Dark Love! ปกปิดหัวใจ..ไม่ให้ใครรรู้

     "เเอลล่าเป็นไงบ้างลูก โรงเรียนใหม่ดีไหม"เเม่ฉันทักขึ้นหลังจากที่ฉันเดินเข้ามาในบ้าน

     "ดีค่ะเเม่ ไม่มีใครสนใจหนูเลยสักคน อีกอย่างหนูมีเพื่อนใหม่เเล้วด้วยเธอชื่อรัญญ่า น่ารักมากอยู่สวยด้วย"ฉันเล่าให้เเม่ฟังด้วยความดีใจ ร้อยวันพันปีฉันจะได้มีเพื่อนสักคน T T

     "ดีเเล้วจ๊ะลูก เเม่ดีใจด้วยนะแม่ค่อยหายห่วงลงไปหน่อย"ฉันเห็นรอยยิ้มของแม่ที่เเสดงถึงความดีใจ เเม่คงจะเหนื่อยมากที่ค่อยเป็นห่วงฉัน พ่อของฉันทำงานอยู่ที่ต่างประเทศ นานๆจะได้กลับบ้าน เเต่ก็ไม่ลืมที่จะส่งเงินมาให้เเม่กับฉันใช้ทุกเดือน

     "ไปลูกกลับมาเหนื่อยๆอาบน้ำอาบท่า เเล้วลงมากินข้าวกัน วันนี้เเม่ทำของโปรดของลูกเลยนะ"

     "ค่ะเเม่ ^ ^"ฉันพูดเเล้วรีบขึ้นไปอาบน้ำทันที

     1 อาทิตย์ ผ่านไป...

     ชีวิตของฉันราบรื่นดีค่ะไม่มีเรื่อง!!อยู่สุขสบายครบ32 มีมาหาเรื่องนิดหน่อยเเต่รัญญ่าเพื่อนเลิฟก็ช่วยไว้ตลอด อ่อ!!อยากจะบอกว่าฉันกับรัญญ่าเริ่มสนิทกันมากขึ้นเเล้ว มากจนถึงฉันสามารถเล่าเรื่องราวที่ทำไมฉันถึงย้ายโรงเรียน เเละฉันก็ให้รัญญ่าได้ยลโฉมที่เเท้จริงของฉันเเล้วด้วย รัญญ่าอึ้งไปตั้ง 0.9999วิ เธอบอกว่าไม่เป็นไรอยู่ที่นี้ไม่ต้องกลัว><น่ารักที่สุดดดด (เพ้อในห้องน้ำนานไปเเล้วนะยัยบ้า!!)

      โอเคเรียบร้อยเเล้ว หน้าเเป๊ะผมเเป๊ะ เเต่ปัญหาที่เเว่นนี่เเหละ เฮ้อ...ไม่ถนัดใส่เอาซะเลย มันทำให้อ่านหนังสือหรือมองสิ่งรอบตัวลำบาก เอาเถอะเพื่อความปลอดภัยใส่ดีกว่า ฮิฮิ

     "อุ๊ย ขอโทษค่ะ"ฉันพูดขึ้นหลังจากที่กำลังจะเดินเข้าห้องเรียน ฉันเงยหน้ามองคนที่เดินชนเค้าเป็นผู้ชายสูง ใบหน้าที่หล่อ ผิวสีขาวที่อยู่ใต้เสื้อสีดำเเบบที่มีหมวกปิดหน้า ฉันไม่รู้หรอกนะว่าผู้ชายคนนี้เป็นใครเเต่เค้าดูลึกลับมาก เซ้นซ์ของฉันบอกได้เลยว่านายนี้เป็นคนที่หน้ากลัว เเต่เอ๊ะ!ทำไมนายคนนี้ถึงเดินออกมาจากห้องเรียนฉันล่ะ ฉันจำได้นะว่าตั้งเเต่ที่ฉันย้ายมาไม่เคยเห็นคน คนนี้เลย...

     "เธอจะยืนขวางทางฉันอีกนานมั้ย"นายลึกลับพูดขึ้นหลังจากที่ฉันยืนเป็นหุ่นขี้ผึ้งมองหน้าเขาอยู่

     "อื้มมขอโทษนะฉันไม่ได้ตั้งใจ"ฉันพูดเเล้วรีบเดินเข้าไปในห้องเรียน

     "หึ!ยินดีที่ได้รู้จักนะแอลล่าเธอแปลงโฉมได้ไม่เนียนเลย"เสียงของนายลึกลับพูดขึ้น หัวใจของฉันเหมือนจะหยุดเต้น เค้ารู้ได้ยังไงว่าฉันเป็นใคร ฉันหันกลับไปมองนายลึกลับเเต่เค้าไม่ได้อยู่ตรงนั้นเเล้ว...