ยัยวายร้ายกำราบหัวใจนายเพลย์บอย

                      -Special talk Taytun-

                    ยัยวายร้ายหน้าใส แกล้งผมจนได้สิน่ะ เชอะ -3- ไม่รุ้ทำไมยัยนั่นถึงได้โกรธแค้นผมนักหนา ก็อิแค่ผมเคยโยนลูกบาสใส่ตอนเกรด 10 จนยัยนั่นสลบไป3วันเอง  -_- นี่ก็เกรด 11 แล้ว ยัยนั่นยังไม่ลืมอีกเรอะ 

                    แล้ววันนี้ผมจะรอดมั้ยเนี่ย ยัยนั่นแกล้งผมน่วมแน่ๆเลย จะให้ผมไม่ทำตามก็ไม่ได้ เพราะถ้าโค้ชรู้เนี่ยผมตายแน่ๆเลย ทำไงดีว่ะเนี่ย -O- วันนี้ยอมๆไปก่อนล่ะกัน เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมเอาคืนซ่ะให้เข็ดเลยยัยวายร้ายหน้าใส ยัยแซนด์วิชเน่า จะด่าว่าไงดีว่ะเนี่ย ยัยน่ารักก็แล้วกัน(?) เอาจริงๆยัยแซนด์วิชสวยไม่น้อยเลยล่ะ ยัยนั่นอาจจะติดอันดับคนสวยในอันดับต้นๆของโรงเรียนเลยมั้ง แต่นิสัยยัยนั่นชั่งห่างกับหน้าตาลิบลับ ผู้หญิงอะไร โหด ใจร้าย ชอบข่มเหงผู้ชายน่ารักๆอย่างผม(?) วันนี้ผมคงโดนยัยนั่นเเกล้งจนไม่มีเวลาไปเที่ยวแน่ๆเลยอ่ะ แล้วสาวๆที่ผมนัดไว้ล่ะ เอาไงดีเนี่ย -3- ผมคงต้องยอมยัยนี่สิน่ะ เอาว่ะ พรุ่งนี้เธอไม่รอดแน่ยัยเเซนด์วิช -3-

"นินทาอะไรฉันอยู่ในใจมิทราบนายไส้ตัน" นั่นไง เป็นพระพุทธเจ้ารึไง ตรัสรูซ่ะทุกอย่างยัยแซนด์วิชเน่า

"ปล๊าววว -.,-" ผมตอบ

"เสียงสูงเชียวน่ะ เอาล่ะ ฉันขี้เกียจทะเลาะกับนาย เสียเวลาปล่าว -.,- นายไปซ้อมเลยไป ซ้อมจนกว่าฉันจะพอใจ จะชู้ตลูกอะไรก็เรื่องนาย ฉันพอใจเมื่อไหร่เดี๋ยวบอกเอก ^_^" ดูทำหน้าเข้า ยัยวายร้าย!! ร้ายนักเดี๋ยวรักเลย เห้ย!! คิดอะไรว่ะเนี่ย ผมน่ะหรอจะรักยัยนี่ ไม่มีวัน -3-

เวลา 19:30 น. 

และแล้วก็เป็นอย่างที่ผมว่า ผมโดนยัยนี่เล่นงานซ่ะน่วมเลย กว่ายัยนั่นจะพอใจ แล้วสั่งให้หยุด เห้ออ ผู้ชายอย่างผมออกจะน่ารัก สาวๆที่ไหนก็ชอบ แต่ทำไมยัยนั่งถึงได้ใจร้ายกับผมนักหล่ะ -3-

"เป็นไงบ้างล่ะนายไส้ตัน" ผมคิดแผนออกแล้วล่ะ แกล้งป่วยดีกว่า ยัยนี่จะได้รู้สึกผิด >3< ฉลาดจริงๆเลยเราเนี่ย

"ปวดหัว...ฉันปวดหัวมากๆเลยตอนนี้ โอ้ยยยยย" แกล้งสำออยนิดนึง

"เห้ยย เป็นอะไร ทำไมอยู่ๆถึงได้เป็นขนาดนี้" ดูท่าทางยัยวายร้ายตกใจไม่น้อยเลยล่ะ 

"ฉันมีโรคประจำตัวหน่ะ"

"แล้วทำไมไมบอก!! ถ้านายตายไปแล้วฉันจะด่าใครล่ะเนี่ย" ดู พูดเข้า !! ยัยวายร้าย !! 

"เห้ยยย ช่วยเป็นห่วงฉันนิดนึงดิว่ะ ยัยแซนด์วิช"

"เออๆ จะให้ทำยังไงว่ามา" พูดดีๆหน่อยก็ไม่ได้ ชิ!! -3-

"พาฉันไปส่งที่รถ แล้วฉันจะกลับบ้านไปกินยา"

"อ้าว รู้ว่าเป็นโรคประจำตัวแล้วทำไมไม่พกยาโรงเรียนว่ะนายซื่อบื้อ" ด่าผมอีกแล้วว -O-

"เหอะหน่าา อย่าพูดมากเดี๋ยวฉันตายซ่ะก่อน เดี๋ยวเธอจะไม่มีนให้ด่าน่ะ"

"เออเนอะ จริงด้วยอ่ะ ป่ะ งั้นเดี๋ยวฉันไปส่งที่รถ" แหม ทีนี้ล่ะคิดได้ นี่เธอกลัวไม่มีฉันให้เธอคอยด่าจริงๆ หรอเนี่ย -_- เอาว่ะ ฉันจะแกล้งให้เธอสำนึกผิดให้ได้เลยที่ทำกับฉันแบบนี้ เชอะ -3-

ที่รถของผม..

"แล้วนี่นายขับรถไหวหรอเนี่ย" เป็นห่วงหราาา ยัยวายร้าย -3-

"ไหวสิ ไปล่ะยัยวายร้าย" 

จุ๊บ ^3^ ผมจุ๊บแก้มยัยแซนด์วิช1ทีก่อน ขึ้นรถแล้วขับออกมา ดูท่าทางยัยนั่นตกใจไม่น้อยล่ะ   ผมไม่รู้ว่าทำไมผมต้องทำแบบนั้น เป็นเพราะอยากแกล้งยัยนั่นมั้ง หรือเพราะแก้มยัยนั่นมันน่าจุ๊บ(มากกกก) อาจจะเป็นอย่างที่ 2 น่ะ... 

-The end special talk Taytun-

นี่นายนั่นมันคิดบ้าอะไรของมันน่ะเนี่ย ทำไมอยู่ๆถึงมาหอมแก้มฉัน.. รู้มั้ยไม่เคยมีผู้ชายคนไหนเคยหอมแก้มฉันเลยน่ะ นอกจากป๊าอ่ะ T^T  โกรธว้อยยยยยยยย นายคิดจะทำอะไรหน่ะเทย์ตัน...

จบไปอีกหนึ่งตอนรู้สึกเราจะขยันอัพเป็นพิเศษ 5555 เพราะเพื่อนบอกว่าเราแต่งดี เราเลยอยากแต่งเรื่อยๆ อ่านแล้วเม้นบ้างก็ได้น้าา เราจะได้มีกำลังในการแต่ง >< หรือติชมก็ได้น่ะ สักคอมเม้นก็ยังดี ... ไปล่ะ ฟิ้วววววววววว *0* รอตอนต่อไปน้าาาา >3< #TanNy