Dark Love! ปกปิดหัวใจ..ไม่ให้ใครรรู้

     'โอ้ทะเลเเสนงาม ฟ้าสีครามสดใส มองเห็นเรือใบ เเล่นอยู่ในทะเล โอ้หาดทรายเห็นปู ดูสิดูหมู่ปลากุ้งหอยนานาอยู่ในท้องทะเล เมื่อตะวันตกดิน (ตะวันตกดิน  ตะวันตกดิน)เห็นเครื่องบินผ่านไป (ผ่านปายยย ผ่านปายยย)เราหอนทันได้ (ฮ่อง ฮ่อง ฮ่อง ฮ่อง)สุขใจจริงๆ สุขใจจริงๆ'

     ถึงสักทีนั่งรถมาตั้งห้าชั่วโมงรัดดวงฉันจะออกมาเเล้วส่วนรัญญ่าทำไมเธออึดอย่างนี้ไม่มีทีท่าว่าจะเหนื่อยเลย เมื่อเช้าดีนะที่รัญญ่าให้คนขับรถที่บ้านพามาส่งฉันคิดว่าถ้ารัญญ่าขับรถมาเองคงจะไม่มีใบหน้าที่มีความสุขอย่างนี้หรอก ว้าวทะเลที่นี้สวยจริงๆเลยหาดทรายก็ขาวคนก็เยอะคงจะมาพักผ่อนเหมือนกัน

     "คุณหนูครับ ของให้ขนเข้าไปไว้ในโรงเเรมเลยมั้ยครับ"น้าคนขับรถถามขึ้นเมื่อเราลงมาอยู่หน้าโรงเเรม รัญญ่าบอกว่าที่นี่เป็นโรงเเรมของเพื่อนพ่อเธอเองเป็นโรงเเรมที่เห็นวิวทะเลได้สวยมากเเละอีกอย่างไม่ต้องเสียตังเลยด้วยเพราะเพื่อนพ่อเธอบอกว่ามาพักผ่อนได้ตามสบายกี่วันก็ได้นานๆจะได้มาที

     "เอาไปไว้ข้างในได้เลยค่ะน้า เดี๋ยวที่เหลือญ่าจัดการเองอีกสามวันมารับญ่าด้วยนะค่ะ"

     "ได้ครับคุณหนู"น้าโค้งให้รัญญ่าทีนึงก่อนจะเดินลากกระเป๋าของรัญญ่าเเละของฉันเข้าไปไว้ในโรงเเรมก่อนจะเดินออกมาเเล้วขับรถจากไป

     "สวยดีใช่มั้ยเเอลล่า ฉันอยากมาที่นี้ตั้งนานเเล้วเคยมากับพ่อเเม่ตอนเด็กๆเเต่พอพ่อเริ่มงานยุ่งก็เลยไม่ได้มาเลย"

     "อือสวยมาก ฉันก็ไม่ได้มาเหมือนเธอนั้นเเหละตั้งเเต่พ่อย้ายไปทำงานที่ต่างประเทศ"

     "งั้นจะรออะไรล่ะ ไปเล่นทะเลกัน"รัญญ่าหันมาพูดเเล้วดึงมือฉันเข้าไปในโรงเเรม

     "สวัสดีค่ะยินดีตอนรับสู่โรงเเรมของเราค่ะ ไม่ทราบว่าจะรับห้องเเบบไหนดีค่ะ"พนักพูดขึ้นหลังจากที่เราเดินมาถึงหน้าเคาร์เตอร์เเล้ว

     "ฉันรัญญ่าเอง"

     "อ่อคุณหนูรัญญ่านี้เอง เชิญเลยค่ะเราเตรียมห้องไว้ให้เเล้ว"พนักงานเมืื่อรู้ว่าเป็นรัญญ่าจึงรีบเชิญขึ้นไปบนห้องทันที ห้องที่นี่จัดเป็นห้องที่ใหญ่มากมีสองเตียงมองเห็นวิวข้างนอกทุกสิ่งทุกอย่างจัดเป็นระเบียบเรียบร้อยม่ีโทรทัศน์เเละบาร์เล็กๆด้วย

     "เชิญพักผ่อนตามสบายเลยค่ะ มีอะไรโทรเรียกได้ตลอดเวลานะค่ะ"     

     "ค่ะ"รัญญ่าตอบเเล้วพนักงานก็เดินออกไป

     "แอลล่าเธอหิวยังลงไปกินอะไรข้างล่างมั้ย"

     "ไปสิหิวเเล้วเหมือนกัน^ ^"เราเดินลงมาหาอะไรกินข้างล่างที่นี่จัดเป็นโรงเรียนที่ดีมากเลยดูเเลเอาใจใส่ลูกค้าสิ่งอำนวยความสะดวกครบมีโซนหลายโซนให้เราเลือกพักผ่อนด้วย

     "เฮ้ รัญญ่าเธอมาเที่ยวกับเค้าด้วยหรอ"หนุ่มหน้าตาหล่อสามคนทักขึ้นเมื่อเห็นเราเดินอยู่

     "อ้าว ทีเค ชาลี โมนิก พวกนายก็มาด้วยหรอ"

     "ใช่ เจฮาร์ทมันชวนมานะเเต่เจ้าตัวหายไปไหนก็ไม่รู้ส่วนพ็อตตันมันติดธุระเลยไม่ได้มา"คนที่ฉันคิดว่าน่าจะเป็นทีเคพูดขึ้น หลังจากนั้นก็หันมามองหน้าฉันต่อ

     "เเอลล่าเธอก็มาด้วย??ว้าวเธอสวยมากเลยสวยกว่าตอนใส่เเว่นหนาเตอะเป็นยัยเฉิ่มอีก"

     "นายเคยเห็นฉันด้วยหรอ??"ม่ายยยนะT T

     "เคยเห็นสิเธออยู่ห้องเดียวกับเจฮาร์ทเป็นเด็กที่ย้ายมาใหม่จากโรงเรียน PK จริงๆก่อนหน้านั้นพวกเราเคยเจอเธอเเล้วเเหละเธอยืนร้องไห้อยู่บนสะพาน ครั้งเเรกพวกเราคิดว่าเธอจะโดดน้ำตายเเล้วซะอีก"จริงดิเคยเห็นฉันเเล้วหรอว่าทำไมเจฮาร์ทถึงทักฉันตอนที่เจอกัน

     "ฉันไม่คิดสั้นขนาดนั้นหรอกพวกนายลืมๆไปเถอะ"หน้าอายจัง

     "ฮ่าๆๆโอเคๆ อ่อลืมบอกฉันทีเคนะ ส่วนคนซ้ายชาลีคนขวาโมนิกส่วนอีกคนพ็อตตันมันไม่ได้มาด้วยพวกเราอยู่ห้อง B นะเป็นเพื่อนสนิทสุดเลิฟของเจฮาร์ท นั้นไงพูดถึงก็มาพอดี"เจฮาร์ทนายนี่ตายยากจริงๆเลย

     "บังเอิญจังเลยนะเจฮาร์ท ที่ชวนเพื่อนพวกนายมาเเถมมาวันเดียวกับฉันเเละเเอลล่าด้วย"รัญญ่าหันไปหาเจฮาร์ทที่อยู่ๆก็โผล่มาอยู่ข้างหลัง

     "ก็คงจะอย่างนั้น"เจฮาร์ทตอบได้หน้าตายสุดๆก่อนจะหันมามองฉันเเล้วยิ้มเจ้าเล่ให้ทีนึงก่อนจะหันไปสั่งพวกเพื่อนๆเค้า

     "ทีเค ชาลี โมนิก ไปกันได้เเล้วฉันง่วงนอนจะตาย ส่วนพวกเธอไว้เจอกัน "อย่าเจอกันอีกเลย ไปเถอะชิวๆ

     "เจฮาร์ทดูเงียบๆเเบบนี้ฉันว่าต้องชอบเธอเเน่เลย ปกติเค้าไม่ใช่คนเเบบนี้นะเเต่ก่อนเค้าดูลึกลับน่าค้นหาเเต่ตอนนี้อยู่เหมือนหนุ่มเจ้าเล่น่ากลัวบอกไม่ถูกอีกอย่างเล่นตามมาถึงที่นี่เลย"รัญญ่าพูดขึ้นหลังจากที่พวกเจฮาร์ทเดินหายไปกันหมดเเล้ว

     "เธออย่าคิดอย่างนั้นซิมันอาจเป็นเรื่องบังเอิญก็ได้(มั้ง)เค้าเคยบอกฉันเเล้วว่าไม่คิดที่จะพิศวาทฉันอ่ะ"

     "มันก็ไม่เสมอไปหรอก ถ้าเจฮาร์ทชอบเธอจริงๆเซรินไม่ปล่อยเธอเเน่ เธอต้องระวังให้มากๆนะ"

     "โอเค จ้าๆๆเธอไม่ต้องเป็นห่วงนะ"ฉันรีบตอบรัญญ่าไปเพราะสายตายเธอดูเป็นห่วงมากๆหน้าก็เหมือนคนจะร้องไห้ เฮ้อ!!ชีวิตฉันจะอยู่อย่างสงบเเบบนี้อีกกี่วันนะ