Love and Run หนีรักร้ายสาววายสายซิ่ง

 ...ปัง........ปัง...ปัง!! 

 'พี่ชายตื่นได้แล้ว!!!!' 

 'อืม...........' 

 ...

 ...ปัง!! 

 'พี่ชายตื่นเดี๋ยวนี้นะ!!' 

 'อืม.....ขอต่ออีกสักนิด'

 .... . 

 'พลั๊ก'!!!! 

 "พี่ชาย!! ตื่นได้แล้ว >0< วันนี้วันเปิดเทอมนะเฟ้ยยย!!" สาวร่างเล็กที่ดูเหมือนจะบอบบางแต่ความจริงมันไม่ใช่กำลังตะโกนเรียกผู้ชายร่างใหญ่ผมสีน้ำเงินเข้มพี่ชายของเธออย่างสุดเสียงดัง จนกระทั่งร่างใหญ่ๆ ที่กำลังนอนซมอยู่บนเตียงถึงกับสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยสายตาที่หรี่มองที่มาของเสียงก่อนที่ผู้ชายคนนั้นจะมองหน้าสาวร่างเล็กของนั้นด้วยใบหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธ -0- 

 "ยัยโรคจิต...เธอเข้ามาได้ยังไง!!" 

 "ก็พังเข้ามาเซ่!! อีกอย่าง!! น้องก็ไม่ใช่คนโรคจิตด้วย:(" 

 "กล้าดียังไงพังประตูเข้ามาในห้องของพี่ - -" 

 "ก็เพราะความกล้านี่แหละย่ะ!! ตื่นๆๆ ไปอาบน้ำเร็วพี่น้องจะไปเรียน!!" 

 "ก็ไปคนเดียวสิ!! ทำไมต้องมาปลุกพี่ด้วย - -*" 

 "ก็เพราะพี่เป็นคนส่งน้องไง:( เร็วเข้า!! ไปอาบน้ำ!!" 

 "ให้ตายเถอะ...เมื่อไหร่ฉันจะมีชีวิตอย่างสงบสักทีวะ!" 

 "คงไม่มี...ตลอดชีวิต:)" 

 ...........ปัง!! ..........

   เสียงปิดประตูของสาวน้อยเจ้าของผมสีน้ำตาลเจ้าของดวงตาสีน้ำตาลแดงที่กำลังวิ่งลงมาจากบันไดด้วยใบหน้ายิ้มแย้มก่อนที่เธอจะมาหยุดอยู่ที่ห้องครัวก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้ทานอาหารอย่างสนุก (เอิ่ม...อาหารนะคะ - -*) ใบหน้าที่มีแต่รอยยิ้มความสดใสที่มีสีสันอยู่ในตัวเธอคนนี้ ไม่มีอะไรที่ทำให้เธอเศร้าได้เลยสักนิดในใจของเธอมีแต่ความสนุกความสุขที่อยู่ในหัวใจของเธอ ทว่าไม่กี่นาทีก็มีชายบางคนเจ้าของผมสีน้ำเงินที่กำลังเดินกระแทกเท้าลงมาจากบรรไดก่อนที่จะกัดฟันดังกรอด! เหมือนว่าใครบางคนมาขัดความสุขของเขาไป (แหงล่ะสิ - -) 

 "พี่อากานะมาทานข้าวสิ!! >o< " 

 "ไม่เอาเฟ้ย!! ฉันไม่อยากกินแล้วเบื่อขี้หน้าเด็กบางคน" 

 ในบ้านนี้ก็มีเด็กอยู่คนเดียว -*- 

 "ชิ!! กะอีแค่ขึ้นไปพังประตูห้องเพื่อไปปลุกพี่ชายถึงขนาดต้องเบื่อขี้หน้าฉันเลย:p" 

 "ก็ใครเขาให้เธอมายุ่งกับชีวิตฉันล่ะหาา!! - -*" 

 "ไม่มีหรอก!! อากาเนะแค่อยากมีความส่วนร่วม:p" 

 "ส่วนร่วมบ้าอะไรของเธอ -.- เร็วฉันจะไปแล้วรีบๆกินซะที!!" 

 "อย่ามาบังคับฉันนะ:(" 

 "ทีเธอยังบังคับให้ฉันตื่นนอนได้เลยแล้วทำไมฉันจะบังคับเธอรีบกินไม่ได้:p" 

 "เพราะว่ามันไม่เหมือนกันน่ะสิ แบร่:p!!" 

 "หน็อย!! ยัยน้องตัวแสบ!! - -" 

 "ฉันไม่ได้แสบนะฉันแค่เป็นเด็กรักสนุก:p" 

 "พอ!! ไปกันซะที!!" 

 "ตามใจ:p" 

    น้องสาวร่างเล็กที่สุดจะซุกซนกำลังเดินตามพี่ชายร่างสูงที่กำลังมีสีหน้าโกรธใครบางคน(ก็มีอยู่คนเดียว -0-) ที่อยู่ข้างหลังของเขาแต่สุดท้ายเขาก็ต้องระงับความโกรธนั้นไปก่อนจะหยิบกุญแจจากกระเป๋ากางเกงมา Unlock ประตูรถสปอร์ตสุดหรูก่อนจะเดินไปเปิดประตูข้างๆให้กับน้องสาวที่แสนซุกซนของเขา น้องสาวของเขาได้แต่คลี่ยิ้มกว้างใส่พี่ชายด้วยความรู้สึกล้อเลียนความเป็นพี่ให้เขาดูก่อนที่มะเหงกของใครบางคนจะมาลงอยู่ที่หัวของเธอ - -! 

  . . . 

   . . .

    . . . 

      . . . 

  [ผ่านไป 5 นาที]

 "ขับเร็วๆหน่อยสิพี่!! เดี๋ยวก็ไปโรงเรียนไม่ทันหรอก:(" 

 "ไปไม่ทันบ้าอะไรนี่พึ่งจะ 6 โมง!! อย่ามาโกหกปลิ้นปล้อนได้ไหม - -" 

 "โอ้ยย!! น่าเบื่อที่สุดเล้ยย!! พี่ชายบ้าอะไรก็ไม่รู้ไม่รู้จักความสนุกของวัยรุ่นเอาซะเลย ><"

 "เลิกบ่นอะไรที่มันไร้สาระได้ไหมยัยน้องโรคจิต!! - -*" 

 "เชอะ!! ไม่รู้ล่ะถ้าพี่ไม่ซิ่งน้องก็จะบนพึมพำอย่างงี้จนไปถึงโรงเรียนเลยคอยดู" 

 นับเวลานั้นเธอก็เริ่มบ่นพึมพำอย่างเอาเป็นเอาตาย -0- 

 "โอ้ย!! โอเค!! ฉันซิ่งแล้ว" 

 ไม่ทันไรเกียร์ออโต้ของพี่ชายเธอก็ย้ายไปหลังสุดทันที!! ก่อนที่รถสปอร์ตคันนั้นจะพุ่งไปที่เป้าหมายด้วยความเร็วสูงท่ามกลางเสียงหัวเราะของเจ้าของผมสีน้ำตาลนัยน์ตาสีน้ำตาลแดงด้วยความสุขที่อยู่ในหัวใจเธอและเธอจะไม่ใช่ใครอีกต่อไปแล้ว หัวใจที่เต็มไปด้วยสีสันชีวิตความสุขมากมายที่อยู่ในใจของเธอ คือ 'อากาเนะ คิมะซากิ' สาวน้อยนักซิ่งผู้เต็มไปด้วยความสนุกสนานไม่มีความเศร้ามาบดบังในกายเธอ!!

           'Love And Run วิ่งหนีรักร้ายสาววายสาวซิ่ง' 

                                                  [Welcome In This Story] 

                                             Marchmelo ^o^ . . . . . . . . . . . . .