My first love รักครั้งแรกของฉัน
เขียนโดย Ichigo
วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 15.41 น.
แก้ไขเมื่อ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2560 22.55 น. โดย เจ้าของนิยาย
7) ก่อนกลับ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากที่คุณกาฟิวด์ได้ลากข้าพเจ้าไปเล่นเครื่องเล่นหวาดเสียวสยิวกิ้วมาทั้งวันจนตอนนี้ก็ถึงเวลาตอนเย็นเรียบร้อยแล้ว มันคงจะเรียกเย็นไม่ได้หรอกน่าจะเรียกมืดมากกว่าเพราะตอนนี้มันใกล้จะ1ทุ่มแล้วน่ะสิ-o- และจนตอนนี้ฟิวก็ยังไม่เลิกลากฉันไปเล่นอยู่เลย-.-
“เล่นอันนู้นกัน” ฟิวหัวมาบอกฉันแล้วชี้ไปที่เครื่องเล่นที่ชื่ออะไรสักอย่างนี้แหละจำไม่ได้ แต่มันเป็นเครื่องเล่นที่มันเปียกน้ำน่ะสิ แล้วคิดดูสิว่าฉันใส่เสื้อสีขาวนะคะ แล้วนี้ก็มืดแล้วนะ คือกะจะให้ฉันเสื้อแนบเนื้อกลับบ้านเนี่ยนะ ใช้อะไรคิดอยู่ห้ะ?-o-
“ไม่เอา-^-”
“ทำไมๆๆๆ”
“ก็มันต้องเปียก”
“แล้วไง? เปียกน้ำแล้วเย็นสบายดีจะตาย ไม่ดีหรอ?” นี่โง่จริงๆหรือแกล้งโง่เนี่ยห้ะ-*-
“บอกว่าไม่เอาก็ไม่เอาไง นี่มันมืดแล้วนะเราไปเล่นอันนู้นอันสุดท้ายแล้วกลับบ้านกันเหอะ ฉันเหนื่อยแล้ว” ฉันพูดพร้อมกับหันไปชี้ที่ชิงช้าสวรรค์ที่ตั้งสูงเด่นอยู่กลางสวนสนุกนี้ ที่เลือกอันนั้นเพราะมันเป็นไฮไลท์ของที่นี่ไงล่ะ^o^
“อืมมม จริงด้วยนี่ก้อทุ่มนึงแล้วนี้เนอะ เอางั้นก็ได้”
“ฮิๆ ^-^”
20 นาทีผ่านไป
ว่าแต่..ทำไมคิวของชิงช้าสวรรค์มันถึงได้ยาวขนาดนี้ล่ะเนี้ยยยยยยย นี่ฉันคิดถูกหรือคิดผิดกันแน่นะที่ชวนมาเล่นไอ้นี่เนี่ย ฮืออออ คนสวยอยากจะร้องไห้ค่ะT^T เรารอเล่นไอ้นี่มาตั้ง20นาทีแล้วนะเมื่อไหร่จะได้นั่งเนี้ย เมื่อยว้อยยยยย! อดทนไว้พิงค์ อดทนนนนน เหลืออีกแค่4-5 คิวเองนะเว้ยอดทนไว้เด้
และแล้วเวลาที่ข้าพเจ้ารอคอยก็มาถึง เย้! ได้ขึ้นมานั่งแล้วเว้ยยยย รู้สึกขอบคุณตัวเองที่ยอมอดทนรอต่อไปขณะนี้เราสองคนก็ได้ขึ้นมานั่งเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เราสองคนนั่งตรงข้ามกัน แต่จะว่าไป..ในนี้มันไม่กว้างเวอร์ไปหน่อยหรอเนี่ย (คิดถึงสภาพคน6คนเข้าไปอยู่ในกระเช้าแล้วไม่อึดอัด-.-) เราเข้ามานั่งสักพักแล้ว แต่เราก็ยังไม่ได้คุยกันเลยตั้งแต่ขึ้นมาและก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะได้คุยกันเลย เอ๊ะมันแปลกๆรึป่าว คือแบบว่ามันเงียบเกินไปแล้วนะ อึดอัดเว้ยยยย
“นี่ๆ มาดูตรงนี้ดิฟิว” ฉันเป็นฝ่ายเริ่ม
“ไหนนน”
“นี่ไงๆ” แล้วฉันก็ชี้ไปทางเครื่องเล่นอันนั้นที อันโน้นที อันนี้ที ซึ่งเครื่องเล่นที่ฉันชี้ให้ดูทั้งหมดล้วนเป็นเครื่องเล่นสยิวกิ้วและน่าสยดสยองสำหรับฉันทั้งนั้น
“ฮ่าๆๆ คิดแล้วก็ขำเนอะ แต่ล่ะอันที่เราไปเล่นกันพิงค์ก็จะอ้วกทิ้งไว้เป็นที่ระทึกทุกที่เลยเนอะฮ่าๆๆๆ” ยังจะมาขำอีกเรอะ-..-
“ฮึ แล้วใครล่ะที่ลากฉันไปเล่นไอเครื่องเล่นสุดสะพรึงทำให้ฉันเป็นแบบนั้นล่ะ-*-”
“ฮ่าๆๆ โทษทีๆ ไม่โกรธกันเนอะ”
“อื้มมม ก็ไม่ได้โกรธอะไรหรอก”
“แน่นะ?”
“แน่สิ-.-”
“จริงๆนะ?”
“อื้มมมมม แต่ถ้าถามอีกรอบจะหงุดหงิดแล้วนะ=_=”
“ฮ่าๆๆ เชื่อก็เชื่อครับ^_^"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ