไม่ !! เธอเลิกก่อนสิ >)(<"

"ไม่เลิกโว้ยยยยยย T^T"

"แบร่ๆ :P" ให้ตายสิหมอนี่กวนบาทาชะมัดเลย -3- ที่จริงฉันไม่ได้หมอนั่นว่าไส้ตันก่อนน่ะ แต่หมอนั่นมาเรียกฉันว่าแซนด์วิชก่อน ฉันก็เลยเรียกหมอนั่นว่าไส้ตันบ้างอ่ะ T^T

"แซนด์ๆ ครูปรมาภรณ์เรียกเธอหน่ะ" ขณะที่ฉันเถียงอยู่กับนายไส้ตัน ฟองเบียร์เพื่อนร่วมห้องของฉันก็มาเรียกฉันพอดี 

"อ่าา ขอบใจน่ะฟองเบียร์ที่มาบอกหน่ะ :)"

"จ้ะไม่เป็นไร"

"งั้นฉันขอตัวน่ะ"

"ตามสบายยัยแซนด์วิช" 

"ฉันไม่ได้พูดกับนายว้อยยย !!" นายนี่มันตัวยั่วโมโหชั้นดีเลยล่ะนายไส้ตัน -3- 

ติดตามตอนต่อไปด้วยน๊าาา เราเป็นมือใหม่หัดแต่ง ผิดพลาดตรงไหนขอโทษน้าา >< #TanNy