Not Y yet 18+

7.8

เขียนโดย Nanut

วันที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 15.38 น.

  33 chapter
  37 วิจารณ์
  44.73K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2557 22.34 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) Not Y yet 2 Keme part

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

         คอนโดเคมี

ผมวางไอเตี้ยลงบนโซฟาอย่างแรง ไม่ใช่ว่ามันหนักหรอกนะ หมั่นไส้แมร่งล้วนๆ คนห่าอเไรกวนตีนนัก ตอนแรกที่เจอกันในร้านก็ว่าน่ารักดี จะเล่นด้วยซะหน่อยแต่แมร่งเมากวนตีน เลยโมโหพลั้งปากรับแมร่งมาด้วยกัน พอมาถึงก็เสือกหลับไม่รู้เรื่องอีก ภาระกูชัดๆ=_=

"พี่ฮะ พี่..." ผมหันไปมองไอเด็กหิมะที่ตอนนี้เพ้อละเมอหาพี่ ตอนมันไม่อ้าปากพูดก็น่ารักดีออก  ผมจัดการถอดเสื้อมันเพื่อจะเช็ดตัวแต่แร่งเสือกกลิ้งตกโซฟาอีก ภาระกูต้องแบกอีก ตัวมันอยู่ในอ้อมกอดผมพอดี หน้าหวานๆที่ตอนนี้ซบอยู่ที่อกทำให้ผมร้อนขึ้นมานิด  

 

ไอหิมะอยู่ดีๆแมร่งก็ลืมตา ทำตาเยิ้มอีก ผมว่าไม่ไหวแล้วว่ะ แต่ผมก็ไม่อยากปล้ำคนเมาหรอกนะมันเสียศักดิศรี

    พอคิดได้ผมเลยปล่อยคนในอ้อมกอดแล้วเปิดลิ้นชักตรงทีวีเปิดเอาของบางอย่างที่ทำให้ไอเตี้ยมันยินยอมเป็นเมียผมเอง ผมเอายาเข้าปากตัวเองและประกบปากเล็กอย่างรวดเร็วคนตัวเล็กเหมือนจะขัดขืนแต่ผมกดข้อมือมันไวั

 

ผมรุกเร้ามันด้วยลิ้นอย่างรวดเร็วและหนักหน่วงจนสัมผัสถึงรสคาวของเลือดแล้วใช้ลิ้นสอดแทรก เข้าไปสำรวจทั่วปากเล็กนั่น พร้อมส่งยาเข้าไปในคอคนตัวเล็กให้กลืนมันลงไป ไม่นานคนตัวเล็กก็ดูตอบรับผมดีกว่าเดิม เราแลกเปลี่ยนความหวานกันมือของหิมะปัดป่ายคล้ายต้องการการปลดปล่อยผมเลื่อนมือที่ล๊อกข้อมือของหิมะออก เเละเปลี่ยนไปอุ้มคนตัวเล็กไปยังเตียง

   ร่างกายของหิมะแดงเถือกไปหมดมีเพียงบ๊อกเซอร์ตัวเดียวที่เป็นป้อมปราการและสิ่งที่อยู่ข้างในก็ดูอยากออกมา

ผมจึงจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองเหลือเพียงกางเกงบ๊อกเซอร์เหมือนหิมะ ที่เวลานี้ทำได้แค่นอนพิงหัวเตียงและมองมาที่ผม เหมือนชักชวนยั่วยวนให้ผมมาจัดการ ผมเดินเข้าไปตรงขอบเตียงฝั่งหิมะแล้วก้มลงจูบมือคนตัวเล็กคล้องคอผมเข้าหา ผมใช้มือซ้ายยันเตียงไว้แล้วใช้มือขวา เข้าสำรวจภายในป้อมปราการคนตัวเล็ก

อ้ะอา หิมะบิดเร่าครางออกมาด้วยความเสียวที่ผมสัมผัสจุดอ่อนไหว ผมรูดมันช้า ดูเหมือนหิมะจะไม่พอใจเลยจับมือผมชักให้เร็วกว่าเดิม อ่ะแฮ่กอึก  ไม่หิมะก็ปลดปล่อยออกมาก่อนผมมองคนตัวเล็กที่พิงกัวเตียงด้วยความเหนื่อยอ่อนจากการปลดปล่อยแต่ไม่นานก็ดูต้องการใหม่อีกครั้ง. ผมปวดแน่นจากการไม่ได้รับการปลดปล่อย  หิมะมองผลดัวยความต้องการอีก ผมปลดบ๊อกเซอร์ออกทันที "ช่วยพี่หน่อยสิหิมะ"

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา