Un_expected Love

9.0

เขียนโดย motana

วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.23 น.

  10 ตอน
  0 วิจารณ์
  12.74K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2557 14.29 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

7)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          ผมนั่งมองหน้าจออย่างใจจดใจจ่อว่าพี่เค้าจะเปลี่ยนเป็นรูปอะไร  ผมไม่อยากเห็นหน้าน้องเวลาที่แชทกับแม่เค้าครับ  แลดูเลวยังไงไม่รู้ -*-

 

"ตั้งแต่มีลูกพี่ไม่ได้ถ่ายรูปเดี่ยวเลยอ่ะ

มีแต่รูปตั้งแต่สมัยสาว ๆ ^^"

 

          หยั่งกะตอนนี้พี่ไม่สาวงั้นแหละ  ผมลองเดา ๆ อายุจากรูปนี่  ผมว่าน่าจะราว ๆ 25-26 อ่ะ  ยังไม่แก่เลยครับ  ส่วนน้องเค้าน่าจะราว ๆ 4-5 ขวบอ่ะ  นี่พี่มีลูกเร็วนะเนี่ย  เรียนจบปุ๊บท้องปั๊บเลยป่าว?  ผมคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยครับ

          แล้วพี่เค้าก็เปลี่ยนรูปเป็นรูปเดี่ยวครับ  พี่เค้าอยู่ในชุดเดรสยาวสีครีมลายดอกไม้ยืนอยู่บนหาดทราย  ผมยาวปลิวไสว  รูปร่างผอมกว่ารูปเมื่อกี้ (ก็รูปก่อนมีลูกนี่เน้าะ)  แบ็คกราวน์เป็นทะเลสีฟ้า  ในรูปพี่เค้ายิ้มสดใสมากครับ  ถึงรูปจะดูไกล  เพราะเป็นรูปเต็มตัว  (คงตั้งใจจะเก็บบรรยากาศทะเลด้านหลังแหละ)  แต่ผมสัมผัสได้ถึงความสุขจากรอยยิ้มนั้นครับ  ไม่เหมือนรูปเมื่อกี้ที่แววตาดูเศร้าเล็ก ๆ ครับ

 

"ไม่ได้เก็บรูปเดี่ยวไว้ในมือถือเลยค่ะ

มีรูปเดียวเนี่ย  สมัยผอม ๆ 55"

"น่ารักครับพี่  ตอนนี้พี่ก็ไม่ได้อ้วนนะ

แค่ดูอวบกว่าเดิมนิดนึงเองครับ ^^"

 

          ค่อยยังชั่วหน่อยครับ  ถึงความจริงพี่เค้าจะมีลูกแล้วก็เถอะ  แต่เวลาแชทผมขอจินตนาการว่าพี่เป็นสาวสวยโสดหน่อยเถอะนะ  อย่าว่าผมนะพี่

 

"ผมชื่อแมนครับ"

"พี่ชื่อโมค่ะ"

"ยินดีที่ได้รู้จักอย่างเป็นทางการนะครับ"

"เดี๋ยวพี่ขอตัวทำธุระก่อนนะ

แล้วค่อยคุยกันนะคะ  บาย "

"ครับ  ^^"

 

          ผมเลือกที่จะบอกชื่อปลอมครับ  ผมกำลังทำงานอย่างว่าอยู่นะ  จะให้ผมใช้ชื่อจริงได้ยังไงล่ะ  ว่าแต่...พี่เค้าน่ารักจังเลย  สเป็คผมเลยเนี่ย  หน้าตาจิ้มลิ้ม  ตาโต  แก้มป่อง  พี่ไม่น่าเกิดเร็วเลยอ่ะ  น่าจะเกิดช้ากว่านี้หน่อย  เสียดายจัง

          ผมกดเข้าไปดู Time Line ของพี่เค้าครับ  ส่วนใหญ่เป็นรูปลูก  หรือไม่ก็รูปคู่กับลูกครับ  แต่ประเด็นคือ...พี่ใช้ Line จริงของพี่ทักแชทมาซื้อบริการผมเนี่ยนะ!  ทำไมพี่ไม่ทำ Line ขึ้นมาใหม่วะ?  มันอันตรายนะเนี่ย?  ดูสถานที่แต่ละที่ที่พี่ไปแล้วถ่ายรูปดิ่  อ้าว! นี่มันจังหวัดที่ผมอยู่นี่หว่า  ชุดอนุบาลที่น้องเค้าใส่นี่ปักว่า "ม.น" นี่มันอนุบาลหมีน้อยนี่  สรุปแล้วผมกับพี่เค้าอยู่จังหวัดเดียวกันแฮะ  ดีจัง  เผื่อมีโอกาสได้เจอกันเน้าะ ^_^

 

          ผมทักแชทพี่เค้าทุกวันครับ  พี่เค้าก็ตอบตลอดนะ  แต่อาจจะช้าบ้าง  คงงานยุ่งอ่ะครับ  ไหนจะลูกสาวพี่เค้าอีก  พี่เค้าต้องไปส่งน้องที่โรงเรียนทุกวัน  เลิกเรียนก็ไปรับน้องมาที่ทำงาน  พาน้องทำการบ้าน  ทานของว่าง  แล้วจะมีคนที่บ้านมารับน้องกลับบ้านไปอาบน้ำกินข้าว  ส่วนพี่เค้าก็เคลียร์งาน  กลับบ้าน  พาลูกนอน  กิจวัตรของพี่เค้ามีเท่านี้ครับ

          ทำไมผมถึงรู้เหรอ? ก็ถามสิครับ  ผมคุยกับพี่เค้ามาเป็นเดือนแล้วนะ  แต่พี่เค้าไม่ยอมบอกว่าทำงานอะไรครับ  ส่วนสามีพี่เค้าผมไม่เคยถามถึงครับ  ไม่รู้จะถามทำไมให้ช้ำใจ  ผมขอไม่รู้ดีกว่า  ส่วนผมนั้นยอมรับว่าผมโกหกพี่เค้าครับ  ผมบอกพี่เค้าว่าผมทำงานแล้ว  ไม่ได้บอกว่าเป็นนักศึกษาครับ  เดี๋ยวเค้าจะหาว่าผมจะมาเกาะเค้ากิน  ไม่ได้ครับ  ผมไม่ได้อยากได้เงินพี่เค้าครับ  ผมแค่มีความสุขที่ได้คุยกับพี่เค้า  ได้รับรู้เรื่องราวในแต่ละวันของชีวิตพี่เค้า  น้ำไม่ไหล  ไฟดับ  หรืออะไรผมก็อยากรู้ครับ

          อ้อ! ผมเตือนพี่เค้าไปแล้วนะเรื่องที่พี่เค้าใช้ Line จริงทักผมมาน่ะ  ผมแนะนำให้พี่เค้าใช้ Line ปลอมถ้าจะไปทักใครแบบนี้ (ตอนแนะนำผมก็เจ็บนะครับ  ผมไม่อยากให้พี่เค้าไปทักใครอีก)  แต่พี่เค้าก็บอกว่าไม่ได้คิด  พอดีเพื่อนสนิทพี่เค้าเอา Line ผมไปให้  บอกให้ลองคุยดู  พี่เค้าก็ไม่ได้นึกว่าจะต้องปลอม Line หรืออะไร  เพราะไม่ได้คิดอะไร (เจ็บมั้ยล่ะมึง? Y_Y)  แต่พี่เค้าไม่ได้คุยกับใครอื่นอีกนะ  พี่เค้าคุยกับผมคนเดียว  เค้าบอกผมแบบนี้นะ  แล้วผมก็เชื่อแหละ

          ผมบอกพี่เค้าว่าผมเป็นสถาปนิกครับ  ผมไม่ได้โกหกนะ  เพียงแค่ตอนนี้ผมยังเป็นนักศึกษาคณะสถาปัตย์เท่านั้นเอง  อีกไม่นานพอผมเรียนจบผมก็จะเป็นสถาปนิกจริง ๆ แล้ว  ผมแค่เอาเรื่องในอนาคตมาพูดเองนะ  ไม่ได้โกหกจริง ๆ  ^^

          แต่สิ่งนึงที่กระตุ้นให้ผมตั้งใจเรียนมากขึ้นก็คือ

 

"แมนออกแบบร้านกาแฟให้พี่หน่อยสิ"

"ห๊ะ"

ตกใจสิครับ  ผมยังเรียนไม่จบเลยนะ T_T

"ป่าวหรอกจ้ะ  พูดเล่นอ่ะ  คงยังไม่ได้ทำตอนนี้หรอก

แต่ในอนาคตถ้าพี่จะทำ  แมนต้องออกแบบให้พี่ฟรีนะ ;-)"

"ได้ครับพี่  ผมจะออกแบบสุดฝีมือเลยครับ"

 

          นั่นแหละครับแรงกระตุ้นของผม  Final คราวนี้ผมตั้งใจมาก  ให้ไอ้โจติวให้หนักเลย  ผมอยากให้เกรดของผมดี ๆ  จะได้เข้าทำงานกับบริษัทที่มีชื่อเสียง  สร้างรากฐานสร้างความมั่นคง  เพื่อ...อืมมมมม  เพื่ออนาคตตัวเองละกันครับ  ^^

          ช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้คุยกับพี่เค้าเท่าไหร่ครับ  อยากตั้งใจอ่านหนังสือ  แต่ผมบอกพี่เค้าว่าช่วงนี้งานยุ่ง  อาจจะหาย ๆ ไปซักหน่อย  พี่เค้าก็ไม่ได้ว่าอะไรครับ  เพราะถ้าผมไม่ได้ทักไป  พี่เค้าก็ไม่เคยทักผมก่อนเลย  (--")  พี่เค้าอาจจะงานยุ่งก็ได้นี่นา  ผมไม่อยากคิดมากครับ

 

          ว่าแต่...ผมโคตรคิดถึงพี่โมเลย...พี่โมจะคิดถึงผมบ้างรึป่าวนะ?

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา