ยัยวายร้ายกำราบหัวใจนายเพลย์บอย

                    ในที่สุดฉันก็มายืนอยู่หน้าสวนสนุก  ฉันไม่คิดเลยว่าเพลย์บอยอย่างนายไส้ตันจะพาฉันมาเที่ยวสวนสนุกเนี่ยน่ะ - - แต่จะว่าไปก็ดีเหมือนกันฉันไม่ค่อยได้เที่ยวสนุกเท่าไหร่นัก เที่ยวสวนสนุกครั้งนี้หวังว่าคงสนุกน่ะ 

"เป็นไงบ้างน่าสนุกมั้ย" นายไส้ตันถาม

"ก็น่าสนุกน่ะ แต่ฉันค่อยได้เที่ยวสวนสนุกเท่าไหร่เลยอ่ะ ไม่รู้ว่าจะเล่นอะไรดีอ่ะ" ฉันบอก แต่แปลกทำไมนายนี่พูดดีจัง ดีมาก็ดีตอบ วันนี้มาเที่ยวไม่อยากจะทะเลาะกับนายนี่เท่าไหร่นัก เดี๋ยวเสียบรรยากาศ

"เดี๋ยวฉันพาเธอเที่ยวเอง แรกๆเอาของเล่นเบาะๆก่อน อืม...รถไฟเหาะเป็นไง" นี่หรอเบาะๆ - -

"รถไฟเหาะเนี่ยน่ะเบาะๆ - -"

"สนุกน่ะจะบอกให้ -.,-"

"ก็ได้ๆ นายก็นำไปสิ" ฉันพูดเสร็จนายนี่ก็มาจับมือฉันแล้วพาเดินไป "เดี๋ยวๆ นายจับมือฉันทำไมเนี่ย" ฉันท้วง จะจับมือกันได้ไง ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย

"เธอคือคนสวยของฉัน วันนี้ฉันพาเธอมาเธอก็ต้องเป็นของฉัน ห้ามเถียง !" หน็อย -O- 

"เออๆ ก็ได้ คราวหน้าฉันจะไม่ไปไหนกับนายแล้ว >O<" ถ้าฉันไปไหนกับนายอีก นายก็ต้องบอกว่าฉันเป็นของนายอีกหน่ะสิ ไม่เอาเเล้วว้อยยย -O- ฉันแอบเห็นนายนั่นอมยิ้มด้วยน่ะ ยิ้มอะไรนักหนามีความสุขนักรึไงที่ได้เเกล้งฉันเนี่ย 

                    ในที่สุดนายนั่นก็พาฉันมาถึงหน้ารถไฟเหาะจนได้ แถมหมอนั่นซื้อบัตรให้ฉันด้วยแหละ ดีเหมือนกันฉันจะได้ไม่เปลือง ที่นี้ก็เหลือแค่ขึ้นไปนั่งบนรถไฟแล้ว ฉันแอบกลัวอยู่น่ะเพราะฉันไม่เคยขึ้นหนิ 

"ไปขึ้นกัน" 

"ฉันกลัวอ่ะ"

"ไม่ต้องกลัวหรอกหน่าา ฉันอยู่ตรงนี้ทั้งคน"

"อืมๆๆ"

หลังจากนั้นฉันกับนายไส้ตันก็ขึ้นรถไฟเหาะ

ฟิ้ววววววววววว กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด (เทย์ตัน)

ฟ้าวววววววววว อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก(แซนด์ดี้)

ฟิ้ววววววววววว แอร๊กกกกกกกกกกกกกก (ทั้งคู่)

แฮกๆๆ "ฉันสาบานเลยว่าฉันไม่ขึ้นมันอีกต่อไป" ฉันพูดแล้วหัดไปดูนายไส้ตัน "อ็าว เห้ยยย นี่นายอ้วกหรือ อี๋ นี่ขนาดฉันยังไม่อ้วกเลยอ่ะ ผู้ชายอะไรเนี่ยสำออยชะมัด" ฉันยืนว่านายไส้ตัน แหมทีแรกล่ะพูดเหมือนเก่ง ตอนนี้เป็นไงล่ะ หมดสภาพเลยน่ะ

"พาฉัยไปซื้อน้ำหน่อยสิ"

"อือๆ" ฉันตอบแล้วก็พยุงนายนั่นขึ้นมา แต่ฉันรับน้ำหนักไม่ไหวนายนั่นเลยล้มลงมาทับฉัน แล้วเมื่อกี้เหมือนมีอะไรบางอย่างมาโดนปากฉัน :X และฉันจำได้ว่ามันเป็นปากไอ้หมอนั่น อ๊ากกกกกกกกกกกกกก T^T หึ๋ย ฉันไม่น่าพยุงนายขึ้นมาเลย ซวยจนได้สิน่ะ ถึงแม้จะโดนไม่มากก็เถอะ T^T ดูเหมือนนายนั่นจะรู้ตัวด้วยน่ะ ฉันเห็นนายนั่นเอามือจับปากตัวเองด้วยอ่ะ เห้ยยย นายนั่นอมยิ้มด้วย ยิ้มทำไมล่ะว้อยยยยยยยย 

"นี่เธอเป็นอะไร" ยังจะแกล้งทำเป็นไม่รู้อีกน่ะ งั้นฉันก็ทำเป็นไม่รู้บ้าง

"ปล่าว นายจะกินน้ำใช่มั้ย เดี๋ยวฉันพาไป หลังจากนั้นก็ไปส่งฉันที่บ้านด้วย ฉันมึนหัวแล้วล่ะ" ฉันร่ายยาวเลย

"ถ้าเธอต้องการอย่างงั้นก็ได้ (. .)" อ้าว เห้ย ทำหน้าอย่างงั้นทำไม ฉันไม่โกรธหรอกฉันรู้ว่ามันเป็นอุบัติเหตุ ฉันไม่เหมือนกับนางเอกนิยายน้ำเน่าหรอกน่ะ ฉันแยกแยะได้หรอกหน่าาา -.- แต่ฉันแค่เสียเซลนิดๆอ่ะ 

"ทำไมทำหน้าอย่างงั้นเล่าา ยิ้มสินายไส้ตัน :)" ฉันพูดแล้วฉีกยิ้มกว้างใส่นายนั่น 

"อืม ยิ้มมมม :D" แล้วนายนั่นก็ยิ้มออกมา "นี่แซนด์พรุ่งนี้โค้ชนัดไปซ้อมบาสหน่ะ เธอต้องไปด้วยน่ะ เดี๋ยวฉันไปรับ 8.30 น. น่ะ"

"อะ...อืม"

                    ที่บ้านของฉัน

"แซนด์ ฉันไปแล้วน่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้มารับน้ะ บ๊ายบายยยย" เทย์ตันพูดพร้อมโบกมือบ๊ายบายฉัน

"อืมมม ขับรถดีๆล่ะ" ฉันตะโกนกลับไปบ้าง

บรื้นนนนนนนนนน และแล้วรถหรูก็เเล่นออกไปจากรั้วบ้านฉัน ฉันอยากรู้จังหมอนั่นรู้สึกยังไงบ้างน่ะ -//- ฉันเป็นผู้หญิง ฉันก็ต้องหวั่นไหวบ้างแหละ ฉันไม่ผู้หญิงหลอกตัวเองน่ะ หวั่นไหวก็คทอหวั่นไหวสิ แล้วนายนั่นล่ะจะเป็นยังไงบ้างน่ะ -//- คงไม่รู้สึกอะไรหรอกมั้ง เพราะนายนั่นน่าจะเคยทำกับผู้หญิงมากกว่านี้แล้วก็ได้ ก็นายนั่นเพลย์บอยจะตายไป -3- 

      ก่อนนอน

ติ้งๆ ติ้งๆ ข้อความเข้า เปิดดูสักหน่อย ..

         'ราตรีสวัสดิ์น่ะคนสวยของผม'

                                        Taytun

          'ย่ะ เช่นกันน่ะนายอ้วกของฉัน :P'

                                        Zandy

ZZZZZZZZZZzzzzzzzzzzzzZZZZZZZZzzz หลับกันเถอะ 

จบไปอีกตอน เป้นไงบ้างงง ?? สนุกรึป่าว >3< ติดตามตอนต่อไปน้าาา <3 #TanNy