[This Secret] ประตูบานนี้มีความลับ*

 "นี่แม่สาวน้อยผมของเธอนี่ยุ่งมากเลยนะฉันว่าฉันคงต้องจัดการแล้วล่ะ..." 

 "นี่คุณเป็นใครเนี่ย..อ้ากกกกก!!..ฉันเจ็บนะ!!" 

 "อุ๊บส์...โทษทีนะจ๊ะยัยหนูน้อยฉันชื่อแดนดี้จ้ะคิกคิก~" 

 "แล้วคุณมาทำอะไรกับผมของฉัน..เนี่ยโอ้ยยย!! T^T" 

 "ฉันได้รับคำสั่งมาจากคุณแอนนาเบลน่ะจ้าา >_<" 

 "แอนนาเบล?" 

 ทำไม? ฉันรู้สึกคุ้นชื่อนี้เหลือเกิน?! 

 "เอาล่ะผมของเธอสวยแล้วว >O<" 

 "เอ๋?..." 

 ฉันส่องกระจกของคุณแดนดี้และพบว่าตอนนี้ผมของฉันเรียบไม่ยุ่งเหยิงเหมือนก่อนแล้ว

 "คุณทำได้ยังไงน่ะ?" 

 "จ๊ะ!! ทำอะไรหรอ? ^.^" 

 "ผมของฉันมันหยิกมาแต่เด็กทำไมอยู่ๆมันถึงเรียบได้ล่ะ" 

 "ก็....เวทมนตร์นิดหน่อยน่ะจ้ะ:)" 

 "คุณก็มีพลังวิเศษด้วยหรอคะ? O_o" 

 "แน่นอนสิทุกคนในโลกแห่งนี้ต่างมีพลังวิเศษหมด ^0^" 

 ทำไมคุณแดนดี้ดูมีความสุขจังเลยนะ -_-

 "อ่อ...ขอบคุณนะคะ ^^" 

 "เดี๋ยวก่อน!!....เธอจะไปชุดนี้ไม่ได้นะ" 

 "หาาา? O_O!!" 

 ~หมับ~ 

 "เอ๋? "

 "ไปแต่งตัวกันเถอะจ้ะ ^_^" 

 "เหออ~ ไม่เอานะ!! O[]O" 

   ฉันถูกคุณแดนดี้ลากมาที่ห้องแต่งตัวที่นี่เต็มไปด้วยชุดมากมายแถมยังมีอะไรวิบวับด้วยล่ะ...สวยจังง >_< ฉันมองมันไปเพลินๆจนไม่รู้เลยว่าตัวเองกำลังถูกลองเสื้อผ้าแต่ล่ะชุดจากคุณแดนดี้อยู่ (ถ้าฉันรู้ฉันคงอายแย่ >o<) แต่ไม่กี่วินาที....O_O

 "เอาล่ะเสร็จแย้วว >_<" 

 "ไหนๆ ว้าววว คุณสการ์เล็ตสวยจังเลยค่าา >O<" 

 อยู่ๆ คุณนางฟ้าโอลีฟก็โผล่มาจากไหนอีกไม่รู้ -0- แต่เมื่อฉันมองชุดตัวเองฉันก็พบว่า

 "ชุดนี้เป็นชุดที่ไม่มีใครสามารภใส่ได้นะคะเนี่ยมันถูกตัดเย็บออกมาอย่างดีและจะถูกสวมใส่โดยคนที่มันคู่ควรเท่านั้น.." 

 "ก็แปลว่า..." 

 "คุณสการ์เล็ตนี่แหละค่ะที่เหมาะสมที่สุดกับชุดนี้ >o<" 

 "งั้นหรอคะ?....O-o" 

   ฉันเดินมาที่กระจกแผ่นใหญ่ก่อนจะเห็นตัวเองในชุดสีเหลืองที่มีลูกไม้เป็นสีดำมันระยิบระยับมากกว่าชุดอื่นอีกนะ แปลกจัง!! ฉันเหมาะกับชุดนี้งั้นหรอ O_o!! 

 "โอ้โห...คุณแบล็คลิสดูสิคะคุณสการ์เล็ตสวยมากเลยล่ะค่าาา" 

 คุณแบล็คลิสที่เดินเข้ามาถือกระถางดอกไม้เล็กๆที่มีคุณไวโอเล็ตอยู่ในนั้นแอบยิ้มเล็กยิ้มใหญ่มาให้ฉัน นั่นทำให้ฉันรู้สักอายและหน้าแดงเป็นพิเศษผิดจากที่คุณโอลีฟนางฟ้าตัวน้อยชมฉันซะอีก .

 "ได้เวลาเดินทางแล้วนะ:)" 

 "เอ...จริงด้วยสิงั้นออกเดินทางกันเลยดีกว่าค่ะ" 

 "หือ?....พวกเราจะไปไหนหรอคะ? O_o?" 

 ฉันเอียงคอถามอย่างสงสัย

 "เราจะเดินทางไปหาราชาเคลวินกันค่ะ ^o^" 

 "ราชาเคลวิน? O_o" 

 "ราชาปีศาจไงล่ะคะคุณสการ์เล็ต"

 ราชาคนนั้นชื่อเคลวินหรอกเหรอ?!

 "เอ่อ....งั้นไปกันเลยค่ะ" 

 "โชคดีนะคะคุณสการ์เล็ต ^o^" 

 คุณแดนดี้โบกไม้โบกมือให้ฉัน

 "แล้วคุณแดนดี้ไม่ไปหรอคะ?" 

 "ไว้จะตามไปแล้วกันค่ะ:)" 

 "ค่ะ ^^" 

    ฉันกับผู้มีพลังวิเศษทุกคนออกเดินทางไปยังปราสาทดำ ฉันไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย ฉันอยู่ในโลกความฝันแต่กลับรู้สึกเหมือนได้สัมผัสอะไรจริงๆและรู้สึกวูบๆตรงหน้าอกด้วยล่ะ นี่ฉันกำลังจะเป็นบ้าแล้วใช่มั้ยเนี่ยตอบหน่อยสิ V_V? แต่ทำไมฉันมีความรู้สึกที่สนุกจังเลยนะการได้มาพบเจอผู้มีพลังวิเศษทุกคนตอนแรกมันทำให้ฉันไม่เชื่อว่าพวกเขามีจริงแต่ที่จริงแล้วพวกเขามีจริงในโลก....แห่งความฝัน:) 

                                                                       [ โลกแห่งความฝัน ]