สี่ดินแดนแห่งกาลเวลา (4 Earth)

     "ฉันประสบอุบัติเหตุหลังจากที่ช่วยคุณยายที่ข้ามถนน กลายเป็นว่า ฉันก็โดนมันซะเอง"

     จนฉันเองก็เข้าสู่ห่วงนิททราไปเดือนกว่าๆ ในความฝัน มันเหมือนจริงทุกอย่าง เรื่องมันเหมือนฝันว่าฉันฝันไปให้เรื่องต่างๆนานา หลายคนอาจจะงงว่า ฝันว่าฝันมันคืออะไร ไม่ว่าจะใครก็งงไม่ว่าจะเป็นฉันหรือใครคนไหนก็ตาม เรียกได้ว่าเหมือนนิทานต่างๆมากมายหลายเรื่องมารวมกันเป็นเรื่องเดียวกัน 

     เรื่องมันมีอยู่ว่า

     06.02 ฉันตื่นมาด้วยความสดใส ในยามฟ้ายังไม่สว่างมากนัก ยังเห็นดาว ดวงจันทร์ล่องลอยอยู่บนท้องฟ้าจำนวนมาก ฉันเปิดสมุดเล่มแดร์อารี่เล่มใหม่ที่พึงจะซื้อมา แล้วเริ่มสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วเขียนบันทึกเข้าไป

     "ฉันชื่อ ฟุมิเอะ โฮนามิ ส่วนสูง 160 ซม. น้ำหนัก 43 กก. อายุ 14 ปี เกิดวันที่ 10 กันยายน 2543 ชอบสีขาว ชมพูอ่อน และฟ้า มีน้องชื่อ ฟุมิเอะ มินาโฮะ ฉันรักการเขียนมาก ที่สำคัญ โลกส่วนใหญ่อยู่กับจินตนาการ วันนี้ อากาศดี มีดาวที่สวยกว่าทุกวัน ฉันคงเจอกับเรื่องบางอย่างที่ดีแน่นอนเลยแหล่ะ"

     ฉันปิดสมุดแดร์อาร์รี่เล่มใหม่ แล้วมองนาฬิกา 06.10 น.

     "ตื่นมาไม่เจอพ่อ กับแม่อีกแล้วแน่ๆ"

     ฉันเดินมาที่ประตูห้อง มองมาที่ห้องนอนสีขาวของฉัน แล้ว ปิดประตูลงบันได มาที่ห้องโถ่ง แล้ว ไปที่ห้องครัว ข้างๆสวนหลังบ้าน ฉันเดินไปเปิดม่านที่ปิดอยู่ ปลดล๊อกประตู แล้วปล่อยให้ลมอุ่นพัดเข้ามาข้างใน

     "สายลมแบบนี้ ทำให้รู้สึกดีได้เหมือนกันเนอะ"

      กลิ่นดอกไม้ต่างๆที่พ่อปลูกเอาไว้ แล้วฉันก็นั่งบนเก้าอี้ทางที่หันหน้าหาสวนหลังบ้าน มองอาหารบนโต๊ะ มันเป็นอาหารแบบเมืองนอกเลย

     "ขนมปัง ไส้กรอก ไข่ดาว และน้ำส้ม เข้าใจเตรียมเหมือนกันหนิ สงสัย แม่เตรียมแน่เลย"

     "ไม่ใช่ พ่อต่างหากที่เป็นคนเตรียมไว้"

     "พ่อ! ทำไมถึง ยังไม่ไปทำงานค่ะ"

     "วันนี้ เขานัดสายกว่าประมาณครึ่งชั่วโมง"

     "อ่อ เลยมีเวลาทำไอพวกนี้ให้ใช่มั๊ยค่ะ"

     "อืม ไปนะ เจอกันตอนมืด"

     "จะเจอกันจริงหรอ ^^' "

     "หกโมงกว่าแล้ว วันนี้ทำไมยังมีดาวอยู่หนอ"

     ไม่รู้เหมือนกันนะค่ะพ่อ ฉันหยิบน้ำส้มมาดื่มเป็นอันดับแรก เห็นดาวหางซะด้วย

     "แปลกจังทำไม ดาวหางมีหาง สองหาง"

     วันนี้แปลกจัง แต่ก็ดี เป็นความแปลกที่สวยดี หางฟ้า และขาว เข้ากันได้ดี

    "ดาวหางสองหาง สวยไม่เหมือนใครดี"

     ว่าแล้วฉันก็ดื่มน้ำส้มมาดื่มอีกครั้ง ด้วยสายตาที่เริ่มลองลอยไปกับดาวหางดวงนั้น

     "พรวด"

     ฉันพ่นน้ำส้มออกมาอย่างตกใจเมื่อเหมือนหางหางดวงนั้น มันพุ่งมาทางนี้

     "อ๊าก!!!ใครก็ได้ช่วยที ด..ด..ดาวหาง ม..ม..มันพุ่งมาแล้ว"

     ตายแน่ฉัน พ่อ แม่ มินาโฮะ ช่วยด้วย

     "โฮนะ โฮนะ โฮนะจัง ตื่นสิ"

     ทำไมฉันเหมือนได้ยินเสียง มินาโฮะเลยหล่ะเนี่ย เอ่!

     "เฮือก พรวด"

     ฉันลุกขึ้นจากที่นอน ของฉัน มองไปรอบห้อง มันเป็นปกติมาก ไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาเลยด้วยซ้ำ 

     "โฮนะจัง เกิดไรขึ้นหรอ แมลงสาบเข้าห้องหรอ"

     "เปล่าหรอก"

     "เปล่าอะไรหล่ะ เห็นตะโกนอยู่ ใครก็ได้ช่วยที แล้วอะไรต่อไม่รู้ และก็ มันพุ่งมาแล้ว"

     ละเมอซะด้วยสิฉัน อะไรเนี่ย ฝันแปลกมาก ดาวหางเหรอ เห้อๆ

     "โฮนะจังฝันว่าไรหรอ อยากรู้ อ่ะ"

     "จะรู้ไปทำไมหรอ?"

     "ก็นี้ไง ทำนายฝัน จะได้รู้ดวงชะตาไว้"

     "อ่อ เข้าใจแล้วหล่ะ"

     แล้วฉันก็เริ่มอธิบายว่าฉันฝันว่าอะไรบ้าง ตั้งแต่ เขียนแดร์อาร์รี่ ดูดาว เดินลงบันได เปิดม่านและประตู มื้อเช้ามีอะไรบ้าง ไปจนถึง ลักษณะของดาวหาง นางก็ค้นหาให้ฉันก็ได้ข้อสรุปมา

     "หางสองหาง ดาวหนึ่งดวง มองไปมาเหมือนรูปหัวใจเลยคุณว่าไหม ท่านต้องระวังเรื่องสุขภาพเกี่ยวกับเรื่องโรคหัวใจ"

     "ความรักหล่ะ"

     "ด้านความรัก จะดีมากมีคนมารุมจีบคุณ แต่ก็ระวังปัญหาการนอกใจกันไว้บ้างจะเป็นเรื่องที่ดีมาก"

     "โชคชะตา คุณอาจได้เปลี่ยนชะตาของใครอีกหลายคนในไม่ช้า"

     "งั้นหรอ จะเชื่อได้หรอไอเรื่องพันธุ์นี้"

     "เชื่อได้สิ หมอดูเว็บเนี่ย เชื่อได้อยู่แล้ว แม่นมากด้วย"

     "สำหรับฉัน ฉันว่าไม่แม่นน่ะ"

     "ง่วงจัง ขี้เกียจกลับห้องอ่ะ"

     เสียงอ้อนวอนเริ่มจะมา อีกแล้ว คงจะขอนอนอีกแน่ๆ นี้ก็ยังไม่ดึกเท่าไหร่เลย มันได้นอนห้องฉันแน่

     "นิ่มจังเลยที่นอนของโฮนะเนี่ย ไม่มีฝุ่นด้วยน่านอนที่สุด"

     ฉันไม่พูดอะไรแล้วเดินไปเปิดสมุดแดร์อารี่ มันไม่มีอะไรเขียนเอาไว้ แม้แต่ร่องรอยการเปิด การเปิดครั้งนี้เป็นการการเปิดครั้งครั้งแรก 

     "มันจะไปมีได้ยังไงหล่ะ นี้มันฝันน่ะ"

     "โฮนะจัง พูดว่าอะไรหรอ"

     "เปล่าๆๆๆ"

     ฉันเดินกลับมาที่เตียง มองกลับไปมองแดร์อารี่อีกครั้ง (แปลกจังเนอะ ฝันครั้งนี้)เพ้อเจ้อ แค่เรื่องเนี่ย อย่าเอามาใส่เลยเห้อ! ไร้สาระอ่ะ