The Revenge ความแค้นที่หอมหวาน

               หลังจากผ่านเรื่องร้ายต่างๆมันก็ถึงช่วงเวลาที่ควรจะให้รางวัลกับชีวิตบ้าง ปอนด์ผู้ปฏิเสธความรู้สึกของตัวเองมาโดยตลอด กับริวกิผู้ที่ไม่รู้จักความอ่อนโยนมาตั้งแต่เด็ก เมื่อถึงช่วงเวลาที่เหมาะสมของทั้งคู่ ความรู้สึกดีๆก็จะทะลักออกมาโดยที่เกินจะควบคุม

                ปอนด์จับใบหน้าของริวกิด้วยมือทั้งสองก่อนจะประทับรอยจูบโดยไม่เปิดปากให้ริวกิ เขามองเห็นแววตาของริวกิที่อ่อนโยน มันช่างมีเสน่ห์และดึงดูดมากเมื่อเขาตั้งใจเพ่งมองลงไป

                “นายแน่ใจนะว่าจะทำมันจริงๆ” ริวกิมองสายตาที่เว้าวอนของปอนด์

                “ไม่สมกับเป็นนายเลยนะริวกิ”

                “ที่ฉันถามเพราะฉันกลัวนายจะไม่ไหว”

                “ถ้าหากไม่ทำ ฉันน่ะสิที่จะไม่ไหว” ปอนด์ทิ้งตัวทับลงไปที่จุดตรงกลางของริวกิ

                “ก็ถ้าต้องการจริง ฉันก็ยินดีให้บริการนายอย่างสุดความสามารถ” ริวกิจับมือข้างที่มีสายน้ำเกลือติดอยู่ของปอนด์ มาจูบเบาๆเพื่อส่งสัญญาณเริ่มการรักษา

                ปอนด์เริ่มเปิดก่อนด้วยการซุกใบหน้าตรงไปที่ซอกคอของริวกิ เขาใช้ปลายลิ้นสัมผัสกลิ่นกุหลาบอย่างหื่นกระหาย นิ้วมือของทั้งคู่ถูกสอดประสานกันอย่างแน่นหนา ความร้อนแรงเมื่อปอนด์เป็นฝ่ายรุกทำให้ไฟในอารมณ์ของริวกิจุดประกายขึ้นอย่างรวดเร็ว นี่เป็นครั้งแรกที่ปอนด์เต็มใจทำในสิ่งที่เมื่อก่อน ตัวเขาเองคิดว่ามันไม่ใช่

                “นายเพิ่งอาบน้ำมาหรอ” ปอนด์กระซิบที่ริมใบหูของริวกิ ก่อนจะไซร้ตรงนั้นอย่างพอใจ “กลิ่นของนายหอมจนฉันอยากจะดมทั้งวัน”

                “ใช่… ฉันเพิ่งอาบน้ำก่อนที่นายจะตื่นไม่นานนี่เอง” ริวกิบีบมือปอนด์แน่นขึ้น เพื่อเป็นการผ่อนคลายอารมณ์ที่แทบจะระเบิดออกมา “แต่ฉันชอบกลิ่นธรรมชาติของนายมากกว่า”

                ริวกิยกร่างของของปอนด์ให้นั่งตรงบนตัวเขา ก่อนจะใช้ฝ่ามือนวดคลึงไปยังหน้าอกที่ขาวนวลของปอนด์อย่างเบามือ มันทำให้ปอนด์รู้สึกดีจนต้องใช้มือของตัวเองประกบเขากับหลังมือของริวกิที่กำลังซุกซนอยู่

                “ริวกิครับ ผมรู้สึกหายใจไม่ค่อยสะดวกเลย หัวใจผมเต้นแรงเหมือนจะขาดใจตาย”

                “ฉันรู้” ริวกิบีบเค้นไปที่หน้าอกข้างซ้ายของปอนด์ “เดี๋ยวฉันจะปฐมพยาบาลให้นายเอง”

                “อื้ม...” สะโพกของปอนด์โยกย้ายเบาๆเพื่อกระตุ้นการตอบสนองจากกลางร่างของริวกิ ที่เริ่มดุนดันขึ้นมาจนปอนด์สัมผัสได้

“ฉันอยากจะกินนายเข้าไปทั้งตัวเลยรู้มั้ย” ริวกิยกตัวตรงขึ้นใช้ปากประกบเข้ากับจุดเล็กๆที่ตั้งชันบนหน้าอกของปอนด์

                แรงดูดเบาๆของริวที่จุดไวต่อสัมผัสบนหน้าอก มันทำให้ปอนด์หน้าร้อนผ่าว ลิ้นที่เปียกลื่นพยายามเลื้อยเล่นอยู่ตรงจุดนั้นซ้ำไปซ้ำมาจนปอนด์ต้องขบเม้มริมฝีปากของตัวเองบ่อยครั้ง ความต้องการถูกจุดติดครั้งแล้วครั้งเล่าจนปอนด์ไม่อาจฝืนทนเก็บความอายได้อีกต่อไป

                “ผม... ไม่ไหวแล้ว” ปอนด์ลุกขึ้นคุกเข่าบนเตียง เขาให้นิ้วโป้งทั้งสองข้างสอดเข้าไปใต้บ๊อกเซอร์ที่ริวกิสวมให้หลังจากเช็ดตัวเมื่อคืน “ผมต้องการการรักษา”

                สายตาที่หยาดเยิ้มของปอนด์ส่งแรงปรารถนาไปยังดวงตาคู่เรียวงามของริวกิ ปอนด์ค่อยๆใช้นิ้วโป้งดันขอบยางของกางเกงลงถึงข้อเท้าจนปลดปล่อยอสูรร้ายชูอันคอยาวใหญ่ออกมา เจ้านั่นคายน้ำขาวใสที่อั้นไม่อยู่ออกมาเล็กน้อย บ่งบอกถึงสภาวะความพร้อมของร่างกายปอนด์ในตอนนี้

                ริวกิใช้มือบีบคออสูรยักษ์ตัวใหญ่ไว้ ก่อนจะใช้ลิ้นรองของเหลวที่เยิ้มออกมา เขาใช้ปลายลิ้นเป็นอาวุธเพื่อต่อสู้กับของที่อยู่ตรงหน้า และยิ่งิวกิใช้ลิ้นตวัดไปมานานเท่าไหร่ อสูรร้ายของปอนด์ก็ยิ่งจะขยายตัวขู่มากยิ่งขึ้น

                “ร... ริวกิ” ปอนด์ตัวสั่นเทิ้มจนต้องใช้มือเกาะไหล่ของริวกิเพื่อประคองร่างของตัวเอง “ไม่ต้องหรอกครับ ผมยังไม่ได้อาบน้ำเลย”

                “เมื่อคืนฉันเช็ดตัวให้นาย นั่นหมายความว่าฉันทำความสะอาดให้นายทุกส่วน” ริวกิครอบหัวเจ้าอสูรนั้นด้วยปากที่กระหายสงคราม

                “อา...” ปอนด์ครางออกมาเมื่อส่วนที่อ่อนไหวของเขาได้รับความอบอุ่นอยู่ภายในปากของริวกิ

                มือที่แข็งแรงของริวกิดันบั้นท้ายของปอนด์ให้ค่อยๆเข้าหา ยิ่งใกล้สุดความยาวเท่าไหร่ ปอนด์ก็ยิ่งส่งแรงบีบไปที่ไหลของริวกิเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น สำหรับริวกิแล้วนี่คือสิ่งที่เขาทำให้ปอนด์โดยไม่รู้สึกรังเกียจเลย

                ริวกิค่อยๆโยกหัวเข้าออกอย่างเป็นจังหวะช้าๆ ไปพร้อมๆกับมือที่กำลังจัดแจงปลดกางเกงชั้นในสีขาวแนบเนื้อของตัวเองออก เผยให้เห็นอสูรยักษ์อีกลำหนึ่งของริวกิที่พร้อมจะทะลวงทุกซอกมุมของปอนด์ เขาสัมผัสมันอย่างอ่อนโยนเพื่อปลุกเร้าให้เตรียมรับกับการต่อสู้ที่หนักหน่วง

                “อา... พ... พอก่อนเถอะครับ ค... คุณ ร... ริว กิ” ปอนด์พยายามเค้นคำพูดออกมา เพื่อต้านกับแรงดูดที่รุนแรงของริวกิ

                คำพูดของปอนด์ราวกับคำท้าทาย ริวกิไม่เพียงแต่จะไม่หยุดแต่ยังคงเพิ่มแรงและจังหวะให้เร็วขึ้น เขาใช้มือกำแน่นไปยังส่วนที่ยาวใหญ่ของปอนด์ พร้อมรูดมันเข้าออกตามจังหวะของออกของริมฝีปาก ยิ่งสร้างความวูบวาบให้ปอนด์จนแทบจะละลายคามือของริวกิ

                “อา... อา... อา...” ปอนด์พูดไม่เป็นภาษาเมื่อริวกิเร่งจังหวะชักให้เร็วขึ้น “ด... เดี๋ยว... ผมก็เสร็จก่อนหรอก ค... ครับ”

                ปอนด์ผลักริวกิที่ไม่ยอมถอนปากออกจากตัวเขาเสียที ปอนด์ต้องหยุดการกระทำของริวกิก่อนที่ตัวเขาจะไม่สามารถไปต่อได้ และมันถึงเวลาที่เขาจะต้องสั่งสอนริวกิเสียบ้าง ว่าสิ่งที่ริวกิทำลงไปมันสร้างความรู้สึกอะไรให้กับปอนด์ไปบ้าง

                “นายไม่ชอบเหรอ” ริวกิจ้องไปยังอสูรยักษ์ของปอนด์ที่ฉ่ำวาวไปด้วยคราบน้ำ “ฉันชอบกลิ่นของนายนะ... กลิ่นของนายทำให้ฉันมีอารมณ์”

                “ผมชอบครับ” ปอนด์หน้าร้อนผ่าว “แต่ผมไม่ยอมให้ริวกิเล่นสนุกอยู่ฝ่ายเดียวหรอก”

                นิ้วหัวแม่มือที่นุ่มนวลของปอนด์ปาดไปยังมุมปากที่เลอะเทอะของริวกิ ก่อนจะโน้มตัวลงใช้ริมฝีปากเช็ดคราบที่นั้นอย่างอ่อนโยน

                “ผมก็ชอบกลิ่นของคุณครับ” ปอนด์คลานลงต่ำในสภาพที่ยังคร่อมตัวริวกิไว้ เขาลงไปหมอบอยู่ตรงกลางระหว่างขาของริวกิ “ผมคิดถึงเจ้านี่ของคุณมากเลยนะครับ”

                ปอนด์ใช้มือลูบไล้ไปตามแท่งใหญ่ของริวกิอย่างโหยหา เขาสูดกลิ่นมันเข้าไปจนกลิ่นกุหลาบติดเข้าไปเต็มปอด นอกจากมันจะอุ่นๆไปทั้งแท่งแล้ว มันยังนุ่มนิ่มและมีสีสวยดูสะอาดอีกด้วย

                “นายก็ทักทายให้หายคิดถึงสิ”

                “ได้สิครับ” ปอนด์ประคองคอที่ยืดยาวของเจ้าแท่งยักษ์ไว้ ก่อนจะใช้ปลายลิ้นกระตุ้นจุดสัมผัสไปที่ลูกบอลทั้งสองข้าง

                “อา... วิเศษ” ริวกิล้มตัวลงนอนกับพื้น

                เมื่อปอนด์กระตุ้นอารมณ์จนแท่งยักษ์ขยายตัวเต็มที่ เขาก็ค่อยๆลากลิ้นจากโคนขึ้นไปยังส่วนปลายที่เปิดออก น้ำสีขาวใสไหลเยิ้มลงมาจากส่วนปลายบ่งบอกว่าริวกิมีอารมณ์ที่สูงขึ้น ปอนด์จัดการถอดกางเกงที่เกะกะเขาและริวกิออก ก่อนจะกลืนกินอสูรยักษ์ของริวกิจนสุดด้าม

                ริวกิกัดฟันครางออกมาจนสุดเสียง ในขณะที่ปอนด์เริ่มดูดน้ำจากหลอดของริวกิจนแทบหมดตัวด้วยความหื่นกระหาย มันสร้างความเสียวกระสันจนริวกิต้องยกมือกำไปที่หัวเตียง

                ปอนด์โยกหัวขึ้นและกดลงจนสุดเรียกเสียงกระเส่าได้ดีจากริวกิ  ในช่วงเวลาที่ถูกเติมเต็มด้วยความเร่าร้อนแบบนี้ ทำให้ปอนด์ลืมบาดแผลทุกอย่างไปในทันที

                “น... นาย ทำให้ฉันแทบบ้า” ริวกิกำหัวเตียงไว้แน่น

                “ผมทำให้คุณได้มากกว่านี้” ปอนด์ถอนริมฝีปากที่เม้มรอบแท่งสัมผัสของริวกิ มันปล่อยน้ำสีใสจนติดลิ้นของปอนด์เป็นสายยาวยืด “คุณทำให้ผมทนไม่ไหวแล้วนะครับ”

                “นายก็ทำให้ฉันทนไม่ไหวเหมือนกันปอนด์” ริวกิเงยหน้าขึ้นสบตาปอนด์

                “ถ้าอย่างนั้นให้ผมจัดการเลยนะครับ” ปอนด์ยกตัวขึ้นคร่อมไปยังจุดกึ่งกลางท่อนล่างของริวกิ “ฉีดยาให้ผมหน่อยนะครับ คุณหมอ”

                ปอนด์ใช้มือจับไปยังแท่นเอ็นแข็งแรงของริวกิที่เปียกชุ่มไปด้วยของเหลวใสไปทั่ว เขาค่อยๆนั่งลงช้าๆให้เจ้าสิ่งนั้นจ่ออยู่ตรงส่วนที่ปอนด์จะใช้กลืนกิน

                “เดี๋ยวปอนด์” ริวกิร้องทัก “ถ้านายไม่ใช้เจลนายอาจจะเจ็บก็ได้นะ”

                “ผมมีวิธีครับริวกิ คุณแค่นอนรอความสุขที่ผมกำลังจะเสิร์ฟให้ก็พอ”             ปอนด์จ่อส่วนปลายของริวกิให้แนบชิดกับช่องที่อบอุ่นของเขา ก่อนจะถูไถทั้งสองสิ่งเพื่อรีดของเหลวออกมา “ผมว่าของคุณมันลื่นพอที่จะเข้าไปในตัวผมได้แล้วล่ะครับ แต่ขอผมเล่นสนุกอีกนิดหน่อยนะ”

                ปอนด์ทิ้งตัวลงเล็กน้อยให้ปลายแท่งประสานเข้ากับช่องสวาท เขาเกร็งกล้ามเนื้อตรงส่วนนั้นเล็กน้อยก่อนจะผ่อนคลายอย่างเป็นจังหวะ ปอนด์ใช้มือที่ประคองของรักของริวกิรูดขึ้นลงไปด้วยเบาๆ ไม่นานนักมันก็พ่นของเหลวสีขาวใสออกมาอีกครั้งเป็นจำนวนมากจนเยิ้มไปทั่วทั้งลำยักษ์ของริวกิ

                “นายจะยั่วฉันไปจนถึงเมื่อไหร่ปอนด์” ริวกิปล่อยมือที่กำเตียงออก เขาเปลี่ยนไปจับที่สะโพกที่เนียนเด้งของปอนด์แทน “ฉันทนไม่ไหวแล้วนะ ได้เวลาฉีดยาให้คนไข้แล้วล่ะ”

                ริวกิยกสะโพกขึ้นกระแทกแท่งใหญ่ให้หายเข้าไปในตัวปอนด์อย่างรวดเร็ว เขาใช้มือทั้งคู่กดที่สะโพกของปอนด์ไว้เพื่อไม่ให้ขยับหนี ความรู้สึกเมื่อเจ้าแท่งนั้นผ่านกล้ามเนื้อที่บีบรัดของปอนด์ไปมันดีจนเขาทั้งคู่ต้องร้องเสียงหลง

                “อ๊า... ริวกิผมเจ็บครับ” ปอนด์ร้องเสียงหลง

                “ห... ให้ฉันเอาออกมั้ย”

                “อย่าครับ” ปอนด์ทิ้งน้ำหนักทั้งหมดลงบนต้นขาของริวกิ “ให้มันค้างอยู่ในตัวผมก่อนครับ”

                “นายร้อนแรงจนฉันอดใจไม่ไหวจริงๆ” ริวกิสอดมือทั้งคู่ประสานเข้ากับนิ้วมือของปอนด์

                “ผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวังครับ”

                แก้มก้นที่ขาวเนียนของปอนด์บดขยี้กับต้นขาที่แข็งแรงของริวกิเป็นการระบายแรงปรารถนาที่ทวีความรุนแรงมากขึ้น ปอนด์ส่งเสียงครางออกมาเบาๆเมื่อสัมผัสถึงความอบอุ่นที่กำลังขยายอยู่ในตัวเขา

                ปอนด์เคลื่อนสะโพกเป็นจังหวะขึ้นลงเพื่อทำการปลดปล่อยความดิบเถื่อนในตัวเองออกมา เขาบีบมือของริวกิที่สอดประสานกันอยู่ให้แน่นขึ้น ทุกจังหวะการทิ้งตัวของปอนด์ทำให้ริวกิถึงกับร้องด้วยความซาบซ่านออกมา ปอนด์หยีตามองริวกิที่หลับตาพริ้มเล็กน้อย ก่อนจะเร่งจังหวะการโยกให้เร็วขึ้น

                เสียงร้องครางของทั้งคู่ประสานกับเสียงเนื้อที่เนียนนุ่มกระทบกันดังสนั่นไปทั่วทั้งห้องนอนที่มืดสลัว ความร้อนในร่างกายปอนด์สูงขึ้นผ่านการเสียดสี เขารู้สึกดีทุกกครั้งที่นั่งควบอยู่บนตัวของริวกิ มันเป็นความรู้สึกที่แปลกใหม่สำหรับปอนด์ และเขาชอบสิ่งที่ทำอยู่ในตอนนี้

                “ผ... ผมรู้สึก... ดี มาก เลยครับ” ปอนด์กุมมือของริวให้ทาบลงบนหน้าอกทั้งสองข้างของตัวเอง เขาสบสายตากับริวกิเพื่อกระตุ้นความต้องการให้ลุกโชนมากขึ้นไปอีก

                “ฉัน ก็เหมือน กัน ปอนด์ อา...” ริวกิบีบเค้นหน้าอกของปอนด์เพื่อตอบสนองร่างที่ร้อนเร่า

                “ผม ก... ใกล้ แล้ว นะครับ” ปอนด์แอ่นหน้าตอบรับแรงสัมผัสของริวกิ

                “ฉันก็จะไม่ไหวแล้ว... น... นายร้อนแรงเกินไป”

                ริวกิเริ่มยกสะโพกขึ้นลงสอดรับกับจังหวะโยกตัวขึ้นลงของปอนด์ เสียงเนื้อหนังที่นุ่มเด้งดังรัวอย่างไม่เป็นจังหวะ ท่อนแข็งของริวกิที่ได้รับการกอดรัดจากกล้ามเนื้อของปอนด์จนสร้างความเสียวซ่านไปทั้งร่างกาย มันเป็นวินาทีที่เกินจะอัดอั้นได้อีกต่อไป

                “แฮ่ก... แฮ่ก...” ริวกิหอบพลางใช้นิ้วสะกิดวนไปทั่วหน้าอกที่ตั้งแข็งของปอนด์ ยิ่งเขาบี้แรงเท่าไหร่ เสียงของปอนด์ก็ยิ่งร้องดังมากขึ้นเท่านั้น “ฉ... ฉันจะ เสร็จแล้ว”

                “ปล่อยออกมาเลยครับ อา.... ปล่อยมาในตัวผม ซ... อา... นะครับ” ปอนด์กำแน่นไปยังท่อนเนื้อของตัวเองที่กระทบไปกับหน้าท้องลอนงามของริวกิ เขารูดมันรัวไปพร้อมกับจังหวะโยกกาย “ร... ริวกิ ค... ครับ”

                “ป... ปอนด์ อ๊า...”

                ทั้งคู่ประสานสายตาและเสียงเข้าด้วยกัน หัวใจทีเต้นเป็นจังหวะเดียวกัน หยาดเหงื่อบนร่างที่เปลือยเปล่าถูกกลั่นมาจากแรงปรารถนาที่ร้อนเร่า ทั้งริวกิและปอนด์ต่างเร่งจังหวะรักสุดท้ายให้ถึงฝั่งฝันอย่างเกินจะทานทน ปอนด์หลับตาพริ้มและขบเม้มที่ริมฝีปากอย่างอดไม่อยู่ ในขณะที่ริวกิเองก็ใส่ความดุดันเข้าไปอย่างไม่ลดละ และเมื่อทุกอย่างถึงจุดที่อารมณ์ถึงขีดสุด ทั้งปอนด์และริวกิจึงต้องปลดปล่อยความสุขออกมา

                “อึก... อ๊า...” ปอนด์ร้องเสียงหลงในขณะที่ปล่อยของเหลวสีขาวขุ่นลงบนลอนท้องที่แข็งแรงของริวกิ

                “ป... ปอนด์ อ๊า...” ริวกิครางดังออกมาเมื่อรู้ว่าอารมณ์ของเขาพุ่งถึงขีดสุดจนต้องระบายน้ำอย่างเดียวกับของปอนด์ออกมา

                ริวกิดันสะโพกเข้าไปในร่างของปอนด์อีกเล็กน้อย เพื่อให้อสูรยักษ์ของเขาคายน้ำออกมาให้หมด มันพ่นของเหลวขาวขุ่นออกมาห้าครั้งในช่องเนื้อที่นุ่มนิ่มและอบอุ่นของปอนด์ แรงบีบรัดที่มหาศาลภายในห้องนี้ทำให้น้ำเหล่านั้นทะลักออกมาประเปื้อนสู่ภายนอก

                ปอนด์ล้มตัวลงทับร่างของริวกิ เขารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกเมื่อรู้สึกถึงแรงดันที่รุนแรงไหลเข้าสู่ในตัว นี่คือน้ำแห่งความรักที่ริวกิมอบให้ปอนด์ มีให้สำหรับปอนด์เพียงคนเดียวเท่านั้น

                “เยอะเชียวนะครับ” ปอนด์หอบอยู่บนร่างที่หายใจกระเพื่อม

                “ก็นายรัดของฉันแน่นจนทนไม่ไหวนี่” ริวกิกอดปอนด์ไว้ ในขณะที่ยังฝากท่อลำเลียงน้ำที่แข็งโด่คาไว้ที่ช่องกล้ามเนื้อเล็กๆของปอนด์ “หวังว่าของฉันที่ฉีดเข้าไปคงรักษานายให้หายได้นะ”

“ครับ” ปอนด์หัวเราะอย่างสดใส “แน่นอนอยู่แล้ว”