Tokyo Hacker

วันที่ 1 มกราคม เวลา 06:30 น. อากาศปกติ ท้องฟ้าแจ่มใส

 ณ บ้านโคซาค

     โคซาค ที่นอนหลับเพราะความเหนื่อยล้า จนลืมไปเลยว่าวันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก แสงแดดสาดแสงเข้าหน้าต่างบ้านกระทบกับใบหน้าของโคซาค

 "ตื่นสิฟ่ะ!"ลีนถีบประตูห้องนอนของโคซาทดัง"บึ้ม!"แต่ไม่สะทบสะท้านเท่าไหร่เพราะประตูห้องของโคซาคเป็นเหล็ก

 

 "อย่าทำร้ายประตูห้องฉันสิ! ไอ้ห่าน. ."โคซาคพูดทั้งๆที่หลับตาแล้วค่อยๆใช้แขนทั้ง2ข้างยันพื้นเตียงดันตัวเองลุกขึ้นด้วยสภาพงัวเงีย

 

 "พยากรณ์อากาศของวันนี้ ท้องฟ้าแจ่มใส่ ไม่มีท่าว่าจะฝนตกค่ะ~"เสียงจากนาฬิกาพยากรณ์อากาศที่อยู่บนโต๊ะข้างๆเตียง

 

 "จะดื่มไหม? อาหารเช้าเนี่ย มาช้าไม่ต้องกินเลยเอ็ง!~"ลีนบอกก่อนเดินลงไปชั้นล่างของบ้าน(ห้องนอนอยู่ชั้นบนของบ้าน)

 

 "เออๆ. .แล้วปลุกกรุทำไมว่ะเนี่ย?. ."โคซาคลุกจากเตียงแล้วตรงเข้าห้องน้ำเพื่อไปอาบน้ำแปลงฟัน

 

 "ไปโรงเรียนเฟ้ย! วันนี้เปิดเทอม"ลีนตะโกนบอกโคซาคแล้วเดินเข้าครัวเพื่อทำอาหารเช้า

 

หลังจากทำหอกในตอนเช้าเสร็จ. . . #ถรุ้ยย

     โคซาคเดินลงไปยังชั้นล่างของบ้านพลันเหลือบมองออกไปทางหน้าต่างเห็นท้องฟ้าที่แจ่มใส2-3วิก่อนตรงไปที่โต๊ะอาหารโดยมีคนๆหนึ่งในเครื่องแบบนักเรียนชายที่นั่งกินเบค่อนอยู่

 "แกเป็นใครฟ่ะ!?. ."โคซาคถามชายที่ใส่ชุดนักเรียนชายนั่งกินเบค่อนอยู่

 

 "พ่อเมิงมั้ง!~~~~"ชายที่นั่งกินเบค่อนหันตอบโคซาค

 

 "กรุนิ I am a Apple เลย. .ไอ้ห่านลีน = ="โคซาคมองลีนด้วยสายตาเงิบ. .

 

 "รีบๆกินสิ รอพร่องตัดริ้บบิ้นไง!~. ."ลีนทำหน้ากวนโอ้ยใส่โคซาค

 

 "ห่านเอ้ย!. .ด่ากรุอีก T^T"โคซาคทำท่าทางจะร้องไห้ก่อนเดินไปนั่งที่โต๊ะอาหาร

 

FFFFFFFFFFFFFFFFFFF!!!

 

 "เดี๋ยวๆ. .แล้วทำไมอาหารเช้าฉันมันไม่เป็นเบค่อนว่ะครับ?"โคซาคหันมองลีนด้วยสีหน้าสงสัย

 

 "ใครให้มุงตื่นช้าหล่ะ พอดีเบค่อนมันหมด ฉันก็เลยเสียสละเบค่อนให้ตัวเอง~"ลีนหันตอบโคซาค

พร้อมกับหมุนซ้อมที่เสียบเบค่อนล่อตาโคซาค

 

 "เชดโด้!~ เบค่อนฉันไม่กินก็ได้ แต่ทำไมขนมปังที่แกทำให้ฉันมันดำๆหยั่งงี้ฟ่ะ!"โคซาคมองขนมปัง

ปิ้งสีดำที่แสนจะกรอบๆด้วยสีหน้าดับเบิ้ลเงิบ

 

 "ช็อคโกแลตเฟ้ย กินๆไปเหอะน่า จะบ่นทำไมฟ่ะ~"ลีนกั้นหัวเราะพร้อมกับกินเบค่อนต่อ

 

 "ช็อคโกแลตบ้านพี่เมิงดิ T^T แกล้งกรุจัง หอกเอ้ย!. ."โคซาคมองขนมปังปิ้งด้วยสีหน้าไม่อยากกิน

 

 "ฮ่ะๆๆ~ แกล้งอะไร ไม่ได้แกล้ง!~"ลีนตอบเสียงสูงพร้อมกับหันมองนาฬิกาข้อมือ MP5 "(7:15น.)"

 

 "ลินๆๆๆๆๆ. ."โคซาคพูดเหมือนเรียกอะไรสักอย่าง

 

 "อะไร?"ลีนตอบอย่างมั่นใจ เพราะนึกว่าโคซาคเรียก

 

 "โฮ่ง!"สุนัขของโคซาคชื่อ"ลิน"วิ่งมาหาโคซาค

 

 "5555555555555!!~ ไม่ได้เรียกเมิง กรุเรียกสุนัขกรุ~"โคซาคหัวเราะลั่นแล้วโยนขนมปังปิ้งสีดำให้

ลิน

 

 ". . ."ลินคาบขนมปังปิ้งแล้วเดินไปวางใส่ถังขยะ #สุดยอด

 

 "Pong!"ลีนพูดภาษาพม่าใส่โคซาค #ถรุ้ยยย อังกฤษ แล้วกินเบค่อนคำสุดท้ายแล้วเดินเอาจานไป

ไว้ที่เครื่องล้างจาน

 

 "55555555!"โคซาคหัวเราะไม่หยุดก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าและโทรศัพท์แล้วเดินออกจากบ้าน

ไปโรงรถ(?)

 

 "หุบปากเฟ้ย!! = ='' "ลีนตะโกนใส่โคซาคก่อนเดินไปหยิบกระเป๋า,โทรศัพท์และกระเป๋ากีตาร์ที่ข้าง

ในกระเป๋านั้นมีกีตาร์โปร่งราคาแพง(ลีนหวงสุดๆ'w')แล้วเดินตามโคซาคไป

 

 "วันแรกต้องใช้จักรยาน. ."โคซาคขึ้นจักรยานพร้อมกับหันมองลีน

 

 "จักรยานจริงดิ 'w' "มองโคซาคแบบงงๆก่อนเดินไปที่ขึ้นจักรยานอีกคัน (มีจักรยาน2คัน)

 

 " - -? ก็เออสิครับ. .ไปโรงเรียนได้แล้ว เดี๋ยวก็สายกันพอดี"โคซาคพูดก่อนปั่นจักรยานออกจากบ้าน

ไปโรงเรียน

 

 "(^.^ วันแรกจะเป็นยังไงฟ่ะนี้. .อยากจะรู้จริง. .)จะรีบไปไหนฟ่ะ! โรงเรียนไม่วิ่งหนีหรอกเฟ้ย!"ปั่น

จักรยานตามโคซาคไปโรงเรียนด้วยความเร็วเสียงคูณ3 #ไม่ใช่ละ

 

 ณ ทางไปโรงเรียน

     โคซาคที่กำลังเดินทางไปโรงเรียนกับลีนโดยการปั่นจักรยานไปโรงเรียนแต่ทว่าโคซาคมีความรู้สึกหิวข้าวชิบหอง(ข้าวเช้าไม่ได้กิน)

 "เดี๋ยว!"โคซาคเบรกจักรยานหน้าร้าน7-11

 

 "เบรกทำไมว่ะครับ ' '?"ลีนเบรกตามพร้อมกับหันมองโคซาคและหันไปมองนาฬิกาที่โทรศัพท์ "(7:30น.)"

 

 "กรุหิว. .ห่าน!"โคซาคหันมองลีน

 

 "ห้ะ!? มุงหิวห่าน! แถวนี้มีห่านขายที่ไหน?"ลีนเอียงคอมองโคซาคแบบงงๆ

 

 "พร่อง!~ กรุหิวข้าว ส่วนห่านอะกรุด่าเมิง = =" "โคซาคทำหน้าไม่สบอารมณ์แล้วเดินเข้าร้าน7-11

 

 " 'w' อ่าวหรอ. ."ลีนหยิบหูฟังใส่หูแล้วฟังเพลงรอโคซาคบนจักรยาน

 

3นาทีต่อมา. . .

 

 "ลีน. .กินไหม?"โคซาคเดินออกมาจากร้าน7-11พร้อมกับชวนลีนกินแฮมเบอร์เกอร์ไก่

 

 ". . ."ลีนจ้องโทรศัพท์ต่อไปเหมือนไม่ได้ยิน

 

 "ลีน!. ."โคซาคยื่นเบอร์เกอร์ไก่ให้ลีน

 

 ". . ."ลีนยังคงจ้ิองโทรศัพท์เหมือนเดิม

 

 "ลีน!"โคซาทจังขวดชาเขียว(พลาสติก)ฟาดหัวลีน

 

 "อ๊าก!. .ทำอะไรของเมิงฟ่ะ!"หูฟังหลุดออกจากหูลีน

 

 "อ่าว~ ก็กรุเรียกสาเลืยกมิได้ยิน. .แดร๊กไหม เบอร์เกอร์ไก่?"โคซาคยื่นเบอร์เกอร์ไก่ให้ลีน

 

 "กินๆๆๆๆ *0* "ลีนเอื้อมมือรับเบอร์เกอร์ไก่

 

 "ฝันเอาน้อง!~~~"โคซาคฉุดเบอร์เกอร์ไก่กลับคืนแล้วงับ1ดอกเต็มปากเต็มคำ

 

FFFFFFFFFFFFFFFFFFF!!!

 

 "5555~ ไปได้แล้วเฟ้ย!~"โคซาคขึ้นจักรยานแล้วปั่นไปโรงเรียน

 

 "แล้วมุงจะเอาขวดชาเขียวฟาดหัวตรูเพื่ออะไรฟ่ะ!"ลีนหันหน้าถามโคซาค

 

 "ลองน้ำหนักขวดชาเขียวดู!~"ปั่นจักรยานไปโรงเรียนด้วยความเร็วสูง

 

 " -0-'' อย่าหนีน่ะเฟ้ย!!~"ลีนปั่นจักรยานตามโคซาคไป

 

เรื่องราวของHackerทั้ง2ในช่วงศึกษาเล่าเรียนจะเป็นยังไงโปรดติดตามตอนต่อไปของ Tokyo Hacker. .