พรหมลิขิตรัก ( แต่งใหม่ ) ( girlfriend )
เขียนโดย 
pee_poo
วันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.54 น.
แก้ไขเมื่อ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 21.14 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) แนะนำตัวละคร
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความนิยายเรื่องนี้ที่ลบออกไปจะมาแต่งใหม่แล้วนะค่ะ ฝากติดตามด้วยนะค่ะ เริ่มเรื่องกันเลย!!
แนะนำตัวละคร
1.พี สาวหล่อที่มีเอกลักษณ์ในตัว ใครใครก็ต่างชื่นชอบเค้ากันทั้งนั้น พีเรียนอยู่คณะศิลปศาสตร์ปีสาม หน้าตาหล่อเหลาคล้ายผู้ชายท่ามองเผินเผินก็นึกว่าเป็นผู้ชาย พีเป็นคนรักการวาดรูปและเค้าจะวาดรูปผู้หญิงคนที่เค้ารักพร้อมมีรูปหัวใจประทับแต่เค้ายังไม่มีใครให้ประทับตรารูปหัวใจ
2.ยุนอา สาวสวยน่ารักลูกครึ่งเกาหลี ยุนอาเป็นคนเชื่อมั่นในความรัก เธอเสียพ่อและแม่ไปตั้งแต่เด็กเด็กเพราะอุบัติเหตุ เธอจึงอยู่กับยายสองคน จนวันที่เธออยากมาเรียนที่ประเทศไทยเพราะแม่ของเธอมาเจอพ่อที่ประเทศไทยเธอจึงอยากเจอใครสักคนแบบพ่อและแม่บ้าง
3.คิว สาวหล่อที่ชอบร้องเพลงและได้ตั้งวงขึ้นมามีพี คิวและจินอยู่ด้วย คิวเป็นคนเจ้าชู้เพราะหน้าตาก็ถือว่าดีเลยชอบหว่านเสน่ห์ไปทั่ว
4.วิว สาวสวยหน้าคมที่ชอบพีมานานมากและเธอยังไม่ได้บอกพีเรื่องที่เธอชอบพีสักครั้ง
5.จิน สาวหล่อใส่แว่นหนาเตอะประจำกลุ่มของพีและคิว แต่ถ้าจินได้ร้องเพลงหรือดีดกีต้าร์เค้าจะดูดีขึ้นมาทันที
6.ออย สาวผมสั้นที่หน้าตาพอใช้ เธอเป็นตัวของตัวเองมากที่สุด
..ตัวละครในเรื่องนี้เป็นแค่ตัวหลักหลักเท่านั้นนะค่ะ แต่อาจจะมีตัวละครอื่นอื่นที่เอามาใส่ด้วย.. ยังไงก็มาเริ่มเรื่องกันอีกครั้งได้เลย!!
"กึก กึก กึก กึก" เสียงเท้าเดินมาเป็นระยะระยะ
"........" เพียงแค่เธอเดินผ่านไปหัวใจของฉันมันก็เต้นแรงเหมือนจะหลุดออกมาอย่างงั้นแหละ พีหยุดนิ่งไปสักพักหันหลังไปมองหญิงสาวลูกครึ่งที่กำลังเดินผ่านไปเธอใส่ชุดของมหาลัยสีขาว กระโปรงยาว สะพายกระเป๋าสีน้ำตาลใบเล็ก มือถือหนังสือสองสามเล่มกำลังเดินผ่านเค้าไป
"........" พีได้แต่อมยิ้มและเดินเข้าไปห้องศิลปะ
"พี" คิวเดินเข้ามาทักพอดี
"อืม ว่าไง"
"แกแต่งเพลงเสร็จรึยังอ่ะ"
"อ้อ ยังไม่เสร็จเลยอ่ะ พอดี..ฉันยังนึกเนื้อไม่ค่อยออก ถ้าฉันนึกออกเมื่อไหร่เดี๋ยวฉันจะบอกนะ"
"อึ้ม ขอบใจ เดี๋ยวฉันเข้าเรียนก่อนนะ"
"อืมอืม" พีพูดจบก็เตรียมวาดรูปที่ครูให้วาดทันที
..ผ่านมา 1 ชั่วโมง..
"เอาล่ะวันนี้พอแค่นี้ก่อนนะ" คุณครูที่สอนศิลปะบอก
"แอ๊ดดด" เสียงจากพีที่เอาหน้าต่างขึ้นเพื่อให้แสงสว่างทอดมาภายในห้อง
"...นั่นมัน..." พีรีบถอดผ้ากันเปื้อนแล้วหยิบกระเป๋าวิ่งไปหาผู้หญิงที่กำลังเดินไป
"..เห้อ..เห้อ เห้อ" พีหอบจากการวิ่งตามหาแต่ไม่มีวี่แววเธอคนนั้น
"ฟุบ" พีดันหันหลังไปชนคนคนนึงเค้า
"อ้อ ขอโทษนะ" พีช่วยผู้หญิงตรงหน้าเก็บหนังสือ
"ตึก ตึก ตึก ตึก" เสียงหัวใจพีเต้นแรงกว่าเดิมเมื่อผู้หญิงคนตรงหน้าคือคนที่เค้าตามหา
"ขอบคุณค่ะ" ยุนอารับหนังสือจากพีแล้วเดินไป
"........." พียิ้มแววตาเต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก
"พี" เสียงวิวดังมาทำให้พีหลุดออกจากภวังค์
"หือ"
"เป็นอะไรไปพีทำไมหน้าแดง" วิวเห็นหน้าของพีแดงระเรื่อเลยถาม
"ป ป เปล่า แล้วเธอมีอะไรรึเปล่า"
"วันนี้เธอมีเรียนรึเปล่า"
"อืม..มีวันนี้ฉันมีเรียน..."
"ฉันว่าจะชวนไปห้างสักหน่อย งั้นเธอไปเรียนเถอะเดี๋ยวจะสายเอานะ"
"ฉันไปเรียนก่อนนะ" พียิ้มแล้วเดินไป
"สักวันนึงฉันจะทำให้เธอประทับตรารูปหัวใจไว้ที่ภาพวาดของฉันให้ได้พี" วิวพูดกับตัวเอง
..เลิกเรียน..
"ซู่ ซู่ ซู่" เสียงฝนที่กระหน่ำตกลงมาเพราะเดือนนี้มันหน้าฝน
"นี่ยุนอา..คือฉันเห็นคนเค้าเม้าส์กันอ่ะนะว่าเธออ่ะกำลังจีบพีอยู่เหรอ" ออยถามยุนอา
"หา...ใครกัน พี" ยุนอาที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ที่ห้องสมุดก็เอ่ยถาม
"นี่เธอไม่รู้จักจริงๆเหรอ พีอ่ะ ดังๆอ่ะ"
"........" ยุนอาส่ายหน้า
"เดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟังคือมีคนเห็นเธอทำหนังสือตกพีเห็นเลยเข้าไปช่วยเก็บ คือตีความหมายก็แบบเธออยากให้พีหันมาไรงี้"
"ฉันไม่รู้จักพีหรอกนะ เค้าแค่ชนฉันเฉยๆ"
"อึ้ม เห็นเค้าว่ากันว่าพีมีคนรักแล้วนะแต่ยังไม่รู้ว่าใครกัน"
"จริงเหรอ เค้าเป็น..."
"พีเค้าเป็นสาวหล่อขวัญใจสาวๆเลยล่ะจ่ะ นี่ก็เย็นแล้วฉันกลับบ้านก่อนแล้วกันนะ เดี๋ยวฝนจะตกหนักไปมากกว่านี้"
"อึ้ม" ยุนอายิ้ม
"........" พีเข้ามาหลบฝนในห้องสมุดแล้วเจอยุนอาพอดี
"........" ยุนอามองพีแล้วก็ก้มหน้าอ่านหนังสือต่อ
"ฟุบ ชี..." พีถอนหายใจเมื่อตัวเองมองแต่ยุนอาเลยชนกับโต๊ะวางหนังสือเล็กๆแล้วหนังสือหล่น
"............." ยุนอาเห็นเลยเข้าไปช่วยเก็บ
"ขอบคุณ" พีก้มหน้าให้
"......" ยุนอาก้มตอบกลับ
"ห้องสมุดจะปิดแล้วจ้า ทุกคนถยอยออกกันนะ" บรรณารักษ์เข้ามามาประกาศบอก
"แล้วทีนี้จะกลับบ้านยังไงดีล่ะเนี่ย" ยุนอาพูดกับตัวเอง
"เธอ....ไม่ได้เอาร่มมาเหรอ"
"......." ยุนอาพยักหน้า
"ถ้าไม่รังเกียจเธอไปกับฉันก็ได้นะ" พีพูด
"........" ยุนอายิ้มแล้วพยักหน้า
"ซู่ ซู่"
"เอาร่มไปทางเธอบ้างก็ได้นะ เธอเปียกแล้ว" ยุนอาพูดเมื่อเห็นแขนของพีเปียก
"ฉันไม่เป็นไร"
"ฉันก็ไม่เป็นไรเหมือนกัน" ยุนอาจับร่มให้ตรงๆ
"ซู่...." เสียงจากรถที่ขับแล้วน้ำกระเด็นมาโดนยุนอาพอดีแต่พีเข้ามาบังไว้ได้ทัน
"อ้า เธอตัวเปียกหมดแล้ว" ยุนอาหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมา
"......."
"เช็ดหน่อยสิ" ยุนอายื่นผ้าเช็ดหน้าให้พี
"อึ้ม" พีเช็ดหน้าที่เปอะเศษดิน
"......."
"เธอเอาร่มไปก่อนได้เลยนะ เดี๋ยวค่อยเอามาคืนฉันพรุ่งนี้"
"แล้ว...เธอจะไปยังไงล่ะ"
"ฉันไม่เป็นไรหรอก ส่วนผ้าเช็ดหน้าเดี๋ยวฉันเอามาคืนนะ"
"อึ้ม เอ่อ..แล้วฉันจะรู้ได้ยังไงว่าเธอชื่ออะไร"
"ฉันชื่อพี แล้ว..เธอ"
"ฉันยุนอาค่ะ"
"อืมๆ ฉันไปก่อนนะ"
"........" ยุนอาพยักหน้าให้แล้วพีก็เดินไปด้วยสีหน้าที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
