My Love ความรักของฉันกับนายมักเน่(JUNGKOOKXYOU)BTS

     ณ.สถานที่แห่งหนึ่งในกรุงโซล ในตอนเย็น

  จองกุกที่กลับมาจากซ้อมเต้นกับพวกพี่ในวง ในขณะที่จองกุกเดินอยู่นั้นก็มีโทรดังขึ้น

จองกุก-// กริ้งๆ เสียงโทรศัพท์ของจองกุก  จองกุกหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

จองกุก-วีฮยองโทรมา//จองกุกรีบรับโทรศัพท์

  'ฮัลโล จองกุกนายอยู่ที่ไหน'

จองกุก-ผมกำลังจะกลับน่ะฮ่ะ วีฮยองมีอะไรเหรอฮ่ะ

  'คือตั้งแต่พรุ่งนี้ไปจะได้ลาพักร้อนกัน 1 อาทิตย์น่ะ'

จองกุก-จริงเหรอฮยอง//จองกุกดีใจสุด

  'จริงน่ะสิ เนี้ยคนในวงน่ะมีแผนว่าจะไปเที่ยวกันนายสนใจไหม'

จองกุก-สนใจฮ่ะ

  'ยั่งพรุ่งนี้ห้ามสายนะไอ้มักเน่'

จองกุก-ฮ่ะๆ แล้วเจอกันนะฮ่ะ // แล้วจองกุกก็ตัดสายไป ในขณะที่จองกุกเดินกลับทางก็เปลียวมากๆ

จองกุก-ทั่งที่ผ่านทางนี้ทุกวันแต่บรรยายกาศมัน

 พอจองกุกเดินไปเรื่อยก็มีคนมาสกิลหลังของจองกุก

จองกุก//จองกุกหันหน้าไปเจอพวกอันธพาล2คน

ไอ้อันธพาลคนที่1-เฮ้ย น้องมีเงินเท่าไรว่ะ

จองกุก-ไม่มีคับ

ไอ้อันธพาลคนที่2-อย่ามาทำไก๋ ฉันจำแกได้ แก.....มันเป็นใครว่ะ

ไอ้อันธพาลคนที่1-โอ๊ยไอ้โง่ ก็ไอ้ที่อยู่ในสมาชิกวง bts ไงว่ะ

จองกุก//จองกุกใช้จังหวะที่พวกมันคุยกันและก็วิ่งๆๆๆ

ไอ้อันธพาลคนที่1//หยิบไม้วิ่งไล่ตามจองกุก และฝาดที่ท้ายทอยจองกุกจนสลบ

ไอ้อันธพาลคนที่2-มันตายเปล่าว่ะ

ไอ้อันธพาลคนที่1-ชั่งมันค้นตัวมันเอาเงินมาให้หมด

 พอพวกอันธพาลเอาเงินไปหมด ก็ทิ้งจองกุกไว้ข้างๆ โพร่งหญ้า

  ในตอนนั้น

คุณเองก็กำลังเดินกลับบ้าน

คุณ-อุสาห์อ่านหนังสืออย่างหนักในที่สุดฉันก็สอบติดจนได้!!!!//คุณเดินกระโดดโลดเต้นเพราะความดีใจ จนคุณสะดุ้ดบางสิ่งบางอย่างจนล้ม

คุณ- โอ๊ย เจ็บชะมัดคงไม่มีใครเห็นฉันนะ

 "ช่วย...ผมด้วย"

คุณ-เสียงใค..ใคร ฉันกลัวนะ//คุณมองหาต้นเสียงจนคุณไปเจอจองกุกนอนสลบอยู่ข้างๆ โพร่งหญ้า

 "ช่วยผมด้วย"

คุณ//คุณรีบวิ่งเข้าไปประคองตัวจองกุก

คุณ-นายๆ ตื่นๆ นาย

จองกุก//จองกุกมองหน้าคุณและแสยะยิ้มให้คุณแล้วก็สลบไป

คุณ-จอน จองกุก เหรอ

                                                                               ...ติดตามตอนต่อไป...

#ตอนแรกไม่ฟินเท่าไรแต่อยากให้ติดตาม