Sensitive Love น่ารักอย่างนี้แบบนี้ต้องจัดหนัก!!!

-

เขียนโดย satangpiilola

วันที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 11.52 น.

  4 chapter
  0 วิจารณ์
  6,660 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 กันยายน พ.ศ. 2557 12.10 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) ผมเป็นมาโซคิสแล้วจะทำไม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

              (Dream Talk 1)

  "โอ๊ย!!! ดรีมอย่าทำอะไรพี่เลยนะ พี่ขอร้องละนะดรีม โอ๊ย~~" เสียงผู้หญิงที่ถูกมัดมือสองข้างอยู่บนเตียงแล้วร้องเสียงด้วยความโอดโอย
"อย่าขยับสิครีบรุ่นพี่...ผมยังไม่ได้ทำอะไรรุ่นพี่เลยนะครับ อย่าแตกตื่นสิครับ" ผมที่เอาหน้าเข้ามาใกล้รุ่นพี่คนนึงแล้วยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัย ก่อนที่ผมจะประกบริมฝีปากอันเร่าร้อนของผม จนรุ่นพี่ที่ถูกมัดอยู่บนเตียงถึงดับเคลิ้มเลยทีเดียว เดี๋ยวสักพักก็จะไม่ได้เคลิ้มแล้วละครับ ปมรีบถอดริมฝีปากออกทันทีแล้วก็หยิบแซ่ที่อยู่บนหัวเตียงมาแล้วก็ฟาดตรงกำแพงก่อนอย่างแรง3ที

ป๊าบ~ ป๊าบ~ ป๊าบ~

พอผมฟาดลงกำแพงเสร็จแล้วก็หันไปมองรุ่นพี่ที่กำลังตัวสั่นอยู่ สงสัยจะกลัวละครับ หึๆๆๆ ผมเดินมาหารุ่นพี่อย่างช้าๆแล้วก็เอาหน้าไปใกล้ที่สุดจนปลายจมูกของผมกับของรุ่นพี่แตะกัน
"ไม่ต้องกลัวนะครับรุ่นพี่...ผมก็แค่มีความสุขที่จะทำแบบนี้หนะครับ" ผมรีบคว้าแซ่แล้วก็ฟาดตรงต้นขาของรุ่นพี่อย่างแรง รุ่นพี่ร้องด้วยความเจ็บปวด
"โอ๊ย!!! ดรีมอย่าทำแบบนี้เลยนะพี่เจ็บ"
"แต่ผมมีความสุขนี่ครับ หว้า~ ยังไม่สะใจเลย ขอทำอีกซัก20รอบนะครับรุ่นพี่" ผมพูดจบก็ฟาดต่อโดยไม่มีที่สิ้นสุด~ ผมมีความสุขเหลือเกินครับ มีความสุขมากๆเลย
"หึๆๆๆๆ" พอผมฟาดเสร็จก็หัวเราะในลำคอแล้วก็มานั่งข้างๆรุ่นพี่ที่ผมเพิ่งฟาดแซ่ไปเมื่อกี้นี้
"รุ่นพี่ครับ วันนี้ผมมีความสุขมากๆเลยละครับ"
ผมหยุดพูดแล้วก็พูดต่อ "รุ่นพี่คงจะเจ็บมากสินะครับ ผมจะทำให้รุ่นพี่หายเจ็บเองนะครับ" พอผมพูดจบผมก็เข้าไปคร่อมตัวของรุ่นพี่ที่ถูดมัดอยู่ รุ่นพี่ลืมตามาเห็นผมคร่อมตัวรุ่นพี่อยู่ พี่เค้าตกใจอย่าสุดขีด
"ไม่ต้องตกใจนะครับ ผมก็แค่อยากให้รุ่นพี่ลืมความเจ็บปวดก็แค่นั้นเองครับ" รุ่นพี่พยักหน้าแล้วก็พูดกับผม
"มันคงช่วยได้เยอะนะดรีม"
"แน่นอนครับ...ผมจะทำให้รุ่นพี่ลืมความเจ็บเองครับ ไม่ต้องห่วง" ผมพูดจบก็เอาริมฝีปากประกบทันที ก่อนจะสอดลิ้นอุ่นเข้าไปในโพลงปากร้อนของรุ่นพี่หน้าหวานตรงหน้า เธอแลกลิ้นอุ่นกับมาอย่างชำนาญ ปลายลิ้นร้อนผาวสองลิ้นเล่นตวัดหยอกล่อกันอยู่สักพัก ก่อนที่ผมจะกล้มตัวลงเอาใบหน้าไปซุกไซ้อยู่บนลำคอขาวระหงของคนตรงหน้า เธอเอียงคอไปอีกทางพร้อมกับส่งสายตายั่วยวนมาให้ 'หึ...เธอทำผมตื่นเองน่ะ รับผิดชอบให้ไหวด้วย!' ใบหน้าคมประกบจูบรุนแรงไปบนลำคอขาว โดยไม่สนใจเลยว่ารุ่นพี่ตรงหน้าจะเจ็บปวดมากแค่ไหน ใบหน้าผมเริ่มซุกไซ้ไปในส่วนที่ต่ำกว่านั้น มือไม้เริ่มสะเปะสะปะลูบไล้ไปในส่วนต่างๆบนร่างกายขาวนวลเนียนตรงหน้า มือหนาลูบผ่านต้นขาขาวอวบไล้มาหยุกตรงหน้าท้องแบนราบ แล้วก็ขึ้นมาประกบริมฝีปากอีกครั้งก่อนที่ผมจะผละริมฝีปากออกแล้วก็ไปแก้เชือกให้รุ่นพี่ แล้วก็นอนกอดรุ่นพี่ลงข้างๆ
"รุ่นพี่คงมีความสุขนะครับ"
"อืม~"
ผมนอนกอดรุ่นพี่อย่างแน่นจนทำให้รุ่นพี่หันมากอดผมตอบ
"พี่มีความสุขมากๆเลยนะดรีม" พี่เค้าตื่นมามองหน้าผมแล้วก็ยิ้มหวานให้ แล้วพี่เค้าก็ประกบริมฝีปากผมอีกครั้งทำให้ผมรับรู้รสชาติของริมฝีปากของรุ่นพี่ตรงหน้ามันหวานละมุนอย่างบอกไม่ถูก มันหวานมากจนผมเพลินไปเลย แล้วรุ่นพี่ก็รีบผละริมฝีปากออกทันที (รีบผละทำไมครับผมยังไม่รับรสเต็มที่เลย)
"ซักวันรุ่นพี่จะต้องเป็นของผมนะครับ"
"ทำไมไม่วันนี้เลยละ พี่ว่าพี่ก็อยากได้ของดรีมนะ อยากมากๆเลยด้วย"
"ผมเห็นรุ่นพี่เหนื่อยแล้วต่างหากละครับ ไว้วันหลังละกันนะครับ คราวนี้รุ่นพี่เป็นของผมอย่างจังแน่" ผมพูดจบก็ไปจูบตรงหน้าผากของรุ่นพี่ทีนึงแล้วเรา2คนก็นอนกอดกันอย่างมีความสุข
"ผมขอโทษนะครับที่ทำให้รุ่นพี่เจ็บ แต่ผมมีความสุขที่จะทำแบบนี้" ผมพูดก่อนที่หลับตาลงอย่างช้าๆ

เช้าวันต่อมา~

ผมตื่นมาก็พบว่ารุ่นพี่กลับไปแล้ว ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารุ่นพี่เค้ากลับไปตอนไหน

กริ้ง~ กริ้ง~ กริ้ง~

ผมได้ยินเสียงโทรศัพท์ของผมดังมาจากหัวเตียง ผมรีบคว้าโทรศัพมาแล้วก็กดรับทันที
"ฮัลไหล!!"
(ไอ้ดรีม มึงไม่มาโรงเรียนหรอวะ??)
คนปลายสายบ่นผมยกใหญ่ จะบ่นทำไมก็แค่ตื่นประมาณ9โมงเช้าเอง
"เออ...กูไม่ไปละ!!! ฝากเลกเชอร์ด้วยนะ"
(เห้ย!! ไอ้....)
ผมรีบตัดสายจากคนปลายสายทันที ทุกคนคงจะงงใช่ไหมละครับว่าผมคุยกับใคร ผมคุยกัลเพื่อนสนิทของผมที่ชื่อ โอม ยังไงละครับ แหม่~ รู้สึกเบื่อๆยังไงบอกไม่ถูก ผมจอตัวไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนดีกว่า ผมกะว่าจะออกไปเที่ยวละครับ

20 นาทีผ่านไป

ฮ้าาาา~ เสร็จแล้ว ตอนนี้ผมก็แต่งตัวเรียบร้อยแล้ว ผมกำลังจะออกจากห้องแต่ว่าคุณแม่ของปมมายืนอยู่ตรงหน้าประตูแล้วก็จ้องมองผมอย่างโกรธๆ
"ดรีม~ ทำไมวันนี้ตื่นสาย" คุณแม่ทำเสียงดุใส่ผมอย่างดัง
"ผมก็แค่นอนดึกนิดหน่อยละครับ" ผมอ้างคุณแม่ไปอย่างงั้น
"แต่เมื่อคืนนี้แม่ได้ยินเสียงแซ่!!!" เอาแล้วไง...ผมจะทำไงดีละเนี่ย?? จะตอบยังไงดีละนี่
"เฮ้อ~ ก็ผมมีความสุขที่จะทำแบบนี้นี่ครับ"
"ดรีม มันกี่รายมาแล้วลูก?? แม่รู้นะว่าลูกมีความสุขแต่บางครั้งก็มากไป"
"แม่ไม่เข้าใจผมอะ!!"
"แม่ไม่อยากให้ลูกแม่เป็นมาโซ..."
"ผมเป็นมาโซคิสแล้วจะทำไม?"
ผมเถียงกับแม่อย่างสุดฤทธิ์ ก็ผมมีความสุขที่จะทำแบบนี้นี่ ใครจะหาว่าผมเลว ผมก็ไม่ว่า...ผมยอมเลวดีกว่า เพราะว่าถ้าผมไม่ทำมัน มันก็ไม่มีความสุข...
"เอาละ แม่จะไม่เถียงแล้ว แม่เหนื่อยที่จะต้องมาพูดกับอกเรื่องนี้ จะทำอะไรก็ทำ"
"ดีครับคุณแม่ คุณแม่น่าจะรู้ความรู้สึกผมนะ ผมไปละนะครับ" ผมรีบเดินลงบันไดแล้วก็ออดจากบ้านทันที ใครจะอยู่ให้คุณแม่ถามละว่าผมจะไปไหน
            (Dream End Talk 1)

______________________________________________________

* ขอโทษนะค่ะพอดีแต่งซาดิสไม่เป็นเลยแต่งแบบตามน้ำไป ถ้าผิดพลาดหรือไม่สนุกก็ขอโทษด้วยนะค่ะ เพิ่งจะหัดแต่งหนะค่ะ ^_^ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะค่ะ ขอบคุณค่ะ....

_______________________________________________________

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา