Chuuu~ MYLOVE กระซิบรักปักหัวใจนายเพื่อนสนิท

     ณ โรงเรียนมัธยมปลายหมีเผือก

"อรุณสวัสดิ์มามิจัง"

"อรุณสวัสดิ์ อายะ"

"ไปทำอะไรมาเหงื่อเเตกเชียว"

"เเดดร้อนนะ"

     อ่อไปทำอะไรมานะเหรอ...............

เพราะหมอนั่นคนเดียวเลย!!!!!!อ้อลืมเเนะนำตัวไปฉันชื่อมามิ หรือ ยูกิยะ มามิ                      เเต่เพราะเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นเพื่อนๆส่วนใหญ่เลยชอบเรียกว่ามามิจังบ้านของฉันทำธุรกิจส่งออกเครื่องประดับเพชรพลอย พ่อกับเเม่ของฉันทำธุรกิจร่วมกับเพื่อนของท่านหรือคุณลุงที่เป็นพ่อของโชจิเราสองครอบครัวสนิทกันมาก(กอไก่ อีก48ล้านตัว)เเต่หมอนั่นกลับชอบเเกล้งฉัน วันนี้ก็ด้วยถ้าสงสัยล่ะก็ฉันจะสารธยายความจริงสุดเลวร้ายให้ฟัง

     #เช้าก่อนมาโรงเรียน

"มามิเสร็จรึยัง ฉันรอเธอจนคางยานถึงพื้นเเล้วนะ"

"เสร็จเเล้ว รอเเปป"

ฉันพูดพร้อมเดินลงไปหาโชจิที่รอข้างล่าง

"เเล้ววันนี้ใครจะเป็นคนปั่นล่ะ"

คือ ปั่นที่ว่าเนี่ยคือปั่นจักรยานไปโรงเรียนนะคือเเบบว่าโรงเรียนเราเป็นโรงเรียนอินเตอร์มีเเต่ลูกคุณหนูมาเรียนก็จริง เเต่ไม่รู้ทำไมเหตุฉไหนเขาถึงไม่จัดรถรับส่ง กลับให้นักเรียนขี่เเต่จักรยานเข้าไปอย่างเดียว เเละ นักเรียนทุกคนจะได้รับจักรยานเเจกฟรีคนละคันหรือสามารถซ้อนท้ายเพื่อนคนอื่นได้

"อืม... งั้นใช้วิธีเดิมล่ะกัน"

"ถึงจะพูดเเบบนั้นเเต่เธอก็เเพ้ตลอดนั่นเเหละจะเชื่อได้เรอะ???"

"เเน่นอน คนสวยพูดเเล้วไม่คืนคำ"

"งั้นก็ได้เลยยยย"

"เป่า!!  ยิง!!  ฉุบ!!"

ง่ะ!!! =[]= ไม่จริงงงงงงงง!!!!!

ชะ โชจิออก กรรไกร ส่วนฉันออกกระดาษ !!!!

"อุ๊บ! 555 เธอเเพ้เเล้วนะคนสวย ไปๆประจำที่คนขับได้เลย!!!"

"ไม่จริง!  ฉันไม่ยอมนายต้องใช้ทริคอะไรเเน่ๆ ถึงได้ชนะฉัน35ตารวดเเบบนี้!!!"

"เอ้า!  เเล้วฉันจะไปรู้ได้ว่าเธอจะออกอะไรอย่ามาเฉไฉนะ ไหนบอกว่าคนสวยพูดเเล้วไม่คืนคำไง"

=[]= ตายเพราะปากเเท้ๆ อยากตบปากตัวเองซักทีจังเลยเเต่กลัวเจ็บเพราะงั้นจึงยอมจำทน

เฮ้อ พูดเเล้วก็ต้องเดินไปที่จักรยานประจำที่คนขับ หมดกันชีวิตคุณหนู!!!