P.P.Rising The Bullet Time อภินิหารพลังจิตเหนือโลก
เขียนโดย 
Spy442299
วันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 10.54 น.
แก้ไขเมื่อ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2557 17.28 น. โดย เจ้าของนิยาย
42) ปฐมบท EP.2 All Hail Future [เปิดศึก]
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความP.P. Rising: The Bullet Time
เดอะบูลเลตไทม์ อภินิหารพลังจิตเหนือโลก
- ปฐมบท EP.2 All Hail Future [เปิดศึก]
◊◊◊
[14:24] [10/01/2058]
[Area TH-7 คาบเส้นระหว่างเขตกลางกับเขตใต้, ยาน Blackbird บนท้องฟ้า]
‘ล้า...’
ความรู้สึกแรกที่พีสัมผัสได้ เขาค่อยๆ ลืมตาขึ้น แสงไฟบนเพดานส่องเข้าตาที่แสบพอตัวเลยยกมือซ้ายขึ้นมาบังไว้และนั่นทำให้เขาได้ยินเสียงคนรอบข้างหลายคน ซึ่งไม่รู้ว่าเป็นใครบ้างเพราะสายตาเขาเบลอ
“เฟลิกซ์! เด็กนี่รู้สึกตัวแล้ว” เสียงผู้หญิงเข้มคนหนึ่งที่เขารู้สึกเหมือนจะคุ้นหู แต่ก็นึกไม่ออกว่าเป็นใคร
“พี่หญิง!” เสียงใสแอ๊บแบ๊วคือเรสเทียร์ เขาจำได้ดี
“ค่อยอย่างชั่ว นึกว่าจะตายไปแล้ว” เสียงคล้ายๆ เรสเทียร์ แต่ไม่ใช่ ซึ่งเขาไม่รู้จัก
“ปากเสีย! เรลี่” เสียงของเฟลิกซ์ต่อว่า
“ขอโทษคะ”
“ฉันว่าให้ยาสลบอีกสักเข็มก่อนดีไหม” เสียงผู้หญิงคนแรกเอ่ย
“หือ? ทำไมละนานามิ?” เฟลิกซ์ถาม “ให้มีสติไว้ก่อนดีแล้วไม่ใช่หรือไง? หรือฉันคิดอะไรผิด?”
“ก็ไม่ทำไมหรอก กลัวเหมือนเธอตอนเพิ่ง...เสีย...ไอ้นั่นข้างซ้ายไป”
“อ่า...ก็จริง” เสียงเฟลิกซ์แผ่วลง
“แต่ฉันแอบให้ไปแล้วล่ะ คงอีกสักห้านาทีจะออกฤทธิ์”
“หา!”
‘อะไรของพวกเขานิ?’
พีขมวดคิ้วเพราะจับต้นชนปลายไม่ถูก สายตาเขาเริ่มปรับตัวจนเห็นใบหน้าทั้งสี่คนอย่างชัดเจน คนแรกเขารู้จักดีคือเรสเทียร์ที่เบ้าตาแดงร้องไห้หนักมาก สภาพเธอดูมอมแมมไปทั้งตัว ส่วนอีกสองคนก็คือเจ้าหน้าที่ MLA ที่ชื่อว่าเฟลิกซ์และผู้หญิงผมยาวสีม่วงยาวเลยบ่า ซึ่งคนหลังเขาจำได้ว่าเป็นคุณนานามิ ผู้ขับยาน Blackbird หนีออกมาพร้อมกันกับยานของเวิลด์เจเนรัลในคราวบุกไปเหมือง ส่วนอีกคนเป็นเด็กผู้หญิงไว้ผมทักเปียยาวสีเหลือง พีเอ่ยถามสิ่งที่เกิดขึ้น
“มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย”
พอเขาถามจบทุกคนกลับเงียบ ทำหน้ากลืนเข้าคายไม่ออก
‘โห้ยๆ ทำไมไม่พูด...เอ? ทำไมที่ขาฉันไม่รู้สึก?’
พีใช้มือทั้งสองข้างดันตัวขึ้น เห็นมีผ้าห่มคลุมช่วงครึ่งตัวล่างจะหยิบออก แต่กลับถูกเฟลิกซ์ใช้มือกดตัวเขาให้นอนอยู่บนเตียง
“เธออย่าลุก เพิ่งโดนสะเก็ดระเบิดมา นอนอยู่เฉยๆ ดีแล้ว”
“อ่าครับ...แต่อยากรู้ว่านี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้น...รู้สึกว่ายังอยู่ที่หน้างานแล้วมี...”
พีหยุดเอ่ยทวนความทรงจำเพราะเริ่มรู้แล้วว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น แต่ก็ไม่รู้เหตุผลของเรื่องที่เกิดขึ้นอยู่ดี ระหว่างนั้นเฟลิกซ์ได้หยิบแผ่นจอใสที่ปรากฏข้อมูลบางอย่างมาให้ดู
“คำตอบที่เธอหาอยู่นี่”
พีจ้องมองดูข้อความและภาพ ปรากฏให้เห็นตัวเมืองลอยฟ้าชินโคเซ็นลักษณะคล้ายลูกข่างขนาดยักษ์ที่ลอยเหนือแร่คริสตัลชายน์ขนาดใหญ่ ใช้ป้อมปืนรอบตัวเมืองยิงกระหน่ำลงบนเมือง Area-TH 7 เขตกลางกระหน่ำไม่ยั้ง ส่วนยานแม่มอชชินนี่ของเวิลด์เจเนรัลกำลังบินหนีออกมา เขาเพิ่งเห็นหัวข้อข่าวที่อยู่ข้างบนว่า ‘ไฮเทคอัพเปอร์ปรปักษ์! เทเลพอตชินโคเซ็นยึด Area TH-7!’
‘ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ แล้วนะเนี่ย’
พีเหงื่อตกแล้วถามเรื่องที่เขาอยากอยู่
“คุณเฟลิกซ์ ที่งานนั่นโดนถล่มเละใช่ไหมครับ”
“ตอนที่ฉันบินไปรับเธอตาม GPS ที่เรสเทียร์ส่งมา...ไม่ได้อยู่ที่งานนะ แต่บินผ่านอยู่...เป็นหลุมระเบิดใหญ่เอาเรื่อง”
“หือ? งั้นเหรอครับ” พีกำลังคิดว่าตัวเองรอดมาได้ยังไง จะถามเรเทียร์ แต่สุดท้ายกลับมาเรื่องเดิมที่เขาตั้งข้อสังเกตอยู่ “คิดว่ามันแปลกๆ ไหมครับ”
“แปลก!?”
“เพราะซีอีโอของไฮเทคอัพเปอร์อยู่ที่งานนั้นด้วย”
“อ๋อ...นี่เธอคิดว่าเคนชิโร่นั่นสำคัญต่อไฮเทคอัพเปอร์ใช่ไหม? หมอนั่นเป็นแค่หุ่นเชิดให้ลากัซเท่านั้นแหละ”
“หา?” พีเพิ่งได้ยินเรื่องนี้เป็นครั้งแรก
“อย่างที่เธอเข้าใจ ด็อกเตอร์ลากัซประกาศเปิดศึกกับเวิลด์เจเนรัลแล้ว ตาแก่นั่นคงทนไม่ไหวที่ต้องอยู่ใต้อาณานิคมของเวิลด์เจเนรัล...เอาเป็นว่าตอนนี้รู้แค่นี่พอ เธอต้องพักได้แล้ว”
“พัก? ฉันว่าไม่เป็น...ไร...มาก แล้วเพื่อน...ของ...ฉะฉัน...”
พีรู้สึกหมดแรงขึ้นมากะทันหันก่อนที่เขาจะเผลอหลับไปในที่สุด คนอื่นที่ยืนรายล้อมเขาอยู่พากันถอนหายใจอย่างอ่อนแรง เรสเทียร์ถามบางอย่างกับเฟลิกซ์
“ให้เป็นแบบนี้จะดีเหรอคะ?”
“เชื่อเถอะ ฉันเคยผ่านเรื่องแบบนี้มาก่อนแล้ว เลยรู้ดีกว่าถ้าเด็กนี่เห็นสภาพตอนนี้ในเวลานี้ขึ้นมา มันจะปวดร้าวมากแค่ไหน ไว้ให้หมอที่ฉันรู้จักดูอาการเด็กนี้ก่อน...คงมีวิธีพูดให้เข้าใจกว่าฉันในตอนนี้”
เฟลิกซ์พูดเสร็จใช้มือดึงผ้าห่มที่คลุมตัวพีออก ปรากฏร่างกายพีทั้งตัวแต่ที่ขาทั้งสองข้างหายไปเหลือแต่ต้นขาที่มีผ้าพันแผลซับเลือดอยู่เท่านั้น ยาน Blackbird มุ่งตรงออกจาก Area TH-7 ทางใต้ออกไปโดยมีจุดหมายอยู่ที่ Area SP อยู่ห่างออกไปเก้าร้อยไมล์ บินหนีออกจากความยุ่งเหยิงทั้งหมด
◊ ◊ ◊
คุยกับคนเขียนกันนะ >_<
เย้ๆ ในที่สุดเริ่มต้น EP.2 ได้สักที หลังทำการ Rewrite ครั้งที่ 3 อย่างถี่ถ้วนมาครึ่งปี
ในเมื่อสถานการณ์ชุลมุลวุ่นวายแบบนี้ พวกเขาจะทำเช่นไร?
แล้วพีจะรู้ตัวเมื่อไหร่ว่าขาของเขาหายไป
โปรดติดตามตอนต่อไปที่มีชื่อว่า Battle: Area TH-7 บทที่ 1 [คริสตัลชายน์]
เมื่อพลังจิตผงาดทั่วโลก การผจญภัยอันแสนวุ่นวายจึงบังเกิดขึ้น!!
ถ้าชอบก็ Comment ให้กำลังใจกันบ้างเน้อ 1 Comment เท่ากับล้านกำลังใจเลย ฮ่าๆ
By Spy442299 & Nattanan Srising
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
