Hyounaka รักป่วนก๊วน

     เช้าแสนหนาวในช่วนกลางเทอมของการเรียน

          "อะไรน่ะ มีจริงดิ"

     เสียงพึมพำของเหล่านักเรียนชายที่ตั้งกลุ่มคุยกันในตอนเช้าภายในห้องเรียน สวัสดีครับผมฮาทางิกิ ริทาโตะ เรียนอยู่ปี2 ห้อง C ในโรงเรียนซุเซ็นกิ

          "ไง ริทาโตะ"

          ทาริ คางาวะ นักเรียนชายที่มีผู้หลงใหลมาก กำลังเดินมาหาผมจากทางหน้าห้อง ดูเหมือนจะถืออะไรมาด้วย แล้วนั่งลงบนเก้าอี้ตรงด้านหน้าผมและหันเก้ามาหาผม

          "ไง คางาวะ ถืออะไรมาน่ะ"

          "ก็แค่ของฝากจากคนรู้จักน่ะ"

          "เอ้~ นายก็ได้ด้วยเหรอ"

     สิ่งที่วางอยู่ตรงหน้าก็คือเค้กหน้าหัวใจที่ตกแต่งได้สวยงามมากพร้อมกับเขียนว่า 'ฉันชอบคุณมากค่ะถึงคางาวะ' น่าจะใช่

          "ก็น่ะ"

          "โชคจังน่ะ"

     ตอนที่คุยอยู่นี่ มี้เสียงผู้หญิงมากมายจากนอกห้องเรียนที่ผมอยู่น่จะเป็นแฟนคลับคางาวะแน่ๆ ยังพูดไม่ทันขาดคำพวกเธอเหล่านั้นก็เดินเข้ามาเหมือนเจอดาราดังยังไงยังงั้นเลย ซึ่งพวกผมที่กำลังคุยอยู่จึงต้องรีบอยู่สนทนากันทันที เพราะว่าผมที่นั่งอยู่กำลังโดนผู้หญิงเหล่านั้นเบียดอยู่ หน้าอกของพวกเธอกำลังบีบจนจะหายใจไม่ออก ผมเลยรีบออกจากจุดนั้นโดยการออกจากห้องเรียนจนเดินไปโดนใครเข้าก็ไม่รู้

          "เกือบแบนแล้วสิ"แต่ก็รู้สึกดีนิดๆแหะ

          "เออ...คือ..."

          "ขอโทษครับ เป็นไรหรือเปล่า"เป็นเรื่องแล้วไปชนเขาแน่เลย

          "มะ...ไม่เป็นค่ะ"

          "ต้องขอโทษ พอดีไม่ทันมองทาง"

          "เออ...คือ...มีอะไรในห้องเหรอค่ะ?"

          "เปล่าหรอ ไม่มีอะไร"

     ผมลองมองไปในห้องอีกทีก็เห็นแต่กลุ่มแฟนคลับของคางาวะยืนกรี๊ดกร๊าดกันรอบตัวคางาวะ แต่หมอนั้นก็ยังมองมาหาผมเหมือนกับจะให้ผมช่วยยังไงยังงั้น ผมก็ทำอะไรไม่ได้มากไดแค่โบกมือให้แล้วบอกว่า 'ขอบให้โชคดี' อะไรทำนองนั้นแล้วเดินไปยังบันทางลงเพื่อจะเดินไปตากอากาศยามเช้าในรั้วโรงเรียน

          "ใกล้แล้วๆ"

     เสียงเหล่านักเรียนยืนพูดคุยกันเกี่ยวกับอะไรชะอย่างที่กำลังจะเกิดอะไรทำนองนั้นละมั้ง ไม่ทันไรเสียงรถยนต์จากด้านหน้าประตูทางเข้าของโรงเรียน พวกนักเรียนชายที่อยู่รอบๆเดินไปยังจุดที่มีรถมาจอดส่งใครก็ไม่รู้ ผมเริ่มสงสัยว่าพวกเชายืนมองอะไรกัน ผมจึงเดินไปดูท่ามกลางฝูงนักเรียนจำหน่วยมาก ผมเห็นเหล่าแม่บ้านพ่อบ้านยืนต้อนรับด้านนอกของตัวรถที่สีดำสนิท แล้วประตูก็เปิดออกท่ามทางเหล่าพ่อบ้านแม่บ้านที่ยืนรอ

          "โอ้น่ารักมาก!"

          "สุดยอดเลย!"

     เสียงเหล่านักเรียนชายที่กำลังรอการมาเธออย่างใจจดใจจ่อ เหมือนกันกำลังรอของขวัญจากพระเจ้าอะไรประมาณนั้นเลย

          "เธอคนคือ...ใคร"

          "นายไม่รู้จริงๆเหรอ"

          "ก็มันแน่สิ"คางาวะ นายรอดมาได้ยังไงอยากจะถามจริงๆ

          "ฉันมีวิธีของฉันอยู่แล้ว"นายรู้ได้ยังไงฟ่ะว่าฉันอยากถามอะไร

          "นายเคยได้ข่าวลือหรือเปล่า"

          "ข่าวลืออะไร?"

          "ข่าวที่ว่าแชมป์เมื่อปีก่อน"

     เมื่อจะเคยได้ยินว่าแชมป์มิสสคูลเป็นนักเรียนที่เรียนอยู่โรงเรียนของเราด้วยสิแต่ไม่รู้ว่าเป็นนักเรียนห้องใหน

          "ก็เคยได้ยินมาเหมือนกัน"

          "แชมป์มิสสคูลที่ได้เมื่อปีก่อนคือเธอคนนั้น"

     มันก็จริงแหะผมเห็นแสงออล่าออกมาจากตัวเธอ นี้เป็นนางฟ้าหรือของขวัญจากพระเจ้าผมยืนจ้องมองเธอจนไม่กระพริบตาเลย เธอน่ารักมากเหมือนกับหลุดออกมาจากหนังสือการ์ตูนยังไงยังงั้นเลย ตอนนี้เธอกำลังมองผมอยู่หรอไม่มั้ง

          "นายตรงนั้นน่ะ กำลังจ้องฉันอยู่ใช่"

     ซวยล่ะสิจริงๆด้วย เธอกำลังมองมาหาเราจริงๆด้วย เวรแล้วนักเรียนชายที่ยืนอยู่ก็แยกออกเป็นสองข้างเหมือนกำลังเปิดทางให้เธอมาหาผมตรงๆ เอาแล้วสิเธอกำลังเดินมาแล้วมาหาแล้วทำไงดี

          "เมื้อกี้ฉันถามไม่ได้ยินหรอ"

     แย่แล้วเธอมายืนอยู่ตรงหน้าผมชะแล้วท่ามกลางนักเรียนชายที่จ้องมองผม เมื่อกับกำลังอิจฉาผมหรืออะไร สายตาเหมือนกับว่าถ้าพูดอะไรแปลกๆออกมาแก่โดนฆ่าแน่อะไรประมาณนั้น จะทำไงดี ต้องทำยังไงดีล่ะ

จบตอน...

--------------------------------------------------------------------------------

งานมิสสคูล(Miss School)

เป็นงานประกวดของเหล่านักเรียนสาวทุกโรงเรียนในจังหวัดเดียวกัน(มัธยมเท่านั้นน่ะ)