ยัยวายร้ายกำราบหัวใจนายเพลย์บอย

                   สักพักก็มีผู้ชาย 2 คน ใส่หมดไอ้โหม่งปิดหน้า วิ่งมาทางรถฉัน และเคาะกระจกบอกให้ฉันเปิดประตู แต่เรื่องอะไรฉันจะเปิดให้ล่ะ สองคนนี้ไม่น่าไว้ใจชะมัด -_- 

'เปิดเดี๋ยวนี้น่ะถ้าไม่เปิดฉันจะทุบกระจก' หนึ่งในนั้นพูด ฉันได้ยินไม่ค่อยถนัดนักแต่ฉันก็จำเสียงนี้ได้ แต่ฉันไม่รู้ว่าเจ้าของเสียงนี้คือใคร แต่แน่นอน ฉันเคยได้ยินเสียงนี้ !!! ลงไปก็ได้ว่ะ เดี๋ยวพวกมันทุบกระจกรถแล้วเศษกระจกมาโดนหน้าฉัน เดี๋ยวฉันเสียโฉม -3- หลังจากนนั้นฉันก็เปิดประตูลงมาจากรถ

'พวกแกเป็นใคร !!!' ฉันถาม

'เป็นคนที่เธอคาดไม่ถึง' อีกคนนึงพูด และเสียงนี้ !! เสียงแบบนี้อีกแล้ว แน่นอนว่าฉันเคยได้ยินเสียงนี้และแน่นอนอีกว่าฉันจำเจ้าของเสียงนี้ไม่ได้

'ฉันรู้น่ะว่ะแกเป็นใคร !!' ฉันโกหกเผื่อมันจะยอบอกความจริง ฉันฉลาดใช่มั้ยล่ะ >3< และทันทีที่ฉันพูดพวกมันก็มีท่าทีแปลกๆทันตาเห็น

'อย่าตลกน่าสาวน้อย' ไม่ได้ผลแฮะ

'แล้วพวกแกต้องการจากฉัน เงินใช่มั้ยได้ ตามสบายเลย บ้านฉันรวย'

'ฉันไม่ได้อยากได้เงินทองของแกหรอก !! และไม่คิดจะทำไม่ดีไม่ร้ายกับเธอด้วย ฉันแค่จะพาเธอไปทรมานสักสองสามวัน แล้วเขาจะมาช่วยแกรึปล่าว เเละฉันจะได้รู้สักทีว่าถ้าไม่มีแกเทย์ตันจะทำยังไง เขาจะหันมาสนใจฉันบ้างมั้ย!!!! แกมันมารหัวใจ' เอ๊ะ นายคนนี้ชอบเทย์ตันงั้นหรอ ต้ายตาย นายเทย์ตันเป็นขวัญใจเพศเดียวกันหรือนี่

'แล้วทำไมต้องพาฉันไปทรมนล่ะ ฉันไม่เกี่ยวไรกับนายนั่นเลย'

'ไม่เกี่ยวงั้นหรอ เธอมันโง่จริงๆ เธอรู้มั้ยตั้งแต่เทย์ตันรู้จักเธอ เขาเลิกเป็นเพลย์บอยเลยล่ะ เขาเลิกยุ่งกับผู้หญิงทุกคน และฉันคิดว่ามันน่าจะเป็นเพราะเธอ เธอมันมีดีอะไรนักหนาที่ทำให้เทย์ตันเปลี่ยนไปขนาดนี้ ขนาดฉันที่รู้จักเทย์ตันก่อนเธอ คอยช่วยเหลือเขาทุกอย่าง แต่เขากลับมองไม่เห็นความทุ่มเทของฉันเลย...' เอ้า เอาแล้วไง ร้องไห้ใหญ่เลยทีนี้

'นี่ ฟังฉันน่ะ ฉันไม่ได้ชอบนายนั่นสักหน่อย และฉันก็มั่นใจว่าเทย์ตันก็ไม่ได้ชอบฉันเหมือนกันหรอก!!! นายชอบเทย์ตันนายก็ไปบอกเทย์ตันสิ มาจับฉันทำไมเล่า เชื่อฉันเถอะว่าต่อให้พวกนายทรมานฉันให้ตายนายนั่นก็ไม่เดือดร้อนอะไรหรอก เพราะฉันกับนายนั่นไม่เกี่ยวข้องอะไรเลย และที่สำคัญตอนนี้นายนั่นอยู่โรงพยาบาลมาช่วยฉันไม่ได้หรอก' ฉันเบื่อกับการต้องพูดพร่ำยาวๆเรื่องไร้สาระแบบนี้ชะมัดเลย -3- 

'จับยัยนี่ไป' ผู้ชายคนที่ทำให้ฉันต้องพูดพร่ำยาวๆ หันไปสั่งนายอีกคนที่ไม่ค่อยจะมีบทบาท เปรียบเสมือนธาตุอากกาศคนนั้น และทันทีที่ได้คำสั่งนายคนนั้นก็เข้ามาจับมาตัวฉันทันที แต่ฉันจะยอมให้จับง่ายๆงั้นหรอ ไม่ม้ายยยยยย ฉันวิ่งๆๆๆๆๆ แต่ฉันเป็นผู้หญิงตัวน้อยๆ จะไปสู้แรงผู้ชายล่ำถึกได้ไงกัน -3- ฉันวิ่งหนีนายคนนั้นอยู่ประมาณ 10 นาที จนนายนั่นจับได้ในที่สุด เฮอะ ๆ ยอมก็ได้ว่ะ แน่นอนว่าป๊าต้องไม่อยู่นิ่งแน่ๆถ้าฉันหายไป -3- ฟึ่บๆๆ เอ๊ะ นายคนนั้นเอาผ้าอะไรมาปิดจมูกฉันเนี่ย และหลังจากนั้น........................

เฮ้ ๆ ทักทายๆๆ หายไปนานเลยล่ะ โทษทีนี่ะค่ะท่านผู้อ่าน คืองานเยอะค่า ไม่ได้อัพต่อเลย แต่วันนี้อัพได้เพราะพรุ่งนี้วันอาทิตย์โรงเรียนปิด ไม่ต้องรีบทำการบ้าน >< เป็นไงบ้างสนุกมั้ย ??? จะพยายามเข้ามาอัพต่อเรื่อยๆน้าา #TanNy