Oh! Baby I want to your ’s guy...

บทที่ 4 บ้านเมีย

หลังจากตกลงกันเสร็จไอ้ห่าชายน์ก็ให้ผมไปเก็บข้าวของเพื่อมาอยู่ที่บ้านมัน

“เฮ้ยๆ มึงหยุดอยู่หน้าประตูนั่นเลย” ผมบอกมันก่อนที่มันจะย่างสามขุมเข้ามาภายในห้องพักผม

จากนั้นผมก็รีบจัดแจงเก็บข้าวของอย่างลวกๆ และยังไม่ทันได้ลวกสุกดี(มึงพูดถึงเหี้ยไร ชักไกลละ กลับมาๆ) ไอ้ชายน์มันก็ยกบางอย่างขึ้นมาก่อนจะแว้ดจนขี้หูผมแทบทะลัก!!!

“ถุงยางใช้แล้ว ไอ้เหี้ยยยยย!!!!” นั่นแหละที่ผมพูดถึง-*-

“โอ๊ย หยุดได้มั้ยเนี่ย มึงเห็นมั้ยพอเข้ามาแล้วก็มีปัญหา กูเตือนมึงแล้วแม่งไม่เชื่อ” -O-

“มึง...” มันพูดขึ้นแล้วก็วรรคไว้ให้ผมสงสัยอยู่พัก เพื่อเหี้ยไร?

“มึงอะไรของมึง” -*-

“มึงห่วงความรู้สึกของกูขนาดนี้เลยหรอแซค”*O*

“ห่วงห่าเหวอะไรล่ะ! สัสสส อย่ามาดราม่าตรงนี้ กูจะรีบเก็บของ หิวข้าวจะแย่แล้ว”

“งั้นไปกินข้าวกัน”^^

“แล้วของๆ กูล่ะ”

“เดี๋ยวกูซื้อให้ใหม่ ที่จริง...กูแค่อยากมาดูบ้านมึงแค่นั้นเองแหละ กลิ่นห้องผัวกูนี่ปลุกอารมณ์ได้ดีชะมัด” :p

ไอ้สัสสสส...มันว่าจบก็ดึงแขนผมออกจากห้องทันที แม่ง!! มันหลอกผมอะสาวๆ ครับT^T

ในเวลาต่อมาพวกเราก็มาถึงภัตราคารสุดหรูภายใต้การปกครองของตระกูลเนอร์ดิของไอ้ชายน์มัน

“ถ้ามึงไม่ได้โดนจ้างมาแล้วมึงไม่คิดมั่งหรอว่าจะโดนกูหลอกเอาสมบัติ” ระหว่างที่กินข้าวผมก็ลอบถามเพราะสงสัยมันจริงๆ

“ไม่อะเพราะกูรักมึงกูยอมทุกอย่าง” หลังจากที่มันพูดสาวโต๊ะข้างๆ ก็หันมามองพวกผมอย่างสนใจ

“เหี้ย พูดเบาๆ ดิ แล้วเวลาออกนอกบ้านนะ เรื่องผัวๆ เมียๆ เนี่ยเลิกพูดได้มั้ย?”

“มึงกลัวอีชะนีพวกนั้นไม่ชอบใจหรือไง ได้..เดี๋ยวกูจัดให้!!” มันบอกจบก็ตะคอกขึ้นอย่างดังไปทางโต๊ะสาวสวยน่าขย้ำของผมเล่นเอาเหวอแดกกันไปทั้งภัตราคาร “สัสสสส มองเหี้ยไรผัวกู อยากโดนต่อยรึไง?”

ห่าเอ๊ย หาเรื่องให้กูชิบหายY.Y

“ใจเย็นๆ ดิมึงอะ” ผมพยายามปลอบเพราะอีกใจก็กลัวมันอยู่เหมือนกัน

“มึงก็จูบกูสิ กูจะปล่อยพวกมันไป”

“เหี้ยยย ให้จูบมึงเนี่ยนะกูยอมตายดีกว่า”

“ได้ งั้นกูจัดให้!!!” ไอ้ชายน์ไม่ยอมหยุดมันรีบลุกขึ้นไปคว่ำโต๊ะอาหารของพวกสาวๆ นั่น ล้มระเนระนาดจนสาวๆ พวกนั้นต้องถอยกรูดกันไปจนติดกำแพง

“ไอ้ชายน์หยุดเลยนะมึง”

“ไม่ กูไม่หยุด”

“ไอ้เหี้ยชายน์!”

เพี๊ยะ!! มือหนาของผมฟาดลงไปที่หน้าของมันเสียงดังสนั่น นี่ผมทำอะไรลงไป...

“กู...กูไม่ได้...อุ๊บ” OxO เสียงผมกลืนหายไปในลำคอทันทีที่ไอ้ชายน์มันจู่โจมผมด้วยจูบอันร้อนเร่า ผมพยายามผลักมันออกไปแต่คนตัวเล็กก็แรงเยอะเกินต้านทาน~

มันเนิ่นนาน...ผมตื่นเต้น ตกใจ ผวา หวาดกลัว รู้สึกผิด รู้สึกอาย ห่าเหวปนเปกันไปหมด มันถอนริมฝีปากออกจากผมอย่างอ้อยอิ่ง

“เหี้ยไรมึงเนี่ย”

“ทุกคนฟังนี่ผัวกู!!” มันยังไม่วายหันไปแว้ดใส่ชาวบ้านเขาต่อก่อนจะลากแขนผมอย่างไวออกไปจากที่นี่ “กลับบ้านเมียเดี๋ยวนี้”

ห่าเอ้ยชีวิตกู!! ต้องตกเป็นผัวเกย์โรคจิตอย่างมึงจริงๆ เหรอวะ ‘ชายน์’